မြူးကြွတဲ့djသံတွေကိုလျစ်လျူရှုရင်း
Lucaတစ်ယောက် အလုပ်လျှောက်ဖို့အတွက်
မန်နေဂျာအားလိုက်ရှာနေမိတယ်
"ဒီမှာဗျ"
"......"
"ကျွန်တော်အလုပ်လျှောက်ချင်လို့"
Harleyသူ့ရှေ့ကအသားဖြူဖြူပါးဖောင်းဖောင်းနဲ့မိန်းကလေးတိုင်းရှုံးအောင်ကိုလှရက်လွန်းတဲ့အလှလေးကိုငေးကြည့်နေမိတယ်
"Helloကျွန်တော်ပြောတာကြားရဲ့လားအလျှင်လိုနေလို့"
"မင်းကဘာအလုပ်လုပ်မလို့လဲကောင်လေးရဲ့"
"ဒီbarမှာလူလိုတယ်ဆိုလို့ကျွန်တော်ပိုက်စံလိုနေတာနဲ့အချိန်ပိုင်းအလုပ်လာလျှောက်တာပါ"
"အော် အ့ဆိုလာခဲ့"
"ဟင် ခများဘယ်ခေါ်သွားမလို့လဲ လွှတ်"
"အင့်...အု...ခများ...အွန့်...လွှတ်နော်...ပြွတ်စ်.."
"လူယုတ်မာ"
"ဒီမှာယုတ်မာလိုက်ရမလားအလှလေး"
"ဘောကို အလှလေးလား ကျုပ်သွားပြီ လူယုတ်မာ"
"မင်းပဲအလုပ်လိုချင်တယ်ဆို"
"ခများ!"
"မနက်ဖြန်ကစပြီးငါ့အိမ်မှာအလုပ်လာလုပ်"
"-ီးမှမလုပ်ဘူး"
"၃ဆပေးမယ် လုပ်မလား"
"မလုပ်နိုင်ဘူး"
"ဟုတ်ပြီလေ အ့ဆိုလဲ"
"ဒီ...ဒီမှာ..တစ်ကယ်ပေးမှာလား"
"မင်းသာအလုပ်လာခဲ့ ငါအတည်ပေးမှာ"
Lucaလဲသူ့အမေရဲ့အကြွေးတွေဆပ်ဖို့အတွက်
တွေဝေမနေတော့ပဲ လက်ခံလိုက်တယ်
"ခများအိမ်ကိုကျုပ်မှမသိတာ"
"@$#&#_#" ಡ ͜ ʖ ಡ
"ဘယ်အချိန်လာရမှာလဲ"
"8:00"
"ပြီးတာပဲဗျာ"
"ကိုယ့်အိမ်မှာနေရမယ်"
"ခများ !!"
"ကောင်လေး..၃ဆနော်"
