Bir Yağmur Masalı

Ben senin yağan yağmurun ,sen benim masalım olsan?

20 yaşında hayatı ev-okul-iş üçlemesiyle süren klasik bir öğrenciyim bende.
1 hafta sonra üniversiteye başlayacak annesiz ve babasız türk kızı ...

Kahve gözlerimi ve o tatlı tondaki soğukluğu babamdan,kıvırcık saçlarım ile sinirimi
annemden aldığımı söylerlerdi hep.

Ne yazık ki ikisini de hatırlamıyorum.

Kendimi bildim bileli tek bir arkadaşa tek bir akrabaya sahip olmamam belki de kaderin cilvesiydi bunu tabiki de bilemem ama hayallerimin uçsuz bucaksız gerçekleşemeyecek boyutta olduğunu bilecek kadar zekiyim, yani bir zamanlar gerçekleşemeyecek hayaller olduğunu düşünürdüm ta ki 1 hafta önceye kadar

Evet belki herkes 1 hafta önceyi merak ediyor ama öncelikle kendimi anlatmalıyım sizlere.

Ben Masal OKYANUS .

Annesini ,babasını neden ve niye kaybettiğini bilmeyen ,2 yıl önceye kadar yetimhanede yaşayan, uçsuz bucaksız hayallere sahip, her bir yağmur damlasından mutluluk duyan ,her bir yağmur tanesinde geçmişin tozlarından arındığını hissedip ailesini tanıyacağına inanan,soğukluğundan tek bir arkadaş bile edinemeyen, arkasından buzlar cadısı denilen ,kendi yağmurunu bulmak isteyen ve şu anda kocaman bir evde korkudan tir tir titreyen Masal Okyanus.

Hayat ile Hayal arasındaki tek farkın "TL" olduğunu bilecek olgunlukta biriyim ama hayatımın hayallerime dönüşmesine paradan çok bir soru neden oldu aslında ,cevabını asla veremeyeceğim ve asla niye sorulduğunu algılayamıcağım bir soru....

Baran KUMSAL ın ansızın bana sorduğu bir soru ,isminin anlamı yağmur olan uçsuz bucaksız hayallerimin kurucusu olanın sorduğu 8 kelimelik bir soru....

Ben senin yağan yağmurun ,sen benim masalım olsan?

Bu soruyu sorduğunda hiçbirşey anlamamıştım anlayamamıştım.Bir park da yürürken biri size sarılıp yüksek sesle bu soruyu sorsa siz ne cevap verirdiniz yada ne hissederdiniz?

İşte bende tam olarak o an öylece kaldım ne kollarımı kaldırıp itebildim ne de sarılışına karşılık verdim.

Biri size sarılıp öyle bir cümle kurduğunda itebilecek soğuklukta olsanız bile yapamazsınız yada bir sarılıştaki muhtaçlığı algıladığınız an yapabileceğiniz tek şey öylece kalmak olur.

Ben tam olarak o an onu yaşadım ,ilk defa birine yardım ettim ve hayallerim birden bire elime geldi .Herşey o kadar hızlı oldu ki sanırım size park gününden başlayarak anlatmalıyım tüm olanları +_+

Yetimhaneden ayrıldığım da ne yapmam gerektiği hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu,öncelikle iş bulmam lazımdı zaten ailemden kalan bir miktar para ve bir ev vardı.Öncelikle ev işini halletmeliydim .

Evimi bulmak benim için oldukça kolay olmuştu.Kim İzmirin en gözde villası OKYANUS MALİKANESİ ni bilmezki ,evet sevgili babam ve sevgili annemden geriye kalan en önemli şeylerden biri .

Evin yani evimin kapısını açtığımda hissettiğim heyecan hala aklımda üstünden 2 yıl geçmesine rağmen hemde.Neyse ne o kocaman evi satmamak ve geçinmek için yapabileceğim tek şey iş bulmaktı.

Bende gayet makul maaşlı bir iş buldum yaptığım tek şey parklara gidip karşıma çıkan ebeveynlere ,işsizlere,öğrencilere elimdeki soruları sorup verdikleri cevabı yazmaktı.2 yıl boyunca problemsiz bir şekilde yaşayıp gitmiş,liseye devam etmiştim ve 2 yılın sonunda üniversiteyi kazanmıştım.

Herşey kusursuzdu ta ki 1 hafta önceki parkta yaşadığım olaya kadar...

Yine her zaman yaptığım gibi sabahın köründe kalkmış güzelce kahvaltımı yaptım.Üzerime bi pantolan ve gömlek giyip soruları barındıran dosyayı aldığım gibi evden çıktım.

Şehrin merkezindeki park yine akın akın insan kaynıyordu .Gözüme kestirdiklerimin yanına gidip soruları soruyor aynı özenle cevaplarını not alıyordum ki gözüme bankta oturan genç takıldı.

Kahve saçlarının yumuşaklığı ve masmavi gözleri taa buradan belli oluyordu çekildiğim akımdan dolayı usulca yanına doğru yürüdüm.

Yanına oturmama 8 adım kala(yine 8 diye gecirdim aklımdan)ani bir hareketle ayağa kalktı 4 adımda nolduğunu anlamadan yanıma geldi ve aklımın ucundan geçmeyecek bir hareket yapıp usulca bana sarıldı.

Saçlarımı kokladığını biliyordum ama o kadar şaşkındım ki elimi kaldırıp onu itcek gücü yada sarılmasına karşılık vermeyi akıl edemedim.Ben hissettiklerim ve yapmam gerekenleri düşünürken deniz gözlü çocuk bu sefer nefesimi kesicek güzellikteki sesiyle, çevremizdeki herkesin duyabileceği yükseklikte bir soru yöneltti bana

Ben senin yağan yağmurun ,sen benim masalım olsan?....