Utopia×Taekook ✓

-0.1-

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir tavanla karşılaştım.

Her taraf beyazdı, kalkmaya yeltendiğimde kemiklerimin ağrısından inledim ve yattığım yumuşak yere gerisin geri düştüm.

Sesimi duymuş olmalılar ki içeri girmişlerdi, ama, gariptiler.

Bembeyaz giyinmişlerdi onlar da, hepsinin saçları güzelce kesilmiş, temiz ve ciddi duruyorlardı.

"Üyopya'ya hoş geldin X-123. Nasıl hissediyorsun kendini?"

"İ-İyiyim, neler oluyor?"

"Sana her şeyi açıklayacağız. Öncelikle ağrı kesicini verelim."

Hemşireye benzeyen kadının elinde tuttuğu tableti aldım ve yüzlerine baktım.

"Susuz mu yutacağım?"

"Elindeki tablet tükürükle birleştiğinde sıvılaşıyor. Suya ihtiyacın yok."

Bunu ne zaman çıkarmışlardı böyle?

Dilime bıraktığım tablet gerçekten de anında sıvılaşmış, boğazımdan kayıp gitmişti.

"Bana şey dediniz, X-123, ne anlama geliyor?"

"Deney amacıyla donduruldun. Biz de seni kazılarımız sonucu bulduk ve çözünmene yardımcı olduk. Bize eski dünyayı anlatacak tek kişi sensin. Diğer deneklerin hiçbiri uyanmadı, bizim için çok değerlisin."

Tekdüze sesiyle bakışlarımı boydan boya cam olan duvara çevirdim.

Farklıydı her yer, oldukça farklıydı hem de.

" Neredeyim ben? "

Ayağa kalkmaya çalıştığımda az önceki hemşire koluma girip gitmek istediğim yere götürdü beni.

" Üyopya'dasın X-123."

"Adım Taehyung, Kim Taehyung."

"Kim Taehyung, güzel, hafızan hâlâ yerinde. Eski hayatını da hatırlıyor musun?"

"Ben her şeyi hatırlıyorum, burada bir şeyleri anlatması gereken kişiler sizsiniz. Başka bir dünyada mıyım ben? Siz kimsiniz, başıma neler gelecek?"

"Korkmanı gerektirecek hiçbir şey yok. Otur, sana her şeyi anlatalım."

Bileğinde bir saat ya da benzeri bir şey yoktu ama hafifçe dokunduğunda yer yükseldi ve bir köşe koltuk şeklini aldı.

Oraya yavaşça yürüdüğümde gözlerim tekrar cama takıldı, uzun, upuzun binalar vardı, etrafta bir şeyler uçuşuyordu. Biraz yakından baktığımda içinde insanların olduğunu gördüm.

İnsanlar bir tür kapsüllerle uçuyorlardı.

"Sen 2021 yılında, hükumetin gizli projesiyle, soğutma sistemine sokuldun ve bedenin tamamen donduruldu. İnsanlar kendi sonlarını getirdi, koskaca dünyada sadece bir avuç insan yaşamaktaydı. Onlar da dünyayı tekrar yaşanabilir hale getirip Ütopya'yı kurdular, burası medeniyetin kalbi. Üst düzey geliştik, büyük büyük büyük atalarımızın bıraktığı kitaplara bakılırsa eski dünyadan eser kalmamış. "

" Biz hangi yıldayız? "

" Üç bin yirmi bir. "

Bin yıl.

Tam bin yıldır toprak altında keşfedilmeyi beklemiştim.

" Seni, eski hükümet binasının kalıntılarını kazarken bulduk, birkaç kapsül daha bulundu ama onlar çatladığı için hava sistemi bozulmuş, içlerindeki cesetler çürümüştü. Senin kapsülün çalışıyordu ama, reaktörün hemen yanındaydın, tazecik ve sağlıklı görünüyordun. Dondurma işlemini biz yeni yapmaya başlamışken bin yıl önce yapılması bizi heyecanlandırdı, artık her şeyi senden öğrenebileceğiz. "