Sacrificing Safe Zone

I

  𝒵ℯ𝓆𝓊𝒾𝓇ℴ

"Ugh Quiro! Deeper please ugh!"

Agad na nag sitayuan ang mga balahibo ko matapos ang pakunwaring ungol ni Seira sa may bandang tainga ko.

"What the hell Seira! What's your problem!?"

"Gago! Eh pa'no tumutulo nanaman laway mo! Masiyado bang intense 'yang smut sa imagination mo?" agad ko naman pinunasan ang gilid ng aking labi sa pag aakalang totoo ang sinasabi ni Seira.

"You know what? 'Seira' talaga 'yang utak mo!"

"Amp*ta! HAHAHA nag joke ang gago! Hoy Zequiro Hazaki! Asa'n na yung smut na pinagagawa ko sa'yo?"

"Shh! Someone might hear you. Stop calling me Hazaki."

"Pffttt! Sige. Asan na?"

Nangunot ang noo ko, sinabi ko na nga ba't may kailangan to kung kaya't narito at kinakausap ako nito.

"There, now get lost 'cause I have lots of books to read."

"Sige! Salamat Quiro! Intense to ha?"

"Yeah what ever!"

Nang makaalis ito sa may likod ng upuuan ko dahil hindi naman talaga ito ang seat niya ay babaling na sanang muli ako sa aking naiwang binabasa na libro ngunit napako ang paningin ko sa babaeng naka upo sa unahan ko.

I wonder what book she's reading right now?

Napangiti nalang ako sa aking naisip, hindi ko pa man din natapos ang sandamak-mak na librong hiniram ko sa library kanina ay naka kuha nanaman siya ng bagong mga babasahin.

Damn, I can't keep up with her. She's too fast....

Napansin ko ang dali-dali niyang pag tiklop sa kaniyang libro matapos pumasok si Qyuro. Agad na unti-unting nag laho ang arko ng aking labi.

"Quiro! Did you made up your mind?" agad na bungad sa akin ni Qyuro katulad na lamang ng iba pang mga nakaraan na araw na nag dadala ng bigat sa damdamin ko. Kasisimula pa lamang din ng umaga ay iyong pinaka ayaw kong pag usapan ang ka-agad niyang itinatanong.

"I already told you. I am not going back there."

"Can't you even respect me as your Kuy-"

"You're not my kuya anymore Zeqyuro. After what you're family have done to my mom. That's final." agad na putol ko sa kaniya dahil hindi ko na gustong palawigin pa ang pag uusap namin tungkol sa nakaraan ng pamilya namin.

"You know what, dad is still waiting for you."

Matapos niyang sabihin iyon ay napatingin ako sa kaniya. Magkasama kaming lumaki kaya alam niya kung ano ang makakapag pabago ng matitibay kong desisyon. At isa na doon ay iyong kapag si Dad na ang pinag uusapan.

"You should stop talking about him. I don't want to see him again."

"Ayaw mo nga ba talaga?"

"Kuya-!" napahangos ako at saka bumubtong hininga. "No one should know that we're related."

"Bakit ba ayaw mong malaman na anak ka din ng may-ari nitong school? You should be proud nga 'di ba? Just like those characters sa mga binabasa mo?"

"I am not living in a book nor story, this is reality Qyuro. There is no such thing as plot twists that would change our life even if every single one of the students here knows that I'm some kind of a  special person. I chose to live normally and please let me be." Rumarami na ang mga ka-klase namin na napapatingin sa gawi namin kaya minabuti ko ng putulin ang pianguusapan namin ng kapatid ko sa ama.