Red me van de plekken waar ik thuishoor

13.3/Op~

13

Op

'Eh... hallo,' begroette ze Isadora. 'Wat ben je aan het doen?'

'Leerwerk,' antwoordde Isadora met een glimlach die niet verder kwam dan haar lippen. Ze was blij dat Marlowe geen u zei en "Uwe Hoogheid" gebruikte. Isadora was gewoon Isadora.

'O, dat is toevallig – ik wilde je namelijk vragen of ik bij je mocht komen zitten, want ik heb ook nog wat leerwerk te doen. Vind je dat goed?'

Isadora's hart spatte uit elkaar en nu glimlachte ze bijna van oor tot oor. 'Natuurlijk. Dat lijkt me gezellig.'

'Tja, je zat hier zo alleen, dus ik dacht... ja...' verklaarde Marlowe haar actie, terwijl ze de deur sloot en om de tafel liep om tegenover Isadora te gaan zitten. 'En ik verwachtte al dat je je leerwerk aan het doen was. Wat ben je precies aan het leren dan? Of... of zijn dat geheime Prinsessenzaken?'

Isadora lachte. 'Nee, hoor. Ik moet wat dieper ingaan op de regeermethoden van vroegere wereldleiders – ik heb er al eerder over moeten leren, maar nu ik ouder word, wordt de stof steeds grondiger.'

'Dat lijkt me interessant, eigenlijk. Vind jij het interessant?' Marlowe legde haar boeken open.

Isadora haalde even haar schouders op. 'Ik heb weleens over ergere onderwerpen moeten leren, dus ik vind het niet zo erg.'

'O ja? Zoals wat dan?'

De Prinses wist niet wat ze moest doen met de hoeveelheid interesse van dit meisje. Haar borstkas was ineens heel licht en bevrijd, haar hoofd wervelde zacht van de slierten blijheid die de zware, nare gedachten met moeite probeerden te verdrijven. Ineens kon ze zich weer even goed voelen. 'Ehm... dat is alweer even geleden, dus ik moet even nadenken... O, ja, ik heb eens moeten leren over de materialen die burgers vroeger gebruikten in hun dagelijkse leven en dát interesseerde me niet bepaald. Vooral omdat we de meeste materialen nu nog steeds weleens gebruiken.'

'Almachtig, nee, dat klinkt behoorlijk saai. Heb je dan ook eens moeten leren over de dagelijkse routine van voormalige volksleiders? Nee toch?'

Isadora lachte. 'Nee, niet helemaal op die manier, maar ik moest wel ooit leren over de manier waarop zij vergaderden en gesprekken voerden met Torbanovi of de Hertogdommen van Erzanovi. Dat is op zich behoorlijk nuttig, maar die volksleiders waren al vier eeuwen overleden, en hun methoden en visies zijn dus behoorlijk... verouderd, om het zo te zeggen.'

'Nou ja! Ik mag hopen dat dat niet ál je leerwerk inhoudt, wel? Mag je ook over nog interessante onderwerpen leren?'

'Jazeker; momenteel leer ik ook over het gedrag van een volk en de mens als individu in "spannende" tijden, zogenoemd.'

'O, dat slaat dus terug op de situatie in het land? Dat klinkt best interessant. En nuttig vooral.'

Isadora knikte instemmend. 'Waarover leer jij momenteel eigenlijk?'

Marlowe wierp een blik op de dikke stapel leerwerk die voor haar op het houten tafelblad lag en pakte de bovenste bundel papieren. '"Een handleiding over het maken van beslissingen die betrekking hebben op een groep", om de titel van de huidige paragraaf die ik moet leren te mogen citeren. Geweldig klinkt dat, hè?'

Isadora liet een luide lach horen, de eerste in dágen. 'Dat klinkt inderdaad geweldig. Heeft dat te maken met de macht over het Hertogdom Pitazstrafa die je later krijgt?'

Marlowe knikte en bladerde de papieren met letters, letters en letters door. 'Ja, inderdaad. Want we moeten natuurlijk wél goed voorbereid zijn...' verzuchtte ze.