Ο Ζευς οργισμένος που ζημιώθηκε με αυτόν τον τρόπο προς όφελος των ανθρώπων, αποφασίζει μια τρομερή εκδίκηση. Τους αφαιρεί το πολύτιμο δώρο της φωτιάς. Πριν από τούτο το ολέθριο γεγονός, η ευτυχία τους ήταν ακέραιη. Μα ο Ζευς στερώντας τους τη φωτιά <<τους έκρυψε το μυστικό μιας λιτής ζωής. Διαφορετικά μιας μέρας εργασίας θα ήταν αρκετή για να εξασφαλίσεις το βιοπορισμό σου για έναν ολόκληρο χρόνο, ακόμα και δίχως να εργάζεσαι. Θα κρεμούσες το υνί πάνω από τον καπνό και θα άφηνες να ξεκουραστούν τα καματερά σου, βόδια και μουλάρια>>.
Ο άνθρωπος είναι λοιπόν, <<καταδικασμένος στις έγνοιες και στα βάσσανα>>. Ο Αισχύλος ζωγραφίζει μια ζοφερή εικόνα της ζωής των θνητών. <<Είχαν μάτια και δεν έβλεπαν, αυτιά και δεν άκουγαν. Όντα αβέβαια, όπως στα όνειρα μας, ολόκληρες χιλιάδες χρόνια, τίποτα δεν ήταν ξεκάθαρο για αυτούς, όλα συγχέονταν, όλα ήταν θολά. Ούτε τούβλινα σπίτια ανοιχτά στον ήλιο ούτε οικοδομές. Για κατοικίες, τρύπες από όπου γλιστρούσανε σαν τα λεπτόκορμα μερμήγκια μέσα σε ανήλιες σπηλιές. Καμιά ξεκάθαρη αντίληψη του χειμώνα, ούτε της άνοιξης, εποχής των λουλουδιών, ούτε του καλοκαιριού, εποχής των φρούτων. Τίποτα δεν ξεχώριζαν από ότι έκαναν. Όταν αρρώσταιναν, καμιά περίθαλψη, ούτε τροφή, ούτε αλοιφή, ούτε ποτό. Από έλλειψη φαρμάκων πέθαιναν>>.
Μα ο Προμηθέας θα έρθει επίκουρος της ανθρωπότητας. Τη φωτιά που ο Ζευς μεσ' στο θυμό του, είχε αφαιρέσει από τους ανθρώπους, ο γιος του Ιαπετού δεν θα ησυχάσει αν δεν τους την ξαναδώσει. Ο Ησίοδος λέει μονάχα πως ο Προμηθέας έκλεψε τη φωτιά από τον Δία, <<κλείνοντας μέσα σε μια κουφοξυλιά τις αστραφτερές αχτίδες της>>. Άλλοι ισχυρίζονται πως ο Προμηθέας άναψε έναν πυρσό από τη ρόδα του ήλιου, αλλά η εκδοχή του Ησίοδου είναι η γενικότερα παραδεγμένη. Από την άλλη, αν ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν τον Όλυμπο σαν τόπο της αρπαγής, ή φτάνουν και ως το σημείο να πουν πως η κλεμένη φωτιά προερχόταν από την αστραπή, φαίνεται λογικότερο να συνταχτούμε με τη γνώμη που ανακατεύει σε αυτήν την υπόθεση και τον Ήφαιστο. Στο εργαστήρι του θεϊκού σιδερά, στη Λήμνο, έκανε ο Προμηθέας την κλοπή που θα προκαλούσε μια τόσο τρομερή εκδίκηση του Δία.
Η κουφοξυλιά, μέσα σε αυτή που ο Προμηθέας κατά τον Ησίοδο μετέφερε τη φωτιά, είναι ένα φυτό της οικογένειας των σκιαδανθών με ψηλό κοτσάνι γεμάτο ψίχα: ο Προμηθέας έχωσε μέσα στο κοτσάνι της κουφοξυλιάς το κλοπιμαίο του και το έφερε στους ανθρώπους.
YOU ARE READING
Ελληνική Μυθολογία
RomanceΤα πάντα για την Ελληνική μυθολόγια που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού! Πηγές: Ελληνική Μυθολογία - Ζ.Ρίσπεν (δεν υπάρχει στην αγορά αυτό το βιβλίο για πάνω από 30 χρόνια)