önce öp, sonra doğur beni

L

'27.09.21

Hayatımda ilk defa karanlıkla burun buruna gelmiştim. Tenimin üzerinde gezinen, dudaklarımı yakan, her nefesimde içime dolup tüm sinir uçlarımda küçük kıvılcımlar halinde patlayan sonsuz tane karanlık.
Onu ilk gördüğümde arkasında ne olduğunu bilmediğim bir kapıyı bulmuş gibiydim. Daha sonra bu kapının aralık olduğunu farkettim. Kapının arasından içeride ne olduğunu göremeyeceğim kadar parlak bi ışık vuruyordu.
Aklım sadece o kapıyla dolu.
Ardında ne olduğunu, nereye çıktığını, ne olacağını merak ettiğimden, hatta kapıyı açıp açmak istemedigimden bile emin değilim. Sadece istiyorum. Ne istedigimi bile tam bilmiyorum ama istiyorum.
Benden birkaç metre uzakta dururken, birbirimize bakmadığımız anlarda bile; tarifi mümkün olmayan o yoğunluğu üzerimde hissedebiliyorum. Yanımdan geçerken sanki büyük bir bulut içimden beni delip geçiyor, ruhum çekiliyor ve zihnim, tüm düşüncelerim bir toz bulutu gibi birbirine karışıp silikleşiyor.

From Renjun to  
Donghyuck