မနက်ခင်းတစ်ခုဝယ်
"အင့်...အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..ရွှတ်..အဟင့်"
"ဟင့်...လူယုတ်မာကြီး....သူများသားသမီးကိုဖျက်ဆီးတယ်"
Lucaရဲ့ငိုသံလေးတွေကိုHarleyမကြားနိုင်ခဲ့ပါ
အခန်းထဲကနေခြေသံဖွဖွနင်းရင်းေအာက်ပိုင်းကနာကျင်မှုကိုကြိတ်မှိတ်ကာထိုလူသားနဲ့ဝေးရာကိုထွက်သွားခဲ့တယ်...
အိပ်ယာပေါ်ကလူသားကတော့...အိပ်မက်မက်ကောင်းဆဲ
"အွန်းးးးးးးးး"
နေဖင်ထိုးမှနိုးသောsemeကြီး
(ငါ့အတိုင်းပဲအဟိ🤭)
"ဟမ်..! ဘယ်ရောက်သွားတာလဲဒီကောင်လေး"
"Luca!!!"
" ဦလေး!!"
"ဗျာ....သခင်ကြီး"
"Lucaရော"
"ဟို...Lucaမိုးလင်းတာနဲ့ထွက်သွားပါတယ်"
"ဘယ်ကိုထွက်သွားတာလဲ"
"အ့တာတော့ဦးလေးလဲမသိပါဘူး"
"ရပြီဦးလေး......သွားတော့"
"ဟုတ်ကဲ့"
...........
"တောက်ခ်..............Lucaရာမင်းဘယ်မှာလဲကွာ..ကိုယ့်ကိုဘာလို့ထားခဲ့တာလဲ"
"Hello....jay...ငါ့ကိုလူတစ်ယောက်အကြောင်းစုံစမ်းပေးစမ်း"
"........."
"အေး...သူ့နာမယ်Lucaတဲ့..စုံစမ်းပေးစမ်း ညနေလိုချင်တယ်"
"......."
"အေး...အ့တာပဲလုပ်ထား....ကျန်တာငါ့အပိုင်း"
"........"
"တာဝန်သာကျေအောင်လုပ် ဒါပဲ.."
တီ.....
ထိုကလေးအားနားမလည်စွာတွေးရင်း
အလုပ်ချိန်နီးပြီမလို့ရေချိုးခန်းထဲတွင်ရေဝင်ချိုးကာ
ပြငဆင်
တစ်ဖက်တွင်......
Luca....
အိပ်ခန်းထဲသို့ပြေးတက်ကာအခန်းတံခါးပိတ်ပြီးစောင်ကိုသာခေါင်းအထိခြုံထားခဲ့တယ်
သူဘာတွေလုပ်ခဲ့မိပြီလဲ. ?
မနေ့ညကအဖြစ်အပျက်တွေကိုပြန်မြင်ယောင်ကြည့်ရင်း
ထိုလူသားကိုမုန်းမိတယ်
"အားးးးးးးးးး !!!!!"
စိတ်သက်သာရာရသွားမလားလို့ခေါင်းအုံးအားမျက်နှာအပ်ကာအော်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့....ဒီတိုင်းကဒီတိုင်းပါပဲ
