Müptela / Yarı Texting

2.6

"Bu televizyonlarda da hiçbir şey yok ki."

Kendi kendime söylenip uzandığım koltukta televizyon kanallarını değiştirmekten başka bir şey yapmıyordum. Ela'da odasına bir girmiş bir daha çıkmamıştı. Hiç mi sıkılmıyordu orada anlamıyordum ki.

Evlenmeden önce geceleri asla eve girmezdim. Her zaman gittiğim bir barda şimdi sabahlamak vardı aslında. Acaba Ela'ya birlikte eğlenmeye gidelim desem gelir miydi?

Ben kendi kendime düşünürken Ela merdivenlerden inmeye başladı. Üzerine giyindiği zarif ve dikkat çekici uyku stili.. Harikaydı gerçekten. Ortaya çıkan bacakları, geceliğinden hafif taşan göğüsleri ve salaş topladığı saçlarıyla muhteşem görünüyor ve ben gözlerimi ondan çekemiyordum..

Demeyi çok isterdim ama kedili pijamasıyla aynı benim gibi gelip diğer kanepeye zıplayarak attı kendini. Saçlarını da öylesine örüp sağ tarafına atmıştı.

"Ela." dediğimde telefonuna gömdüğü başını kaldırıp bana baktı.

"Efendim."

"Sıkıldım ben."

Ela gözlerini devirip kanepeye güzelce uzandıktan sonra tekrar telefonuna odaklandı. Ben sıkıntıdan patlamaya devam ederken çalan telefonuma uzanıp kimin aradığına baktım.

Ezgi arıyordu.

"Açmayacaksan eğer sessize al Furkan. Dikkatim dağılıyor, okuyamıyorum metinleri."

"Ha tamam.."

İstemeye istemeye telefonu açtıktan sonra kulağıma götürdüm.

"Efendim."

"Furkan.." Ezgi hafif sarhoş gibiydi. "Bugünde gelmedin yanıma. Yanıma gelsene. Seninle eğleniriz tüm gece. Söz veriyorum çok güzel olacak her şey."

Gözlerim Ela'ya kaydığında yaşadığım anlık kararsızlıkla duraksadım.

"Hadi ama Furkan.. Sen özlemedin mi beni?"

Eğlenmek istiyordum sadece.

"Geliyorum."

"Her zamanki bardayız."

Telefonu kapattıktan sonra ayağa kalkıp ceketimi aldım.

"Ela ben çıkıyorum!"

Gitme der miydi acaba? Önce ses gelmediğini görünce salona gidip ona baktım.

"Ben çıkıyorum dedim. Duymadın sanırım."

Gözlerime baktıktan sonra başını aşağı yukarı salladı.

"Tamam."

Sadece tamam mıydı yani söyleyeceği şey? Nereye gittiğimi neden hiç merak etmiyor niye beni önemsemiyordu ki?

O anlık sinirle arabaya binip hızlıca sürmeye başladım. Hayatında bir hiç gibi olmak istemiyordum ki.

Bara geldiğimde bizim tayfayı görmemle oraya doğru adımladım. Ezgi'de elindeki iki içki ile yanıma doğru geliyordu. Elinden kadehi alıp kafama diktim.

"Yavaş oğlum." diye gülüşmeye başladıklarında bende her zamanki gibi eğlenmeye çalıştım. Ezgi'de sürekli yanımda bana yakınlaşmaya çalışıyordu.

"Evlilik bile seni değiştiremedi değil mi sevgilim? Ela-"

"Onun adını ağzına alma Ezgi!"

Sert çıkan sesimden kaynaklı geri çekilip gitmesini bekliyordum ama o sadece güldü.

"Sakin ol.. Sadece seni özledim."

Ezgi kucağıma oturmaya niyetlendiğinde ayağa kalktım.

"N'apıyorsun?" dediğimde masadaki arkadaşlarımdan Ahmet araya girdi.

"Niye bu kadar şaşırıyorsun oğlum? Kızla ilk defa böyle değilsiniz ya. Anlattırma istersen."

"Öncedendi o." deyip ceketimi giyindim.

"Seni hiçbir kadın değiştiremez Furkan! Evlendin diye haberlere aldatma konusuyla gelmek istemiyorsun sadece. Evliyim bahanesine sakın sığınayım deme bu yüzden. Sonuçta buraya Ezgi'yle birlikte olmak için gelmedin mi?"

"Gelmedim!" sert çıkan sesime hepsi şaşırmıştı. "Eğlenmek için geldim ama görüyorum ki ortamımı değiştirmem gerekecek." dedikten sonra Ezgi'ye döndüm. "Sende bir daha sakın arama beni."

"Furkan bak dur!"

Dinlemeyip direkt çıktım mekandan. Evlilik bahanesine sığınmakta değilde evliyken birine dokunmak gelmiyordu içimden. Garip bir şekilde aklım Ela'ya kayıyordu. O diğer kadınlar gibi değildi. Neyse oydu ve bu yanı beni hep ona çekiyordu.

İçtiklerim beni hafif çakır keyif yaptığında sendeleyerek arabama bindim.

Sadece eve gidip Ela'yı görmek istiyordum.

..🦋❤️