YLANIZLIĞIMIN KATİLİ. ❤ 💖

💔Gözyaşlarım💔

Arkadaşlar en kısa zamanda atmaya çalıştım sizi beklediysem özür dilerim elimden geleni yapıyorum Umarım beğenirsiniz yorum ve yıldız atmayı unutmayın.

Keyifli okumalar.💖

Asel den *

Eve girmiştim ve içeriye girer girmez odama çıktım kendimi yatağıma atım ilk aklıma gelen şey yarın babamın yanına gidemeyecektim düşündükçe aklım almıyordu ayağı ya kalktım ve dart'ımın oklarından birtanesini aldım odanın sonuna geldim hedef aldım ve attım ortasından bir basamak arkaya sabitlenmişti ağlamamak için kendimi zor tutuyordum bir anda birses duydum:
Kaybeden sen olacaksın
Şok olmuştum kim bana bunu demişti ardından bir ses daha :
Ben senin iç sesinim diyorumki yeniliyorsun pes edicekmisin ?? ? ?

Kendimi toparladım ve hafif gülerek:
Ben ve kaybetmek asıl şimdi o yenilecek beni yaralayacak yakınım kalmadı Madem o benden sevdiklerimi alıyor bende istediğini asla ona vemiyicem

İç sesim:
Ne istiyorki????

Ben :
Mutsuz olmamı

İç sesim :
-----------------

Yere eğilip başımı duvara yaşladım ve durduk yere gülmeye başladım ve orda sızılıp uyku alemine göç etmiştim

-----sabah
Sabah kalk tımğımda her yerim ağrıyordu yanağımdan sızılan ıslak lığı ile irkildim ve hemen ayağı kalktım ve aynaya baktım :
A-a-ama ben ağlamadım bu göz yaşı da neyin nesi ister istemez bir damla daha düştü gözümde içim titremişti elerim titriye titriye yanaklarıma gitti sanki hayatımda ilk defa ağlıyor gibiydim bilmem bir değişikti en son babamı mezara koyarken ağlamıştım bu olaydan da tam 4 yılgeçmişti ben bunları düşünürken saate baktım ve saat 6.30 geçiyordu aslında üzerimde bir yorgunluk vardı oyüzden birazdaha uyumamın sakıncası olmadını düşünerek ytağıma uzanmıştım hiç bir şey düşünmeden okumak istedim ama olmadı içimdeki hüzün beni uyutmuyordu aklıma babam gelip gelip duruyordu nekadar sağ sola dönsemde uyuyamıyordum dayanamadım ve yataktan kalktım balkona çıktım aklıma babamın ölüm günündeki o hey canlı koşuşum geldi ama o günden nefret ediyordum hemen kendi kendimi irktim ve balkondan içeri girip aşşğı kata indim tam da hizmetçi ona verdiğim anahtarla kapıyı açıp içeri giriyorduki yanına gittim :
Artık sadece haftada bir temizliğe gel merak etme mâşın azalmıyıcak dedim
ve anahtarı yavaşça elinden aldım oda "peki efendim" diyerek kapıdan çıktı kapıyı kapattım kapı rüzgardan hızlıca çarpmıştı bir anda aklıma babamın bana vurduğu kırbaç sesi kulağımda yankılandı elerim buz tutmuş tir tir titriyordum ayaklarım yerden kesilmiş yere çöküp sadece ogün ki hayallerim ve olanlar aklımı çeliyordu kendimi toparlamaya çalışırken beynimde:
bu gün sana süprizim var ardından kırbaç sesleri o demiri ısıttığı ateşin içindeki çatırtılar beynimi yiyordu bağirtılarım yankılanıyor ve beni deli ediyordu sürüklenen sürüklene kapıya ilerledim zar zor kapıyı açmıştım açmamla kendimi dışarı atmam bir oldu nefes nefese kalmıştım içimdeki yalnızlığı kusuyorgibi nefes alamıyordum yere çöküp elimi kalbime koydum ve kalbim delice atıyordu ve kendimi toparlamaya çalışırken arda bir yarım saat geçmişti

Yarım saat sonra ***

Kendimi az çok toparlamıştım kahvaltı yapıyordum beynimde tek soru neden neden babam beni bırakıp gitmişti neden??? Bu düşünceyle günler geçip gidiyor ben ise sadece oda mın yanındaki sipor boks dövüş bunlar için yaptırdığım odada bu günlerde kendi kendimi geliştirmeye çalışıyordum

Bir hafta sonra ***

Kendimi kötü hissediyordum övlen olmuştu ve ben sabahtan beri boks odasında çalışıyordum artık eldivenleri çıkardım ve yere çöküp ellerime baktım kızarmışlardı biraz dinlendikten sonra ayağıkalkıp aşğı ya indim kendime övlen arası için salata yaptım yemeyimi yedikten sonra evde artık bunaldığımı anladım ve dışarı çıkma kararı aldım hazırlamaya başladım siyah kapşonlu bir sivit giyidim ben herzaman dışarda maske takıyordum tabii oda siyahtı
Saçlarımı bağlamazdım fazla oyüzden yine bağlamadım ama bunalırsam diye birtane toka yedekler aldım pantolonlar siyah ve dardı ama çok deyil hatta tayıt giymeye karar verdim taytımda siyahtı ayakkabılarımda kısa cası her şeyim siyahtı ve dışarıya adım attım ilk çarşı içinde sonra kafamı dağıtmak için ıssız sokaklara gezmeye başladım o an yankılanan ses beni düşüncelerimden arındırılmış sadece ona dikkatimi vermemi sağlamamıştı
Ses:
Abi yapma abi yapma