Ataman Koleji

24. bölüm

Bölüm şarkısı = biliyorsun (asiye ve doruğun düetini koycaktım. Ama atv telifi saolsun hiçbir şeye müsade etmiyor.)

Asiye

Alarm çaldığında hızla yataktan kalktım. Aşırı derecede heycanlıydım. Bugün yarışma günüydü. Dün akşam heycandan çok fazla uyuyamamıştım ama yinede dinç hissediyordum kendimi.
Hemen yatağımdan kalkıp kıyafetlerimi giyindim, saçımı topladım ve atıştırmalık bir şeyler hazırlamaya başladım. Bizimkiler daha yeni üstlerini giyiniyorlardı. Ben heycandan yerimde duramıyordum.

Ben yemeğimi bitirdiğimde bahçe kapısının açılma sesi geldi. "Ay doruk geldi." Dedim heycanla. Gülmeye başladılar. "Kuzen sakin ol." Dedi oğulcan. Sakin falan olamıyordum. Hızla kapıya doğru gittim. O sırada kapı çaldı. Aybike arkamdan gelip sessizce "Asiye sakin ol. Seni istemeye gelmedi. Yarışmaya götürmek için geldi." Dediğinde ona dönüp bön bön baktım. Sırıttı. "Hadi hadi kapıyı aç." Dedi.

Kendime gelip kapıyı açtım. Doruk kapıda durmuş beni bekliyordu. Gözüme minik bir çocuk gibi göründü. Süt dökmüş kediye dönmüştü resmen. "Günaydın." Dedi. Bende "Günaydın." Dedim. Abimlerde geldi. Doruk gülümseyip "Günaydın." Dedi gerginliğini belli etmemeye çalışarak. Bizimkilerde günaydın dedi. Kadir abim yumuşak bir şekilde günaydın desede oğulcan ve ömer doruk üzerinde bir gerilim yaratmak için biraz daha soğuk bir şekilde konuşmuşlardı.

Doruk "Hadi gidelim." Dedi. Kafamı salladım. Doruğun arabasına bindik. Kadir abim arabanın camına eğilince doruk camı açtı. "Bak kardeşime iyi bakıyorsun. Kılına dahi zarar gelmeden mutlu bir şekilde evine getiriyorsun." Dediğinde doruk gülümseyip kafasını salladı. "Tabikide. Onu gözüm gibi korurum." Dedi. Yanaklarımın kızardığını belli etmemek için kafamı cama çevirdim. Kadir abim "Hayırlı yolculuklar." Dedi. Doruk "Teşekkürler." Dedi. "Görüşürüz abi." Dedim. Abimde "Görüşürüz." Dedi.

Abim geri çekilip yola çıkmamız için arabadan uzaklaştı. Doruk tam arabayı çalıştırıcakken aybike "Bir dakika bir dakika." Diyip koşarak arabaya doğru geldi. Benim camımın olduğu yere gelince doruk camı açtı. Aybike direk elini saçıma uzatıp saçımdaki tokayı çıkardı. Ona şaşkın gözlerle baktım. Aybike "Sence böyle daha güzel değil mi?" Dedi. Doruk "Evet." Dedi. Bu sefer şaşkın gözlerim ona döndü. "Evet böyle daha güzelsin." Dedi. Aybike tokayı kucağıma bırakıp "Yanında dursun ama takma." Dedi ve geri çekildi. Doruk camı kapatıp arabayı çalıştırdı. Bakalım neler olucaktı.

Aybike

Bizimkileri yolcu ettikten sonra okula doğru yürümeye başladık. Kalbim hıphızlı atıyordu. Okulda berki görücektim. Dünki konuşmamızdan sonra onu daha da çok görmek istiyordum.

Ben otobüste bunları düşünüp sırıtırken oğulcan "Aybike ne sırıtıyorsun?" Dedi. Olduğum yerde sıçradım. Benim sıçramamla oğulcanda sıçradı. "Kızım ne sıçrıyorsun? Senin yüzünden ben de korktum." Dedi. Kaşlarımı çatarak "Ozaman sende korkutma." Dedim sinirle. "Ben seni korkutmadım. Normal bir şekilde soru sordum. Yerinden sıçrayan sensin." Dedi. "Of oğulcan. Ne diceksen de." Dedim bıkkınca.

"Ne düşünüyorsun da sırıtıyorsun bakalım." Dedi muzur havasına dönerek. Gözdevirdim. "Senden kurtulduğumu." Dedim. Gözdevirip "Aman napıyorsan yap." Dedi. Tekrar cama dönüp hayal kurmaya devam ettim.

İnceğimiz yere geldiğimizde hızla arabadan indim ve okula doğru yürümeye başladım. Bizimkiler bana zar zor yetişiyordu. Okuldan içeri girip bizimkilere döndüm bana yetişmek için nefes nefese kalmışlardı. "Ben tuvalete gidicem." Dedim. Ömer "Kızım bizi sırf bunun için mi acele ettirdin. Makyaj falan mı yapıcan? Kendini kime beğendirmeye çalışıyorsun?" Dedi nefesini düzene sokmuştu. Gözdevirip "Kendime. Siz erkekler bunu bir türlü kavrayamıyorsunuz ama kendime. Hadi ben gidiyorum." Diyip arkamı döndüm. Tuvaletin oraya kadar gittim. Berk beni tuvaletin yanındaki boş sınıfta bekliceğini söylemişti.