Costiño Series 11: Chaining the Heart (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 9

Kabanata 9

Kinabahan

Ramdam ko ang kanyang mahigpit na yakap sa akin habang nasa ilalim kami ng mga bituin. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko habang hindi mapakali sa posisyon namin. Hindi ko alam ang gagawin, para akong naubusan ng lakas sa kanyang ginagawa. Naramdaman ko ang bibig niya sa leeg ko, ang mainit na hininga ay tumatama sa balat ko.

"Feel so good hugging you." marahan niyang sabi.

Kinagat ko ang labi at pinikit-pikit ang mga mata. Ano ba ang sasabihin ko? Pwede bang tumahimik nalang at hayaan siyang magsalita? Pero nakakahiya naman kung hindi ako sasagot sa kanya. 

"Ahh…naiilang ako, Kuya Braze." mahina kong sagot.

Humigpit ang yakap niya sa akin. Ramdam na ramdam ko ang katawan niya sa akin. Ang braso ay nakapulupot sa baywang ko. Ang dibdib ay kumalabog ng mabilis sa kanyang ginagawa sa akin. 

"Bakit ka naman maiilang sa akin?" sobrang rahan ng kanyang boses.

Dito na ako natigilan at nawalan ng isasagot. Bakit nga ba ako maiilang? Bakit ako makakaramdam ng ilang sa kanya? Siguro dahil gusto ko siya. Dahil tinitibok ng puso ko? Kaya nakakaramdam ako ng ganito sa kanya. Siguro iyon nga, at ngayon ay nahihirapan akong sagutin siya dahil baka maisip na mataas ang pangarap ko. 

"Kasi…" hindi ko masabi ang tunay na rason.

Humigpit ang yakap niya sa akin.

"Hmm?" malambing ang kanyang boses.

Napalunok ako. 

"Hindi ko alam." pagsisinungaling ko. 

Hindi ko talaga kayang sabihin ang tunay na rason. Baka kumaripas ako ng takbo kapag masabi 'yon. Kailangan kong maghanda kapag sabihin ko iyon. 

"Okay. Naiilang ka lang kasi yakap kita." 

Napahinga ako ng malalim. 

"Siguro." maikli kong sagot.

Huminga siya at niyakap pa ako lalo ng mahigpit. Hindi ko alam kung tama pa ba itong nararamdaman ko ngayon. Ang pagkabog ng puso ay kakaiba na. Hindi ko na makayanan pang maramdaman ito. Kapag dumating talaga ang panahon na makahanap siya ng babaeng mamahalin, siguradong masasaktan ako ng husto. Hindi ko sana hinahayaan ang pusong magmahal ng ganito. 

Wala akong laban. Bagsak ako sa kanyang standard at siguradong hindi matatanggap ng kanyang pamilya. Ang Costiño ay maghahanap rin ng katulad nila, mayaman at maihaharap sa mundo. Ako? Saan ako nabibilang? Saan ako pwedeng sumiksik sa kanila? Tama bang pumwesto sa gitna? O, sa paa nila? 

Masakit isipin at tanggapin ang katotohanan na ganito lang ako. Walang ibang maibubuga sa mundo. Nagtatagong babae sa kagubatan, walang kayamanan at hindi pasok sa standard nila. Ganoon lang ako, at sobrang isipin na hanggang doon lang ako.

"You're young, damn it." aniya sa marahan ngunit may riing boses.

Alam ko 'yon. Bata pa ako, at hindi nababagay sa kanya. Ang edad ko'y malayo sa mga gusto niya. Kinse palang ako, at ilang taon pa para maging legal na edad. Ngunit kapag hinintay ko ang panahon na iyon, siguradong may asawa na siya. 

"A--alam ko…" mahina kong sabi.

Bumuntonghininga siya.

"At makakasuhan ako ng child abuse…pero hindi ko mapigilan e, gustong-gusto kitang i-bahay nalang." halos awit sa aking pandinig.

Tumibok ng mabilis ang puso. Napakagat-labi ako at naghuhuramentado na ang sarili sa kanya.

"Ahh---?"