11:11 Bitter Sweet
I hate saying good byes. Instead I say... 'Let's meet each other soon.' but it will never ease the pain of leaving.
4 days had past. I spent those precious days with Nathan. We went hiking, strawberry picking, sunrise at Benguet and breakfast at the park.
Matagal akong nakatulala sa mga maleta ko. Nasa bahay ako ni Nathan ngayon. May pa-despedida sila sa baba at hindi ko alam ang mararamdaman ko.
"Hon," si Nathan.
Pinunasan ko ang mga luha ko bago ako humarap sa kaniya. Nakangiti ito habang may hawak na slice ng cake.
"Are you nuts? Bakit may pa-cake ka?" natatawang tanong ko rito.
"Sweets will cheer you up."sagot niya at sinubuan ako.
He's right the chocolate flavored cake made me smile. Sabay kaming bumaba sa kusina at nadatnan kong nakatulala silang lahat sa mga pagkain.
"Ano ba kayo? Ngumiti ka kayong lahat! Babalik naman ako duh." pinilit kong pasayahin ang tono ko.
El pouted and ran towards me. She hugged me tight and was followed by Rachel, Steffi,Von, Sam and Zy. This witches.
"Ayaw ko ng drama." seryosong wika ko at humiwalay naman sila sa yakap.
Umupo ako at isa isa silang tinignan. Mapait akong ngumiti sa kanila.
"Don't cry. Huwag niyo kong pahirapang umalis."
They all look at each other and nod at me. Umupo sila at nagsimula nang kumain.
"Kaklase namin yung nerd na highschool batchmate natin. Mare, hanggang ngayon di pa nag-glow up!" pagbasag ni Von sa katahimikan.
"Wala yatang jowa eh. Puro libro ang inatipag wala na yatang oras sa sarili."
Natawa kami sa sinabi ni Rachel. Kwentuhan lang sila ng kwentuhan ng kung anu-ano.
This is what I like. Just pure damn happiness before I leave. The babies are at my Lola's place.
"So paano ba yan? Yung goal mo talaga doon ay hanapan ako ng foreign boyfriend!" sigaw ni Rachel na sumasayaw.
"Tignan ko kung may magka-gusto sayo." biro ko.
"Gagi. Ang sama mo. Porket may Nathan ka na." natatawang wika ni Zy.
Napawi ang ngiti ko pero hindi ko ito pinahalata.
"Ganda ko noh?" I winked at them.
Nagtama ang paningin namin ni El. Nakatingin siya sa akin. Alam niya na matatapos na ang koneksiyon namin ni Nathan ngayon.
Hindi ko ito sasabihin sa iba kong mga kaibigan ngayon. Si El na magsasabi sa kanila kapag nasa London na ako. Lumapit ako sa kaniya at umupo sa tabi nito.
"I will miss you." sabi nito sa akin bago uminom ng tubig.
"Mamimiss rin kita. Pagbalik ko ikakasal na kayo ni Kyro." tugon ko.
"Aba siyempre. Hindi ako ikakasal hangga't wala kang pambili ng mamahaling regalo." biro nito.
Natawa kaming dalawa dahil sa mga pinagsasabi namin. She continued telling her life plans to me just to make the atmosphere not awkward.
"So, pupunta kayong session road tapos susundan ka namin ni Kyro doon? You will not let him send you off at the airport?" tanong niya.
Umiling ako. "Nope. It'll make everything hard. Baka hindi ako tumuloy." sagot ko.

BINABASA MO ANG
A wish: 11:11
ChickLit11:11 is an angel's number. They say you should wish something when the clock strikes at exactly 11:11 in the evening.