Bütünüyle aklımdasın.Kendimi sana olduğumdan farklı tanıtmak için her şeyi yaptım.İnan her şeyi.Aslında sana tanıttığım kişiydim seni tanıyana kadar.Sana karşı hislerimi anlamaman için her şeyi yaptım.Umursamaz davranmaya çalıştım.Gezdim,tozdum,eğlendim,içtim.Aklımdan biraz olsun seni uzaklaştırabilmek için elimden geleni yaptım.Ama orda bir yerdesin.Hiç uzaklaşmadın.Gitmemeye yeminlisin sanki.Hayatımda belki de ilk defa elimden hiçbir şey gelmiyor.
Seni tanımak büyülü bir şey ama acı da verici.Güldüğün zaman benim de yüzümde güller açıyor.Seni görmeyi her şeyden çok isterken görürüm diye korkudan hastanede senden kaçıyorum.Sürekli bu hafta neredesin diyorum çünkü orda olmamam gerekiyor.Çünkü seni görmek beni çok korkutuyor.Yanımda olduğundaysa sana bakmaya doyamıyorum.Kelimenin tam anlamıyla bu böyle.Karşımda dursan seni öylece izlerim.Ama durmuyorsun.Seninle sevişmek harika ama seni görmemin başka yolu olmadığı için bi bu kadar acı.
Sevgisizliği hiç bu kadar hissetmemiştim.Yüzüme bakmıyorsun,sarılmaktan çekiniyorsun bazen öpmeyi bile çok görüyor olabilirsin.Sana doya doya sarılmak istiyorum ama buna hakkım yok.Sana doya doya günümü anlatmak istiyorum.Ama buna hakkım yok.Seni istediğimde görebilmek istiyorum,sana ağız dolusu özledim diyebilmek istiyorum.Ama bunlara hakkım hiç olmadı.Bazen yakınsın hiç olmadığın kadar.Bazen o kadar uzaksın ki o kadar uzaksın ki bir duvar gibi.Mesajlarımı görüp yazmıyorsun cümlelerim havada kalıyor silmek zorunda kalıyorum oysaki ben ne hevesli yazıyorum.Başta böyle değildi pek sen de bir şeyler anlatıp yazıyordun fotoğraflar atıyordun.Ben attığın en ufak fotoğrafa bile dakikalarca bakıyorum biliyor musun?
Whatsapptan sana yazmaya hakkım olmadığını düşündüm uzun süre telefonumu bile kaydetmemiştin çünkü.Görüşüyorduk,seni arıyordum ama numaram bile kayıtlı değildi.Çoğu gün günaydınlarım havada kaldı.Sana iyi geceler demeye korkuyordum çünkü sabah yazmam için bir sebep bulmam gerekirdi.Sırf seni görebilmek için ameliyat çıkışını bekledim akşam neredeyse 9 a kadar.Küpelerimi senden hiç almadım.Bir gün öylece kesersen her şeyi acizce bir sebebim olsun diye son kez görmek için.Nasıl olduğumu merak etmedin,ne yaptığımı ben sormadan sormadın.Her şeyi ayarlayıp sana buluşacak mıyız diye sorduğumda mesajımı açmadın bile.Tüm gece ağlayarak bekledim en azından görüldü atmanı.Onu bile yapmadın.Ertesi gün ise ben sana zaten söz vermemiştim dedin.Birkaç gün sonra başka biriyle tatile çıktın.Bu hep bildiğim bir şeydi içten içe kabullenmek istemesem de.Hep başkalarının da olma ihtimali.Seni görebilmek için kahve alıp 5 dk olsa hastaneye geldim aşağı inmedin bile.5 dakika.Ve o gün hastanede kalmadın.Eve gidebilecek kadar vaktin vardı.Ama 5 dakikayı bana çok gördün.Ben sana kırıldığımı söylemekten bile korktum kızarsın diye.Cesaretimi toplayıp sana kırıldığımı söylediğim zamanlarda hiç umrunda olmadı.Ama sana senden beklentim olmadığını söylerken ciddiydim.Hiçbir zaman beklentiye girmedim.Beni sevebilme ihtimalini hayal edemedim.Hayal sonuçta insan en olmaz şeylerin hayalini bile kurabiliyor.Sen bana bunun hayalini bile kurdurmadın.
Kendimi sorguladım,kendimi suçladım,hata aradım.Beni sevmemenin nedenini aradım.Yanlış anlama istediğimden değil ama daha önceki ilişkilerini düşünüp bir başkasıyla sevgili olup bana bunu değer görmeme nedenini aradım.Yeterince güzel olmamam,yanına yakışmamam,istediğin hayat tarzına sahip olmamam.Birçok sebep geldi aklıma.Ama sonra fark ettim ki sevgi böyle bir şey değil.Sevgi bu kadar nedensel değil.Fark ettim ki benim seni sevmemin sebebi bunların hiçbiri değil.Hiç, birini sevdin mi bilmiyorum.Ama eğer sevdiysen benim bir sözünle kalbim yerinden çıkacak gibi oluyorsa o kimbilir ne hissetmiştir? Seni ilk gördüğüm anı hatırlıyorum.Karşımda durdun öylece bakakalmıştım.Sana bakmaktan ne karttaki ismine,ne de çalıştığın bölüme bakabilmiştim.Ne dış görünüşün,ne konumun ne imkanların.Seni ilk gördüğüm an bunların hiçbirini bilmiyordum.Nedenini bilmediğim bambaşka bir şey.Açıklanamayacak bir şey.Bu yüzden bu kafadan atamıyorum seni.Bu yüzden açık yüreklilikle söyleyebiliyorum ki sevgi hiçbir şeye bağlı değil.Çünkü bir sebebe bağlı olsaydı sevgi,her zaman daha iyisi vardır.Düşünmekten de vazgeçtim bu yüzden.Hem bir insana beni neden sevmedin denir mi?
Bu duyguların bana ağır geldiğini fark ettim artık baş edemiyorum.Artık ben buna devam edemiyorum.Hoşçakal.
