Η αποκάλυψη

26 5 1
                                    

2 χρόνια αργότερα απ' το Miraculous του σήμερα...
Adrien's pov:
Επιτέλους.
Μετά από 3 χρόνια μάχης επιτέλους τον νικήσαμε.
Είμασταν κουρασμένοι. Πεσμένοι στο πάτωμα του κήπου όπου φυλαγόταν η μητέρα μου. Πώς φτάσαμε εκεί με δυσκολία θυμάμαι. Δεν θυμάμαι πολλά είναι η αλήθεια. Παλέψαμε από κοντά. Τώρα πια πάει. Ο πατέρας μου. Δεν θα το πίστευα ποτέ. Το έκανε για εμάς έλεγε. Η δύναμη, του θόλωσε το μυαλό. Θα μείνει στην φυλακή για πολύ καιρό. Είναι καλός άνθρωπος αλλά έπραξε λάθος. Όσο για την Lila. Είχε το miraculous του παγωνιού τόσο καιρό αλλά πάλι την έβγαλε καθαρή με τα ψέματα της. Δεν μας πείραζε και τόσο όμως πια. Είχαμε εμείς τα μαγικά κοσμήματα και ήταν αδύναμη μπροστά μας. Όσο για την Νάταλι. Αυτή πήρε το μέρος μας αφού την απέλυσε ο πατέρας μου.
Την αγαπάω σαν μητέρα μου.
Ένα πράγμα όμως έχει μείνει να κάνουμε τώρα. Το ξέρουμε και οι δύο. Δύο ευχές. Δύο μαγικά κοσμήματα. Μου το 'χε υποσχεθεί, πριν από 2 χρόνια. Μου είπε θα γίνω πραγματικό αγόρι. Μπορεί να το πήρε πίσω. Συμφωνήσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε μόνο για δύο ευχές. Να γίνω αληθινός και να μην ξεχάσει ποτέ. Δεν επιτρέπεται αλλά είναι ανάγκη.
Marinette's pov:
Επιτέλους. Επιτέλους είμαστε ελεύθεροι. Μετά από 3 χρόνια μάχης. Επιτέλους νικήθηκε ο hawk moth. Επιτέλους θα μάθω τον συνεργάτη αλλά και στενό μου φίλο.
End of pov
"Νύχια μέσα"
"Βούλες τέλος" είπαν ταυτόχρονα.
Άνοιξαν τα μάτια τους και έμειναν έκπληκτοι με αυτό που αντίκρισαν.
Adrien's pov:
Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι η συμμαθήτριά και καλή μου φίλη η Μαρινέτ είναι η μεγάλη μου αγάπη. Πάντα την έβλεπα σαν φίλη αλλά τώρα αποδεικνύεται ότι είναι κάτι παραπάνω, τουλάχιστον για εμένα.
Marinette's pov:
Ο Άντριεν είναι ο chat noir; Πώς αυτό το ψωνισμένο γατάκι είναι ένα super model βγαλμένο από παραμύθι; Αυτό όμως σημαίνει...ότι αρέσω στον Άντριεν; Δηλαδή η ladybug αρέσει στον Άντριεν αλλά τώρα που το ξέρει...
"Άντριεν σ'αγαπώ" ξεστόμισα χωρίς καν να το καταλάβω.
Γιατί το είπα αυτό; Δεν ελέγχω το στόμα μου!
"Κι εγώ σ'αγαπώ" αποκρίθηκε και μου χαμογέλασε με ένα χαμόγελο ζεστό σαν φρεσκοψημένα κουλουράκια μια κρύα μέρα του χειμώνα. Με έσφιξε στην αγκαλιά του και τον φίλησα. Ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου.
Adrian's pov:
Με αγαπάει; Με αγαπάει το είπε.
Η ladybug με αγαπάει!
Τώρα δεν θέλω τίποτα. Τώρα την έχω στην αγκαλιά μου και αυτό είναι αρκετό.

SentiAdrien (the wish)Part 2Where stories live. Discover now