YAZARDAN:
Hayat bazen o kadar zorlar ki insanı..
Kardeşi, ikizi, diğer yarısı, can parçası, Birtanesi, biriciği, hayatıydı Cemre Ceren'in.
Tek kurşun koca adamları yıkmış, Ceren'i ise parçalamıştı.
2 kere terkedilmiş bir insan daha ne kadar acı çekebilirdi? Annesi, abisi ve şimdi ikizi.
Tiz sesi duymaları ile yere çöken ve haykıran Ceren'in ardından, Emre'de onun ile birlikte yere diz çökmüş ve donmuş gibi bir yere bakıyordu.
Ceren üstündeki şoku atlatıp doktorlara acı bir gözle bakmış, doktorlar ise gözlerini sıkıca kapatarak başını eğmişti.
Bitmişti işte geriye kalan ise yıkılmış bir ikiz, bir baba ve pişmanlığın silsilesinde kalan bir abi.
Ceren bir anda ayağa kalkmış ve Emre'yi ayağa kaldıran Levent'i es geçip Emre'ye çok sıkı bir tokat patlatmıştı.
Ceren:SENİN YÜZÜNDEN! ALLAH KAHRETSİN SENİ! GİTTİ İKİZİM! GİTTİ KARDEŞİM! BENCİLLİKLERİN VE HATALARIN İLE DOLU HAYATIN UĞRUNA GİTTİ KARDEŞİM.
Deli gibi hareket eden Ceren, Levent'in belindeki silahı görmüş, hiçkimsenin anlamasına izin vermeden silahı alıp doğrultmuştu silahı Emre'ye. Diğerleri engel olmak için hareket etseler de Ceren'in gözündeki alevleri görünce daha fazla hareket edememişlerdi.
Ceren:SANA DEMEDİM Mİ? ONA BİR ŞEY OLURSA SENİ ÖLDÜRÜRÜM DEMEDİM Mİ!? CEHENNEMDE ATEŞİN BOL OLSUN EMRE DEMİRYAY!
Emre karşısındaki kardeşinin gözlerindeki alevi görmüş, yerinde mıhlanıp kalmıştı. Ceren bir insan gözleri ile öldürülebilse Emre'yi çoktan öldürmüştü.
Emre, Ceren'in gözünden acıyı, yıkılmışlığı ama en çok da Nefreti görmüştü.
Ceren elini tetiğe getirip tam tetiği çekecekken boş koridorda doktorun sesi yankılandı.
Doktor:NABIZ VAR. HEMEN ŞOK ALETİNİ VERİN BANA! ÖLMEMİŞ DAYANMIŞ.HADİ KIZIM BİRAZ DAHA DAYAN. NABIZ DÜŞÜK AMA HALA VAR! HADİ ACELE EDİN!
Doktorun sesleri ile donup kalan Ceren'in en son hatırladığı gözlerinin kapanması ve yere sertçe düşmesi idi. Son duyulan ses ise elindeki silahın yere düşme sesi...
1 GÜN SONRA:
Cemre:İçmeyeceğim dedim Ceren.
Ceren:İçeceksin ikiz. Aç ağzını.
Cemre:Ceren bunun tadı yok tuzu hiç yok.
Cemre'nin ağlamaklı sesi ile Ceren ve diğerleri kıkırdarken içlerinde huzur vardı.
O gün doktor son bir çare denemek istemiş, duran kalbini çalıştırmıştı Cemre'nin. Cemre ikizini bırakmamış hayata geri dönmüştü.
Ceren ise gözlerini bir odada açmış başında duran Ahmet abisi Cemre'nin normal odaya alındığını, ikizine geri döndüğünü söyleyince bütün hastaneyi Ceren'in sevinç çığlığı kaplamıştı.
Ceren: İkiz aç ağzını. Çocuklar bile senin kadar nazlanmıyor!
Cemre:Sus Ceren! Sıkıldım Ben Burada! Ne zaman Çıkacağız Buradan!
Ceren:Bugün çıkacağız ikiz merak etme.
Cemre Ahmet abisine döndü ve zaten ona bakan Ahmet abisiyle gözü ile hafifçe Ceren'i işaret edip konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HATANIN AĞIR BEDELİ
Teen FictionSen ne yüzle buraya geliyorsun? ne hakla! ne sıfatla! Hayatımızı cehenneme çevirdiğin yetmedi mi!? Daha ne kadar yakacaksın canımızı!? Defol git buradan! 5 yıl önce nasıl arkana bakmadan gittiysen yine öyle git! Ne beni, ne de ikizimi üzemezsin artı...
