06/05/2020 03.45
Gerçek misin sevgilim..?
Bedenlerimiz dürüst bir şekilde birbirine bakarken gözlerin bana yalan söyleyebilir mi?
Kulağıma milyonlarca kez beni sevdiğini fısıldarken ciddi miydin?
Veya hissettiğin onca keskin şeyden sonra ağzından çıkan mırıltılar, gerçekten acı dolu muydu?
Neden yerde yatıyorsun bilmiyorum. Ellerim aşkınla kaplıyken yüzünü okşamak... Bana tarifsiz bir zevk veriyor. Anlamlı bakan gözlerin şimdi kapalı, ve bu haliyle bile büyüleyici.
Kimse bizi rahatsız edemesin istedim. Yargılayan bakışlar olmasın, geceleri ağlama istedim sevgilim. Senden izin almadım,özür dilerim. Ama seni takip ediyorum, geçtiğin yollardan geçecek, sana ulaşacağım. Ya seni hak edecek kadar iyi değilsem? O hep nefret ettiğin Tanrı beni sana layık görmezse? Sensiz olan her yer bana cehennem zaten, oraya nasıl dayanırım.
Özür dilerim hayatım. Sadece kimse bize ulaşamasın istedim. Rahat olmak istedim. Ama ya aramıza yine zaman girerse, korkuyorum. Tanrıdan, Dünyadan, senden hatta kendimden. Kime sığınacağım? Beni kim koruyacak? Kimin omzunda ağlayacağım ben? Yoruldum sevgilim...
Son dileğim, yüzümü bir kere bile güldürmeyen dünyadan son isteğim sensin sevgilim. Biziz...
Sonsuza kadar yaşayacak aşkımıza...
Hürkan~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A notre amour qui vivra pour toujours [•] Porgola
FanfictionKanın kırmızı, ten rengin beyaz. Kalbim senin için atıyor...