Karanlık Gece

37 4 3
                                    

Gecenin karanlığında ay ışığının bulunduğumuz yeri aydınlatmasından dolayı Yiğit'i daha iyi seçebiliyordum.Soğuk havanın beni ürpertmesiyle siyah ceketimin şapkasını başıma geçirdim ve saklandığım yerde daha fazla geri gittim.Yiğit'in konuştuğu adamlar pek tekin değillerdi.Birinin yüzünün bir tarafı yanıktı.

"Tek başına gelmen çok akılsızca Yiğit."diye konuştu adamlardan biri.Söyledikleri beni ürpertmişti.Ama Yiğit sessizliğini korumaya devam etti.Yiğit'e bir şey olmasından korkuyordum.Cidden hep yanında dolaştırdığı diğer arkadaşları neredeydi?Keşke onlara ulaşabilsem.

"Abinin neler yaptığı hakkında hiç bir fikrin yok Yiğit."yine cevap vermemişti ancak sinirlendiğini yumruklarını sıkmasından anlayabilmiştim.Yüzü yanık adam Yiğit'e yaklaştı ve kulağına bir şeyler fısıldadı.Ne dediğini deli gibi merak ediyordum.Birden ne olduğunu anlayamadığım bir şekilde Yiğit adama yumruğunu geçirdi.Adam sinirle bağırdı ve adamlara işaret verdi.İki adam Yiğit'i kollarından tutup yere diz çöktürdü.

"Sana her şeyi anlatacaktım Yiğit.Sana bir teklif sunacaktım.Böyle yapmamalıydın."dedi ve çıkardığı silahla Yiğit'in bacağına ateş etti.Çığlık atmamak için elimi ağzıma bastırdım.Adamlar siyah arabalarına doğru yürümeye başladılar.Adam son kez Yiğit'e baktı ve arabanın kapısını kapatıp son hız gittiler.Kafamı Yiğit'e çevirdiğimde yerde kıvranıyordu.Hemen yanına koştum ve baş ucuna çömeldim.Geldiğimi hissetmiş olacak ki acıdan sıktığı gözlerini açtı ve bana baktı.Kim olduğumu anlamaya çalışıyordu sanırım.

"Kimsin sen?"diye acıyla sordu.Bu biraz acıtmıştı.İlk konuşmamızın bu şekilde olmasını istemezdim.Sorusunu es geçtim ve sadece"İyi olacaksın"dedim.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIĞIN MELEĞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin