Haat & liefde

Hoofdstuk 8

We lopen naar binnen, maar we zien niets. Het is een gewone woonkamer met niets bijzonders. Ook is er niemand maar het huis heeft ook nog een bovenverdieping en een kelder. Bram en Liselot nemen de bovenverdieping en ik met Evert de kelder. Ik kijk om me heen en loop dan achter Evert aan.

'Ik ga eerst oke?' zegt Evert. 'Ja is goed, doe je voorzichtig alsjeblieft?' zeg ik. Hij glimlacht en loopt dan naar beneden. Als we beneden zijn zien we een deur. We kijken elkaar aan en daarna trapt Evert hem open.

Dan zien we Nienke en Brecht op een stoel zitten, vastgebonden. Mariska staat in het midden met een pistool tegen Brecht's hoofd aan. 'Zozo' zegt ze. 'Snel gevonden hoor.' 'Mariska, laat ze alsjeblieft gaan' zegt Evert. 'Het helpt je niet hoor, om zo iets te doen je komt er niets veder mee' zeg ik dan. 'Hou je bek trut, jij pakt samen met Evert mijn kinderen af.' zegt ze. 'Afpakken?' zegt Nienke. 'Doe dit Brecht niet aan mama' zegt Nienke. 'Hou je mond Nienke, dit zijn grotemensen zaken' zegt Mariska. 'Een stap veder en Brecht is er geweest.' zegt ze daarna. Ik zie dat Evert iets naar voren stapt. 'Mariska, sorry dit was niet de bedoeling' zegt hij dan. Ik zie dat Mariska de trekker wil overhalen maar ik schiet haar in haar been.

Ze valt op de grond en schreeuwt van de pijn. Nienke en Brecht schrikken en beginnen te gillen. Evert rent naar Nienke en maakt haar los. Ik ren naar Brecht en maak haar los. Gezamelijk geven elkaar een knuffel. 'Laat ons nooit meer alleen papa en mama' zegt Brecht. Mama? denk ik in mezelf. 'Nooit!' zegt Evert. 'Nooit laten papa en mama jullie gaan' zegt hij en lacht naar me.

Dan komen ook Bram en Liselot aangerend. 'Is iedereen oke?' zegt Bram. 'We hoorde een knal!' zegt Liselot. 'Alles oke, maar bel even een ambulance voor Mariska' zegt Evert. Niet veel later is er meer politie en een ambulance. Mariska word op een brancard gelegd en ze rijden weg.

We lopen met zn allen naar buiten en we kletsen nog even met Carla. Dan zie ik Bram en Liselot niet meer. Ik loop even om het huis en zie ze achter een bosje zoenen. 'Uhhhhm, tortelduifjes komen jullie ook nog?' roep ik. Ze schrikken maar beginnen dan te lachen. Ze lopen naar me toe en ik zie dat Liselot helemaal bloost. Ik begin te lachen. 'Zozo, dat duurde wel even he voordat jullie elkaar eindelijk kuste' zeg ik. 'Hu, hoe bedoel je?' zegt Bram. 'Ik zag het tijdens ons uitje ook al hoor, maarja ik denk ik zie het vanzelf wel!' zeg ik lachend. We lachen en lopen allemaal naar de voorkant waar iedereen nog staat.

Dan komen Nienke en Brecht naar me toe lopen. 'Bedankt dat je ons hebt gered Fenna' zeggen ze. 'Of mogen we je ook mama noemen?' zegt Nienke. Ik glimlach. ik hou van ze. 'Tuurlijk meiden!' zegn ik. Ze geven me een knuffel. Dan komt Evert achter me staan. 'En krijgt de andere held dan een kus?' zegt hij. Ik lach en kus hem. Hij pakt me vast en zoent me terug. 'Ieeeeeelll' horen we Nienke en Brecht zeggen.

Na deze heftige dag rijden we naar huis. We ploffen op de bank en kletsen met zn allen over deze dag. Dan gaat Evert staan. 'Ga een staan' zegt hij. Ik sta op en ga voor hem staan. 'Lieve lieve Fenna, ik hou van je en dat weet je en ik wil je zo graag altijd bij me hebben.' zegt hij. Ik bloos. 'Dus, zou je alsjeblieft hier in willen trekken?' zegt hij daarna. Ik kijk achter me en zie de meiden hoopvol naar me kijken. Ik begin de lachen. 'Lieve lieve Evert, ik hou van je en dat weet je, dus ja!' zeg ik. Evert begint de lachen en tilt me op en kust me. Volgens mij heel lang, want we horen de meiden heel lang 'ieeeeeeeeel' roepen. Nadat het 21:00 is geweest vind Evert het wel weer tijd dat de meiden op bed gaan. Ze protesteren hard maar ik vraag of ik ze anderes op bed moet brengen luisteren ze toch.

Ik loop met ze naar boven en ze doen hun pyjama aan en poetsen hun tanden. Ze gaan in bed liggen, ik lees ze zoals gewoonlijk 2 hoofdstukken voor en geef ze een kus op een voorhoofd. Ik loop naar de deur. 'Ik hou van je mama' zegt Brecht. 'En ik ook!' zegt Nienke. Ik glimlach, 'Ik hou ook van jullie meiden' en ik doe de deur achter me dicht.

Ik loop weer naar beneden en ik zie Evert op de bank zitten. Wat is het ook een lekkerding denk in mezelf. Hij ziet me en begint te lachen. 'Wauw' zegt hij dan. 'Wat bof ik het met zo'n vriendin zeg.' Ik lach en ga naast hem op de bank zitten. Hij duwt me naar zich toe en streelt me over mn rug. Na een tijdje zijn we allebei moe en gaan naar bed.

Ik doe mijn pyjama aan en kijk in de spiegel. Ben ik nou dikker geworden ofzo? denk ik in mezelf. Ach, zal wel meer gegeten hebben. Dan komt Evert de kamer in en we gaan op bed liggen. Niet veel laten liggen we allebei in dromenland

hiii guys, hope u like it ! :) xmaaikeee