Chap 1

33 1 0
                                    

Hoi, mijn naam is Laura. Er is vroeger iets gebeurd, waarbij mijn leventje instortte. Ik was alleen thuis, met mijn moeder. Zij was aan het koken en ik speelde met mijn speelgoed. Ik keek uit het raam en zag een overvaller met een bivak muts over zijn hoofd staan. Ik riep naar mama dat er iemand voor het raam stond. Mijn moeder kwam bij me staan er schrok. Ze rende met mij naar boven en gingen in de kledingkast van m'n haar zitten. "Houd je stil oké?" Ik zag paniek in haar ogen. Ze hield me stevig vast. Ik snapte er niks van. We hoorden dat de overvaller de deur intrapte en een vaas kapot gooide. Ik hoorde rennende voetstappen de trap op komen. Ze klonken steeds luider, als hij dichterbij kwam. Toen, de overvaller stond midden in mama's kamer. Hij trok de kastdeur open en sleurde mama eruit. Ik schreeuwde en huilde naar mama. De paniek in haar ogen deed me verdriet. Toen kon ik nog in haar mooie bruine ogen kijken...

Ik hoorde een schreeuw en vlak daarna een knal.

Een hele harde knal...

Het was voorbij...

Met m'n 9 jaar mijn moeder verloren...

Dat was mijn verhaal... Ik had daarna veel contact met de politie. Ze vonden op mijn 20ste, dat ik er wel kon werken.

Nu werk ik als rechercheur bij de politie.

Om zaken, net als wat bij mij gebeurde, op te lossen.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Mar 22, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

StalkerWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu