BEYAZ KARGA

7.Bölüm [Yağmurdan Sonra]

            Yağmur dinse de iç karartıcı hava devam ediyordu. Aslında Mehir için çok güzel bir ambiyans olabilirdi burası lakin şuan bulunduğu durum hem karmaşık hem de üzücüydü. Elinde sıcacık kahvesiyle etrafı incelemeye başladı. Sessizce hareket etmeye çalışıyordu. Perdeler, geniş pencerelerin kenarından yerlere kadar uzanıyordu. Siyah perdelerin arasından yanan evi görüyordu. Baktıkça kaygılanıyor, içinden şimdi ne olacak diyordu. Duvarlarda büyük boy tablolar asılıydı. Karga motifleri göze çarpıyordu. Hemen hemen her tabloda vardı. Sehpaların üzerinde küçük canlı bitkiler, bir takım değişik kaktüs türleri vardı ve ortama canlılık veriyordu. Onu asıl cezbeden iki şey olmuştu bu odada. Birincisi, duvarın tamamı kitaplarla doluydu. Kitaplara olan ilgisi bu yerde aradığı güveni bulmasına yardımcı oluyordu. İkincisi ise aslında cezbetmekten ziyade, ürkütüyordu. Büyük kafesin içindeki karga ona bakıyordu. Simsiyah tüylerinin arasında gizlenmiş simsiyah parlayan gözlerle onu inceliyordu.

           Siyah, olayları çözmek için Mehir'i evine davet etmişti. Bir kahvede kendine yaptı ardından içeriye doğru yürümeye başladı. Mehir'i, kargasını incelerken buldu.

"Senin için tuhaf bir gün olmalı, garip olaylar ve bu garip oda." Siyah ortamı biraz yumuşatmak için bu cümleyi kurmuştu ama geldiğini duymayan Mehir'i ürkütmüştü. Çünkü o sırada Mehir karganın büyülü gözlerine odaklanmıştı. Toparlanıp cevap veren Mehir, acı bir gülümsemeyle ona baktı.

"Evet doğru ama odan gerçekten çok güzel. Karganda öyle." İkisi de ayaktaydı. Siyah eliyle koltuğu göstererek buyurun der gibi bir hareket yaptı bunun üzerine birlikte koltuklara oturdular. Bir süre birbirlerine bakmadan öylece yere baktılar. Sessizlik can sıkıcıydı. Siyah bir an önce cevap istiyordu. İlk adımı atmalıydı artık. En az Siyah kadar kendisi de cevap bekleyen Mehir, soru sormaya çekinmişti. Sonunda biri konuşma cesaretini buldu. Aralarında soru işaretleriyle dolu uzun konuşmalar geçti.

***

"Bu gördüğün karga, bana ustam tarafından hediye edildi. Senin Adnan, benim Salih olarak bildiğim adam tarafından."

"Neden ismi konusunda gizlenme ihtiyacı duydu peki ?"

"Baban istihbarat ajanıydı çünkü. Bunu kaybolmadan önce bana itiraf etti. Sen niye buraya gelme ihtiyacı duydun, yurtdışında hayat burada olduğundan çok daha iyi ?"

Siyah, aralara yalanlar sıkıştırıyordu, ona her şeyi anlatamazdı. En başından biliyordu ustasının durumunu hatta kendisi de karga isimli bu kuruluştaki ajanlardan biriydi. Mehir'se ona anlatılanları doğru buluyor pekte sorgulayamıyordu. Siyah, profesyonelce cevabın arkasından soru yapıştırarak sorgulamasına müsaide etmiyordu.

"Belki evet. İnsanların çoğunun gözünde öyle haksızda sayılmazlar ama çaresizdim. İşimden kovuldum babamın bizi terk etmeden önce oradaki tefecilerden borç aldığını annemden öğrendim. Borcu kapatmayı başardık ama annem hastaydı o para onun tedavisi içindi ve..."

Mehir'in gözleri doldu. Yutkunup devam etmek için kendini zorladı.

"Annem öldü. Sonra bana bir mektup bırakmış bilmiyordum. Mektup buraya, şurada ki yanmış binaya gitmemi söylüyordu. Annem bunu istemişti , şimdiyse çaresizim."

Uzun süre Mehir kendi hikayesini anlattı. Siyah belli etmiyordu lakin bu kız onun için tehlikeliydi. Kendisi karga değildi, onu buraya alarak deşifre olma riskini göze almıştı. Mehir'in hikayesini anlattıktan sonra göz yaşlarına daha fazla hakim olamaması, Siyah'ın ne yapacağını bilememesine yol açtı. Beklemekten başka çare yoktu.

            Hava karardı, sokak lambaları yandı. Odaya ışığın açılmasıyla hareket geldi. Sohbet oldukça uzamış, bitemiyordu. İkisi de birbirlerinden cevap almaya çalışıyordu. Siyah aslında kim olduğunu Mehir'e söylememek için yıllardır çalışmış oldukları yalanları bir bir sıraladı. Bir kafe işletiyorlardı, yetimhaneden onu evlatlık alan Salih ustası olmuştu. Birlikte yaşadılar sonra Salih usta ortadan kayboldu. Kayıp ilanında bulunmuşlardı ama uzun süredir ses seda yoktu. Bu hikayede gerçekten yalan olmayan şeylerse, Siyah'ı yetimhaneden alan kişinin ustası olması ve onunla yaşamasıydı. Kayıp ilanı tamamen yalandı. Çok isimli bu adamı ne diye arayacaklardı ki ? Kafeleri gerçekten vardı, o da kısmen doğruydu gerçek işleriyle alakası yoktu.