×Güvensiz hissettiğimde sana sarılıyor, şarkılar söylüyorum×
Hepsi rüyaydı, gözlerimi açtığımda jennie'nin dışarıda beni camdan ağlayarak izlediğini gördüm
“J-jennie..."
“Rosie ben buradayım bak!"
“Benimle kal, iyisin rose"
Gözlerim yorgunluktan kapanıyordu ama ben izin vermiyordum, hastane yatağında seruma bağlı bir şekilde uzanıyordum.
Rüyada gibiydim, hayatımın aşkını bulmak tam onu bulmuşken yine başıma gelen kötü olaylar kara bir melek gibiydim..
Jennie doktor ile konuşurken taburcu olabileceğimi duyunca daha fazla sevindim kalbim çok hızlı atmaya başladı ve neredeyse bu yatakta bağlı olduğum makine yansıyordu, jennie bana bakıp makinedeki kalp ritimlerimi görünce utancından fazla sevinmişti sırıtarak beni mutlu etmeye çalışıyordu
“Doktor taburcu olabilirsin dedi ben gidip çıkış işlemlerini yapıp geliyorum sakın kıpırdayayım deme sakın!"
Ellerini cebine soktu yanıma bıraktığı lolipopu sevdiğimi bilerek uzağa koydu almama izin vermiyordu uslu olmam gerektiğinin göstergesiydi sanırım
Yanıma geldiğinde ellerini cebinden çıkardı beni yavaşça oturtu hemşire gibi serumu çıkardı yavaşça ayağa kaldırdı
“Hadi eve gidiyoruz!"
“Jennie nasıl bunu nasıl yaptın?"
“Neyi?"
“Serumu kolumdan nasıl çıkardın bunu sadece hemşireler.."
“Bende eskiden hemşireydim az çok bilgim var"
“Bu işlerden anlıyorsun"
“Ne sandın sen karını"
Karısı olduğumu ima etmesi bile çok duygulandırıcı bir histi içimde binbir kelebek uçuyordu yerimde duramıyordum
Eve geldiğimizde direkt gidip yatağımda uyumak istiyordum daha fazla hiç macera yaşamadan yarın olsun istiyordum
“Uyumadan önce yemek yemelisin rosella"
Bana ilk zamanlarda söylediği şeyleri söylüyordu, buz kesildim arkamı döndüm yüzü gülüyordu acı ve mutluluk ile..
“İlk zamanlar ne çabuk geçiyor ha?"
“Sana hep öyle derdim.."
“Şimdi diyebilirsin Jenlas"
“Bana isim takman konusunda seni uyardım Rosella!"
“Ama ben asla dinlemedim Jenlas"
İkimizde birbirimize bakıp gülüştük zaman fazla hızlı geçmişti sanki daha dün gibi anılardı..
Kafamı toparlayarak odama gittim jennie'de kendi odasına çünkü henüz aynı odada kalmaya hazır değildim.
Gözlerimi kapattım güzel uykunun içine kendimi bıraktım
“Rosella..."
Bu ses ne böyle anlayamıyorum
“Rosella.."
“Beni kurtar sana yalvarıyorum!"
“Kimse beni senin gibi sevmedi beni kimseye verme olur mu?"
Asla! Vermeyeceğim ama bunlar çok tuhaf..
Rüyanın içinde olduğunu yeni yeni anlıyordum, rüya bitince ortada kalakaldım
Tuhaf rüyalar onları takma rose, seni asla bırakmam jenlasım!
