Look Out,Secret Seven

(၁) အစည္းအေဝးေခၚျခင္း

"ေက်ာင္းပိတ္ၿပီကြ"
လြယ္အိတ္ေလးကိုေဝ့ယမ္းရင္းအေနာက္ဘက္မွလာသည့္ပီတာကေျပာလိုက္သည္။သူေဝ့ယမ္းလာသည့္လြယ္အိတ္သည္ ေၾကာင္ကေလးအိပ္ေနေသာကုလားထိုင္စြန္းကိုထိမိၿပီေၾကာင္ကေလးႏိုးသြားကာျပတင္းေပါက္မွထြက္ေျပးသြား၏။
" ေဟာ....ေၾကာင္ကေလးႏိုးသြားၿပီ။ ဘာလုိ႔ေၾကာင္ကေလးကိုလန္႔ေအာင္လုပ္လိုက္တာလဲ။သူ႔ခဗ်ာမင္းေဖေဖရဲ႕ စပါးက်ီထဲ မွာတညလုံးႂကြက္ခုတ္ၿပီးအခုမွေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းအိပ္ေနရတာကြယ့္"
ဟုအိမ္ေဖာ္ျဖစ္သူေရခ်ယ္က ပီတာအားေျပာလိုက္၏။
"ကၽြန္ေတာ္တကယ္မသိလို႔ပါေရခ်ယ္"
" မင္းညီမေလးေရာအလိုေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတာင္ေရာက္ပါေပါ့လား။ငါ့မီးဖိုခန္းထဲကိုမင္းတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လာရႈပ္ေတာ့မွာပဲစိတ္ညစ္ပါ ေသးရဲ႕"
"ေရခ်ယ္ခဗ်ားအတြက္လက္တိုလက္ေတာင္းလုပ္ခိုင္းဖို႔ လူႏွစ္ေယာက္ရတာလဲေျပာေလ။ၿပီးေတာ့..."
"ျပီးေတာ့ငါ့ငါ့သံပုံးထဲကမုန္႔ေတြႏႈိက္စားၾကမွာ၊တခ်ိန္လံုးစပ်စ္သီးေျခာကိေတြေတာင္းေနမွာ၊ေဖ်ာ္ရည္ေတာင္းေသာင္မွာေတြကိုပါထည့္ေျပာရမွာေပါ့၊ေနာက္ၿပီး."
ပီတာ၏ညီမေလးဂ်နက္သည္အခန္းထဲသို႔ေျပးလာႀကီးေရခ်ယ္အားသိုင္းဖက္ကာအနမ္းေပးလိုက္၏
"ညစာဘာခ်က္လဲဟင္"
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာေလစားဖို႔ေလာက္ပဲေတြးေနၾကတာပဲကိုး။မင္းတို႔ေမေမရွိတဲ့အခန္းထဲကိုသြားၾကရင္ေကာင္းမယ္။အဒီမွာမင္းတို႔ေခါင္းကိုင္မိခင္လည္းရွိေနတယ္။သူကမင္းတို႔ဖို႔သၾကားလံုးေတြမုန္႔ေတြယူလာမွာကြယ့္"
ခ်က္ခ်င္းပင္ပီတာႏွင့္ဂ်နက္သည္ ဧည့္ခန္းဆီသို႔ေျပးသြားျက၏။ သူတို႔သည္သူတို႔၏ေခါင္းကိုင္မိခင္ ျဖစ္သူေဒၚေလးလူးကိုအလြန္ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ေဒၚေလးလူးအားသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဝိုင္းဖက္ၾက၍ေက်ာင္းပိတ္ၿပီျဖစ္ေျကာင္းေျပာျပေနၾက၏။
"အဲဒီေတာ့ေဒၚေလးဆီကၽြန္ေတာ္တို႔လာလို႔ရတာတာေပါ့"
ဟုပီတာေျပာသည္။
"ပီတာသားကိုေမးမွေျပာေလ။သားဒူးေခါင္းေတြ ကဘာျဖစ္လို႔လဲ။မင္းကိုျမင္တဲ့သူေတြ ကေတာ့ေက်ာင္းဆင္းမွာရြံဗြက္ေတြထဲဒူးေထာက္ၿပီးျပန္လာၾကတယ္လို႔ထင္ၾကမွာပဲ"
ပီတာ၏ေမေမကေျပာ၏။
"သားသြားေဆးလိုက္ပါ့မယ္ေမေမ။ဘယ္လိုျဖစ္တယ္လို႔သားမသိတာအမွန္ပဲ။
"မင္းတို႔ကိုငါေက်ာင္းပိတ္လက္ေဆာင္ေတြေပးရဦးမယ္။မင္းဒူးေခါင္းေတြေရသြားေဆးတာေစာင့္မေနႏိုင္ဘူးကြယ့္။ဘတ္စ္ကားမီေအာင္သြားရဦးမွာ။မင္းေခ်ာကလက္ႀကိဳက္ေနတုန္းပဲမဟုတ္လား။"
ေခါင္းကိုင္မိခင္ကေျပာ၏။
ထိုသို႔ေျပာၿပီးသံပုံးႀကီးတစ္ပုံးကမ္းေပးလိုက္သည္။
အဆိုပါသံဘူးႀကီးႏွင့္အျပည့္ေခ်ာကလက္မ်ားရွိေနလိမ့္မည္ဟုပီတာႏွင့္ ဂ်နက္တို႔မယုံႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေန၏။
"မင္းတို႔ကလပ္ေထာင္ထားတယ္လို႔ၾကားတယ္။ေနာက္တခါအစည္းေဝးလုပ္ရင္ စားလို႔ရတာေပါ့"
ေဒၚေလးလူးအားဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္သို႔လိုက္ပို႔ၾကၿပီးေနာက္ပီတာႏွင့္ဂ်နက္တို႔ဧည့္ခန္းထဲသို႔ျပန္လာၾကသည္။
ပီတာ-"တို႔အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ထိ ဒီေခ်ာကလက္ ဘီစကြတ္ေတြကိုမစားၾကဘူးေနာ္။ေမေမနဲ႔ေရခ်ယ္
ကိုေတာ့ေကၽြးမယ္။တို႔ေတာ့မစားဘူး"
ဂ်နက္-"အစည္းအေဝးကိုမက္ျဖန္ေခၚရေအာင္ဟယ္"
"စကားဝွက္....စကားဝွက္....ငါတို႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးစကားဝွက္ကဘာပါလိမ့္"?
"လြယ္လြယ္ေလးပါ။ငါတို႔'ေက်ာင္းပိတ္ရက္'လို႔ေရြးခဲ့တယ္ေလ။အားလံုးကလည္းမွတ္မိၾကမွညပါ။အဖြဲ႕ဝင္ အားလံုးဆီကိုတို႔ဒီညလိုက္ေျပာၾကမယ္ေလ။တယ္လီဖုန္းဆက္တန္ဆက္ရမယ္။မနက္ျဖန္ ၅နာရီအစည္းအေဝးရွိတယ္လုိ႔ေျပာရမယ္"။
"အဒါလက္ဖက္ရည္ေသာက္ခ်ိန္ႀကီးဟ"
"ဒီေခ်ာကလက္ဘီစကြတ္မုန္႔ေတြနဲ႔အေတာ္ပဲေပါ့"
ထိုစဥ္သူတို႔၏ခ်စ္စရာေကာင္းသေရႊဝါေရာင္သေဘာၤေခြးေလး စကင္ပါ ေရာက္လာသည္။ပီတာႏွင့္ ဂ်နက္အားလွည့္ပတ္၍ရႊင္ျမဴးဝမ္းေျမာက္စြားေဟာင္ေန၏။
"ပထမဦးဆံုးေခ်ာကလက္ကိုမင္းစားရမွာေပါ့ ။ကိုင္းဖမ္းကြာ"
ဟုဂ်နက္ေျပာၿပီးအေပၚဆံုးလြာမွာေခ်ာကလက္ဘီစကြတ္မုန္႔တစ္ခုကိုပစ္ေပးလိုက္သည္။
စကင္ပါ ခုန္၍ဟပ္လိုက္သည္။ပါးစပ္
ထဲသို႔ဘီစကစ္မုန္႔ေရာက္သြား၏။တစ္ခ်က္ဝါးလိုက္သည္ႏွင့္ဘီစကစ္မုန္႔ေပ်ာက္သြားေလသည္။
ဘီစကစ္မုန္႔ကိုမင္းအရသာခံလိုက္လို႔တယ္ေတာင္မထင္ရဘူးစကင္ပါ။တို႔မနက္ျဖန္အစည္းအေဝးေခၚထားတယ္။ မင္းလာခ်င္လာေလ။
"ဝု......"
စကင္ပါျမည္သံေပးလိုက္သည္။အၿမီးေလးကိုနန္႔ကာ စကင္ပါဝမ္းသာေန၏။
အစည္းအေဝး ၊ဘီစကြတ္မုန္႔ ၊ေက်ာင္းပိတ္ရင္၊ ဝုဝုေပ်ာ္စရာႀကီးပဲ။
vote ေလးေတြ လည္းမစၾကပါဦးေနာ္😘😘