SWEARING IN THE MOONLIGHT (ONHOLD)

උමතුව 😤

මහා ධාරානිපාත වර්ෂාවක් ඇද හැලෙමිනි. නගරයේ කෙරවලෙහි වූ කුඩා කැෆේ එකක තවමත් විදුලි ආලෝකය දැල්වී තිබුණේ මුළු නගරයම අදුරේ ගිලී තිබියදීය. සඳත් නොමැති රාත්‍රියේ ඒ තුළ තරුණ පිරිමි ළමයෙකු වැඩ කරමින් සිටියේය. ඔහු ගේ කෙස් රොදක් මුහුණට වැටී ලෙලෙමින් තිබුණේ වර්ෂාවත් සමඟ කැෆේ එක තුළට එන සීතළ සුළගෙනි. නිල් පැහැති ඩෙනිමත් ලා රතු පැහැති ටී ෂර්ටයත් ඔහුට කඩවසම් පෙනුමක් ගෙන දී තිබුණි.

ඔහු එම කැෆේ එකේ අයිතිකාරයා යැයි කිව හැකි වුනේ එහි ඔහුම පමණක් වූ නියාවෙනි . දැන් නම් රාත්‍රී දහය පසුවී විනාඩි පහළොවක් පමණ ගෙවී ඇත. කළාතුරකින් පාරේ වාහනයක් ගමන් කලේ පාළු මූසල බව මකා දමමිනි. මේ ඩෙවෝන් නගරයේ සති අන්තයයි.

"ඔහොම නවත්තනවා ...."

පාරත් දෙදරා යන තරමේ හඩකින් කැෆේ එක ඉදිරියේ වාහනයක් නැවතී ගියෙ 'ග්‍ර්ර්ර්ර්ර්ර්...ස්ස්ස්ස්......' යන හඩ නංවමින්  වර්ෂාවෙන් නැහැවී තිබුණු වතුර වලේ වතුර ඉහළට විහිදුවමිනි.

යුආන් ගැස්සී ගියේ තම කැෆේ එක තුළට දොරත් වේගයෙන් අරිමින් පැමිණි අඩි හයක් පමණ උස පිරිමියා තම මුහුණ ඉදිරියේම නැවතනු නියාවෙනි . සමේ වර්ණය තරමක් අදුරු වූ ඔහුගේ මුහුණ පුරා ඝණව රැවුල වැවී තිබුණි.

"ම..මහත්තයා..ට මොනව..ද ඕ..ඕන..."
යුආන් වෙව්ලන මුවගින් පවසා සිටියේය.

ඒත් සමඟම එයට ඇතුළු වූ තරුණ තද නිල් පැහැති ඇස් සතු වූ පිරිමි ළමයා කැෆේ එකේ කෙරවලෙහි වූ අසුනේ අසුන් ගත්තේය.

" මට ශෝට්ටීස් මොනවහරියි කූල් මොනවහරියි දෙන්න. "

"ඒත්... ඒ...ත් මම දැන් කැෆේ එක වහන්න යි හදන්නෙ"