Episode 1

10 0 0
                                    

              I woke up on Sunday morning mula sa sikat ng araw na sumungaw mula sa bintana ng aking kwarto. I check my bedside clock at it says 6:00am . But, i have to get up or my mom will scold me. Maaga pa para sa mga katulad kong walang ganang pumasok kung ang bubungad ba naman sayo aside from the surprise morning test from a terror teacher, are the school bullies. Don't judge me by my look, i mean, i can say I'm pretty and charming with my below shoulder wavy dark brown hair, brown eyes, kissable lips, although, I'm pretty short of my age as I'm 5'0 feet at 16 years, but despite my looks, I'm pretty weird in one way. I can't go out of my room without my leather gloves that reach till my elbows. Hold your horses guys, the reason, why I'm wearing a gloves is not because i have a phobia of germs, in which we used it as a reason to my school and nosy neighbors, but the truth is there is far more reason why I'm always wearing a gloves.
             It all started 7 years ago. It was a col silent night at tanging ingay ng cicada laman ang maririnig mo. My mom was tucking me on me in bed and gave me a good night kiss, when all of a sudden we heard a loud crash in the living room. Roger, our German shepherd dog, was barking viciously. My mom told me to stay while she got out of my room to check downstairs what could have been the cause of the noise. I just stayed their and stared on the closed door wishing my mom would come back and says that everything is fine and it's just a raccoon that barged  into the house.
               Until i heard my mom shouting. I immediately throw my comforter off me and run towards the door and opened it, then run down the stairs in which i stop on my tract at the end of it. To my horror, i saw my mom lying on the floor with a blood dripping on her forehead. Im stuck to where i was. Hindi ko alam ang gagawain ko. I was just standing there, frightened and shocked.
                Lalapitan ko na sana si mama nang biglang may humarang sa dinadaan ko na isang lalaking naka bonet at naka takip ang mukha. Pinasok kami ng magnanakaw at nan laban ang mga magulang ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Napako lamang ako sa aking kinatatayuan. Nakatutuok sakin ang baril niya at akmang babarilin na niay ako nang biglang dinambahan siya ni papa. Nag aagawan sila ni papa sa baril. Medyo nanghihina si papa dahil sa mga natamo niyang galos sa mukha.
                I heard a gurgling shout at the other side of the living room. And there, i saw another guy na kasamahan ng isa na nakahiga at nilalapa na ni roger. I mean, roger is biting that mans neck. The man is trying to get off from roger but hindi ito binibitawan ni roger.
               At bumaling ang tingin ko kina papa when i heard a loud thud. Nakahiga si  papa habang nkapatong naman yung magnanakaw sa kanya. Nag aagawan parin sila ng baril hanggang sa tumilapon ito malayo sa kanila pinagsusuntok ng lalaki si papa. At halos mawalan na ng malay si papa. Tumakbo na ako palapit sa kanila at pinagsusuntok ang likod ng magnanakaw. Hindi ako marunong ng kahit anong martial arts. But i tried my best to give my full force on my every punches, though i know it wont hurt the burglar. Itinulak lamang ako ng magnanakaw dahilan upang mapaupo ako. Tumayo ako ulit nang makita kong nakatayo na ito at nakahanap ng vase na akmang ibabato kay papa ng biglang dinamba siya ni roger. Nabitawan niya ang vase at natumba siya malapit saakin.  Pilit niyang inilalayo sakanya si roger but roger is vicious and he bit his leg. Napasigaw ang magnanakaw sa sakit.
               Tatakbo sana ako palayo nang bigla niyang nahawak ang paa ko sanhi ng pagka dapa ko. Pinilit ko tanggalin ang kamay niya, pero mas malaks siya kesa sa akin. Hinila niya ako at bigla niya akong sinasakal. I tried to grasp his hand but i don't have the strength. Im desperately trying to grasp some air. Unti unti na ako nawawalan ng hiniga. Naka hawak lamang ako sa kamay niya. My father is calling for me. His trying to get up but he cant. Roger is still biting the mans foot while his the other foot is trying to kick roger from it. His going to kill me. Nakatitig lang ako sa mga mapupulang mata niyang nakakatitig lang din sa akin pabalik. Im so terrified at that time. Nakakatakot ang mga mata niya, at natatajot din akong mamatay. Galit din ako dahil sa ginawa nila sa mama at papa ko. I tried to remove his from mine. Tanging naiisip ko lang nung mga oras na yun ay ayaw ko pang mamatay. Natatakot akong mamatay. Nakahawak lamang ako sa mga kamay niya at pilit na inaalis ito sa leeg ko.
               Bigla nalang nanlaki ang mata niya at bigla nalang siyang lumayo sa akin. Tumigil din sa pagkakagat sa kanya si roger at kinkahulan na lamang siya nito na galit na galit. Si papa naman ay hindi makapaniwala kahit na rin ako. Sumisigaw naman ang magnanakaw. Naging hysterical siya, hindi niya alam anong gagawin niya. Bigla na lamang niya hawang ang leeg niya na parang sinasakal siya at hindi siya maka hinga.
              Yung kamay niya kaninang nakasakal saakin ay unti unting naaagnas at unti unti itong kumakalat sa buong systema niya. Sumisigaw siya pero walang lumalabas na boses sa kanya. Pilit siyang humihinga pero parang nawawalan narin siya ng kakayahang huminga. Nanginginig na ang buo niyang katawan habang patuloy parin ito sa pag aagnas hanggang mamatya siya at naging abo.
              Nakita ko si mama na nakayakap na pala kay papa and they both have horro on their face dahil sa nkita nilang pangyayari. Tiningnan naman nila ako. Nakatingin lamang ako sa aking mga kamay at naguguluhan sa mga nangyari.
             Binaling ko ang tingin sa kanila na may pagtatanong nang bigla kong makita yung kaninang lalaki na nakatayo sa likod nina mama at papa na may hawak na kutsilyo. Tiningnan naman nina mama ang tinitingnan ko at laking gulat nila nang sasaksakin na sila nito.
             Dala na rin ng adrenaline rush, tumakbo papunta roon. I tried to grab the man's hand but he just pushed me away. Sumigaw nalang ako dahil itutuloy na niya sana ang balak niya, ngunit napatigil siya. Nagimbal siya sa kaniyang nasaksihan. Pati narin kami ng mga magulang ko. Mabilis na kumalat ang pangingitim sa kamy niya at kumalat ito sa buong systema niya. Biglang natumba hawak ang leeg niya at parang hindi siya makahinga, nangingisay din ang katawan niya at paunti unti naagnas ang buong katawan niya hanggang naging abo narin ito gaya nung nauna niyan kasama.
                Hindi namin alam ang mga nangyayari, hindi ko na rin matandaan ang sunod na nangyari matapos dumating ang mga pulis at inimbistigahan ang nangyaring pagnanakaw. Wala rin silang makitang evidence sa makapagtuturo kung nasaan ang mga magnanakaw. O king anon nangyari sa kanila. Nilihim lang din ng magulang ko ang tunay na nangyari sa kanila. Wala naman dawng nanakaw o namatay so, my parents didnt pursue more about hthe case. Sumuko na rin ang mga pulis sa paghalungkat sa mga nangyari sa mga magnanakaw.
                  Three weeks after that incident, i just lock myself inside my room. My parents try to comfort me but, i keep myself away from them. They said maybe, it was done by something but i don't believe them. U til one day, my came home with a pair of special gloves. He said as long as i wear it, nothing bad will happen. At first, hindi ako naniniwala. My mom brought me a two flowers. She told me to touch the first without gloves. I did and it went black, died and eventually, turned to ashes. I got more terrified but my dad assured with that everything will be ok once i wear that leather gloves. I tried to calm myself and took the gloves and wear it. Again i tried to to touch the plant but i'm hesitant at first but finally i touch the petals. I waited until i was able to grab the flower. I was so happy that i could touch it again. Hindi nga lang kagaya ng mararamdaman ko kapag wala akong gloves pero atleast, ibig sabihin nun, hindi na ako matatakot na mangyari ulit yung nangyari dati sa dalawang lalaking yun. While im so into holding the flower, my dad hold my hands and ensure that everything will be alright . I trust them. After that, we hugged each other.
                   Pinababalik nila ako sa school but dahil sa bully at school rules, so i was a home schooled. But now that I'm in my senior high, nakahanap sila papa ng school that doesn't require any uniforms. Naka civilian lang kami. So, wearing gloves is not a problem. Pero ang di lang alam ng mga magulang ko, ay, ito din ang dahilan ng pagbubuly nila sa akin.
                    One thing about me though. Hindi naman ako kagaya ng iba na tatahimik lang at magtagago sa sulok dahil sa bully. At hindi rin ako kagay ng iba na parating nakikipag away para matanggol ang sarili. Im into violence but im not into bullying also. Neutral ako. Sanayan lang yan. At pag sanay kana, you will know how to do comeback. Sometimes, silence is better but comebacks are the best.

============================================================
Soooooo! Ano po guys? Delete o continue?? Hahahaha.
Vote, comments po. Thank you

FantasiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon