උදෑසනම යුආන් අවදි වූයේ කුරුල්ලන්ගේ කිචි බිචි නාදයෙනි. අද අලුත් සතියක ආරම්භයයි . උදෑසන පළමු හිරු රැස් වලින් නැහැවී තිබුණු යුආන් ගේ කුඩා නිවස අද නම් සුන්දර ස්භාවයක් ගෙන තිබුණි. ඔහු වියපත් මවද නහවා පිරිසිදු කර සුපුරුදු පරිදි තම කැෆේ එක වෙත යන්නට වූයේය .
පෙර දින සිදුවූ සිදුවීම නිසා ඔහු තරමක තිගැස්සීමකින් පසු විය. කැෆේ එකට අවශ්ය ආහාර ආදී නොයෙකුත් භාණ්ඩ රැගත් ලොරිය ද ඔහු ගොස් සුළු මොහොතකින් පැමිණියේ ය. නගරය පුරා රැකියාවල් සදහා පිටත්ව යන අයත් පාසල් යන ළමයිනුත් කඩිමුඩියේ ගමන් ගත්හ.
යුආන් කැෆේ එක පිළිවළට අස් පස් කරමින් පාරිභෝගිකයන් ට අවශ්ය දෑ ලබා දෙමින් ඔවුන්ට තම හුරුබුහුටි සිනහාවෙනුත් සංග්රහ කිරීමට අමතක නොකලේය.
කැෆේ එකට එන සමහර මිනිස්සුන් ඔහුගේ හුරුබුහුටි සිනහවට සහ ඔහුගේ නිහතමානී කම අගය කරමින් සතුටින් පිටව යන්නේ යුආන් ගේ සිතද සතුටින් පිරී යන විටය.
ඩෙවෝන් නගරයටම වූයේ ඔහුගේ කැෆේ එකම පමණි. එම නිසා සෑහීමකට පත් විය හැකි ආදායමක් ද ඔහු උපයා ගත්තේය. නමුත් තම මවගේ බෙහෙත් හේත් වලට ඔහුට විශාල වියදමක් දැරීමට සිදුවිය . නමුදු ඔහු තම අඟ හිඟ කම් මවට නොදැනෙන ලෙස කළමනාකරණය කර ගැනීමට වග බලා ගත්තේය.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
දහවල් දොළහත් පසු වී අවදි වුණු ශියෑන් මෝ පහළ තට්ටුවට ගියේ පියාගේ කෑ ගැසීමෙනි.
" මනුස්සයෙක් උනාම නැගිටලා හිටපන් . මොන විලිලැජ්ජාවක්ද මේ ගෙදරම මූසලයි. මහ දවල් වෙනකල් නිදි එක්කො මේ දේශපාලන වැඩ වලට වත් සම්බන්ධ වෙන්න "
YOU ARE READING
SWEARING IN THE MOONLIGHT (ONHOLD)
Hayran Kurguසද එළියේ දිවුරුම , හිරු සදු පවතින තුරු ගංගා ගලා බසින තුරු අපි යළිත් දවසක මුණ ගැසේවි. මේ මූසල කම පිරුණු රාත්රිය මටත් ඔබටත් අමතක නොවන භයානක රාත්රියක් වේවි. හදවත ඔබ වෙනුවෙන්ම හඩන අනාගතයක් තුළ මම හීන දකීවී. මියෙන තුරා ඔබ එනතුරු බලා ඉදිමි...