Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 19.09.2021 (23:38)
Bölüm Şarkısı: Lizeta Kalimeri - O faros
İyi Okumalar!
rei-nia yaptığı harika gif yine sizlerle! :D Tamerin-Paiman çok yakışmıyor mu? Ben bayılıyorum şu an!^^
✾
Lussamus Krallığı - Omae
Tamerin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kollarımı kavuşturmuş, hayatımın en güzel zaferlerinden birini yaşıyordum. Karşımda diz çöken bir Cupuer vardı. Bana yapmış oldukları aklıma geldikçe öfkem daha da çok artıyordu. Son Cupuer'di o. Bana karşı olanların umudunu besleyen kişiydi. Madem taht bir kadına geçiyordu, o kadın bir Cupuer olmalı diyenlerin sesini kesmem lazımdı. Bu nedenle Venira'yı görmek istemiştim. Yakalamam zordu ama büyülerle onu ayağıma getirebilirdim. Başarılı olmuştum. Üstelik Venira büyü yapamaz haldeydi. İstese bile kaçamazdı.
Birkaç adım atıp kafasını kaldırdım. Mavi gözlerinde acı ve nefret vardı. Bu nefret çok yoğundu. Kalbiminin çürümüşlüğünü yansıtıyordu. Hoş, bu üç kardeşin kalbi çürümüştü bana göre. Nefret sadece bu çürümüşlüğü beslerdi. Üstelik lanetleri de vardı. Delilik onların lanetiydi. Oztavin'in güç uğruna yapmış olduğu bir hamlenin bedelini ödüyorlardı. Nesenni, Abrek ve Venira bu delilikten pay almışlardı. En çok Abrek aldı gibi görünse de bence eşitlerdi. Abrek'in şanssızlığı bu deliliği daha çok göstermiş olmasıydı. Ablaları gibi kendi içinde yaşasaydı şu an yaşıyor olabilirdi. Ah, yaşamış olması bile ürkütücü geliyordu kulağa. Yokluğuna çabuk alıştığım birisinin yaşadığını düşünmek korkunç bir işkenceydi.
"Ne kadar zavallı ve acınası bir haldesin." dedim gülümseyerek. Sonra dudaklarımı büküp çevremize bakındım. "Reme'deki evi özlemişsindir diye düşünüyorum. Nasıl sürprizimi beğendin mi?"
