Kabanata 39

934 52 10
                                    

Kabanata 39

Dinner

I woke up to a loud, banging noise outside my room. Soft canary ray spots made a luminous touch-hovering over my face. The loud noise continues, as I grunted, pulling the comforter over my face to cover myself. I feel so raw and observed even though I know I'm all alone in my room.

Slowly, I tried to open my eyes-one after the other. The once soft lights became harsh and blinding that I immediately closed it again.

I may love the feeling of sun kissing my sun, but not when it's too much. Inayos ko muli ang comforter at nagmura sa isipan.

Why didn't Rush closed the blinds?!

"Aviva Kamalei!" It's Rush.

Rush opened the door. I tried to peer behind my comforter. When he saw how messy the bed and the pillows are, he immediately closed the door. The muted thud made me sighed.

"Lei, you'll be meeting with Shawn! Pinapaalala ko lang. It's almost 1."

I moved a bit. Hinilamos ko ang palad sa mukha at napangiwi sa tindi ng sakit ng ulo at tiyan ko. Medyo masakit din ang katawan ko at marahas ang sinag ng araw kahit pa may blinds naman! Iyon nga lang kasi, hindi nga sarado!

Groaning, I tried to get up.

Alas tres ng umaga na kami umuwi rito sa penthouse. Gusto nga ni Joko na roon na lang kami sa bahay niya pero ayaw ni Rush lalo pa't maraming tao roon at isa pa, ayaw din naming makaabala.

Dumiretso ako sa banyo at agad naligo. Hindi ko na chineck ang cellphone at nagmadali na. Paglabas, agad akong nagsuot ng simpleng puting turtleneck top, nude trousers, at itim na stilettos. Pinatuyo ko rin muna ang buhok bago naglagay ng mga alahas at makeup.

"Akala ko nakatulog ka na naman sa banyo." Sinimangutan ako ni Rush pagkalabas ko ng kwarto at naroon siya sa barandilya ng hagdan, pababa sa first floor ng kanyang penthouse.

Pinasadahan niya ng tingin ang suot ko at tumango-tango. "Wala kang bag?"

"Oh, right."

He chuckled lightly. "Bababa na ako. Hintayin kita."

"Okay,"

Pagbalik sa kwarto, kinuha ko ang handbag ko at ang laptop case. Sinigurado ko rin muna na narito lahat ng kailangan. Ang script, ang mga expenses, proposals, at iilang permits.

"Ihahatid kita bago ako tumuloy sa Pasig."

"Anong mayroon sa Pasig?"

"Hmm, I have an exclusive scoop."

"Ihahatid mo ako?" I giggled excitedly.

"Your meeting's in Serendra, right?"

"Yeah. Kakauwi lang ni Shawn..."

Napatulala ako sandali sa hapag. May mga prutas doon at may salad pa. Rush also cooked a hangover soup. Umupo ako sa upuan at mas lalong napatulala.

Sa susunod, baka hindi na ako uminom.

Hindi ako naniniwala. My conscience whispered like a wicked villain, tempting a dazed and confused soul, with nothing to offer.

"Buti nga at nasagot mo pa siya kagabi kahit gaano ka kalasing."

I was a bit irritated last night, so I decided that the best way to forget all the built up frustrations that I'm feeling in the past weeks, and with River.

I know Dra. Laxamana may not find this helpful, but I am past the phase where I depend on my own favorite escapism. Naiinis ako sa inasal at mga reaksyon ni River.

Bay of Strangers (Manila Girls #2)Where stories live. Discover now