Özgürlüğe Düş

39

Yanına gittiğimde bir şey belli etmemek için kussam da sarılmasına iki saniye izin verip anında geri çekilmiştim.

"İyisin değil mi sevgilim."

"İyiyim."

"Bebeğim çok özlemişim seni. Doğru kararlar verip gerçekleri anlaman ve benimle buluşmayı kabul etmen beni çok mutlu etti. "

"Bazı şeyleri anlamaya başladım diyelim. Abartma yinede."

Dediğime gülümsediğinde bir adım yaklaşıp konuşmaya başladı.

"Asla değişmiyorsun sevgilim. Gardını indirsende hala terssin. Ama ben senin bu hallerine aşığım."

Gülümsemeye çalıştığımda direk girmiştim söze."

"Gencer bazı şeyleri kafamda oturtmaya çalışıyorum hemen gelemem seninle ama senin gerçekten bana değer verdiğini düşünüyorum. Kimse senin gibi değer vermedi bana."

Sırıtmaya başladığında zorla tebessüm ettim. Belinde gördüğüm silahla korkmuş gibi yapıp bir adım geri çekilmiştim.

"Bebeğim korkma tedbir amaçlı aldım."

"Sadece ben varım Gencer görmüyor musun? Bu şekilde korkuyorum senden."

"Ama Gazel....."

"Aması yok Gencer. İntikam için sevdiği kadının olduğu arabayı kaza yaptıran bir adamdan korkmam sence de doğal değil mi?"

Dediğimle bir adım daha geri gittiğimde belinden silahını çıkarıp ileri doğru atmıştı. Bana doğru atmamıştı ama kendine de yakın bir yerde değildi.

İçten bir şekilde gülümsediğimde belimdeki silahı çıkartıp kurduğum gibi ona doğrulttum. Bir adım geri gittiğinde attığı silaha yaklaşıp ayağımla oldukça uzağa fırlatmıştım.

"Bebeğim ne yapıyorsun?"

"Ulan şerefsiz kimsin lan sen kimsin de seninle buluşacağım. İşte sen bu kadar takıntılısın, psikopat ve saplantılısın. Seni affedeceğimi düşünecek kadar hemde. Sen benim cehennemimsin Gencer ,sen hayatta olduğun sürece ben tam anlamıyla mutlu olamayacağım. Rahat bırakmayacaksın beni."

"Bak bu doğru sevgilim. Senden vazgeçmeyeceğimi anlamış olman beni mutlu etti. Beni vuramayacağını ikimizde biliyoruz Gazel, lastiğe ateş etmeye benzemez."

"Beni zorla katil ettiğini unuttun sanırım. Ben sana ne demiştim Gencer, ikimizden biri ölecek demiştim. En başından beri olacak olan buydu. O zaman tek umudum kaçmaktı şimdi beni hayata bağlayan değer verdiğim tek bir şey var."

"NEYMİŞ O LAN, NEYMİŞ O?"

Bağırıp bir adımda yanıma geldiğinde kıpırdamadım.

"Pusat ,onu çok seviyorum Gencer."

Dediğim şeyle bir süre ifadesizce suratıma baktığında deliye dönmüştü.

"SEVEMEZSİN KİMSEYİ SEVEMEZSİN. SEN BENİMSİN ANLAMIYOR MUSUN?"

"Şuan içimde senden kurtulacak olmanın mutluluğu var Gencer. Sen yok olmalısın senin gibiler yok olmalı. Ben değilsem bir başkası her zaman olacak. Ben bu yapacağım şeyi kendime borçluyum, dışardaki annelerimize, kız kardeşlerimize borçluyum. Yaşadığım onca şeye borçluyum. Hayat bir savaşsa eğer kaybedeni ben olmayacağım. Bu yaşanılanlar benim suçum değil, yapılanların hiç biri ben istediğim için yapılmadı, sözümün ve isteğimin geçerliliği hiç olmadı. Onca yaşadığım şeye rağmen hala ayaktaysam ve senin karşında savaşabiliyorsam bu savaşı çoktan kazandım. Hani beni çok seviyorsun ya senin sonun saplantılı sevgin olacak, seni sevgin öldürdü."