part 10 (end)

8.6K 603 45
                                    

ခက္ဆစ္ သူ႔လူေတြစီက တရားခံမိၿပီးဆိုတာ
​ေၾကာင့္ ေဆးရံုမွာအေစာင့္ခ်ဳပီး ျပန္လာလိုက္
သည္

"ဒုန္း "

ခက္ဆစ္တံခါးကန္ဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ ျမင္လိုက္ရတာက ဓနတိုးနဲ႔ႏုႏုငယ္

"ဟက္...နင္တို႔ကအိပ္ေနတဲ့က်ားကိုႏိႈးလိုက္တာဘဲ "

ေဘးကသံတုတ္ကိုယူၿပီး ဓန ေခါင္းကို႐ိုက္ခ်လိုက္သည္

"အားး"

"နားၿငီးတယ္ ပါးစပ္ပိတ္ထား ေအးေဆးမေနဘဲ
ငါ့လူကိုလာထိတာကို "

ခက္ဆစ္ အားရပါးရ႐ိုက္ခ်ထား ဓနတိုးေမ့ေနသည္ ေဘးက ႏုငယ္ကေတာ္ ေၾကာက္လြန္းလို႔တုန္ေနသည္

"ငါကမိန္းကေလးလဲမညႇာဘူး မင္းကအလွပႀကိဳက္တယ္မလား"

ခက္ဆစ္ ဓားပါးေလးယူကာ ပါးစပ္ထပ္ျခမ္းခြဲလိုက္သည္

"အားး"

"ေျဖာင္းး... ေစာက္သံမထြက္နဲ႔"

လက္သည္းေတြေပၚေရေႏြးေလာင္းခ်ၿပီးပလာယာနဲ႔ ဘက္သည္းခြံေတြဆြဲထုတ္လိုက္
သည္ ၿပီးတာနဲ႔ေမ့ေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကို
ပုဆိန္နဲ႔ေျခလက္ေတြခုတ္ျဖတ္လိုက္ၿပီး

"မင္းတို႔ရွင္းလိုက္ေတာ့"

ခက္ဆစ္ အိမ္ျပန္ေရခ်ိဳးၿပီးေဆးရံုထြက္
လာလိုက္သည္

မာန္က တစ္ပတ္ၾကာမွသတိရလာၿပီး
ေဆးရံုမွာ ၂လေလာက္ေနလိုက္ရသည္
ေျခေထာက္ကို ႏိုင္ငံျခားထိသြားကုၿပီး
၂ႏွစ္အၾကာမွာအ႐ွင္းေပ်ာက္သြားသည္
ခုဆိုအားလံုးပံုမွန္လည္ပတ္ေနတာ ၃ႏွစ္႐ွိၿပီး

"ငယ္ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ"

"အရင္ကအေၾကာင္းေတြပါ "

"အင္း ညက်ရင္ကိုတို႔ သြားစရာ႐ွိတယ္ ခု
ခနအိပ္လိုက္ "

ခက္ဆစ္လဲဦးမာန္ရင္ခြင္ထဲဝင္တိုးကာအိပ္
လိုက္သည္ ဦးမာန္က ဘာစိတ္ကူးေပါက္လဲမသိဘူး အနားယူရေအာင္ ဆိုၿပီးကိုးရီးယား
ကိုေရာက္ခ်လာတယ္

ညေရာက္ေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ဝတ္ကာထြက္လာၾကသည္ ဟန္ျမစ္ကမ္းနာေရာက္ေတာ့
ဦးမာန္ကေပ်ာက္သြားၿပီး ထိုေနရာကမီးကေမွာင္က်သြားသည္

အလွည့္ေျပာင္း / အလှည့်ပြောင်း (Completed)Where stories live. Discover now