Dance To The Rhythm • Lee Minho ☘

23

Eve girip kapıyı kapattım. Tanrım... Ona bütün gerçekleri nasıl söylecektim?

Sonra mutfaktan bir ses duydum.

"Somia,sen misin ablacığım?"

Ablam... Hızla mutfağa gittim.

"Abla! Gelmişsin!"

"Çok kalamayacağım Somia." Somia ismini kullanması için başının etini yemiştim,o yüzden kullanıyordu. Zaten onun da babaannemle iyi anıları olmadığı için aslında çok zor olmamıştı.

"Ne demek çok kalamayacağım? Eniştem kızıyor mu yoksa?!" Diye sordum dehşetle. Gerçi,eniştemle ablam çok bir araya gelemiyorlardı çünkü eniştem sürekli çalışıyordu.

"Yok be,enişten kızar mı böyle şeylere? Lijoo'yu babaannesine bıraktım için rahat değil."

"Anneme bıraksaydın ya! Kalamıyorsun işte!"

"Sana bir fikir sunacağım ama kızmayacaksın,anlaştık mı?"

"Anlaştık."

"Benimle gel. Orada yeni bir hayat kuralım sana he?"

"Abla burada arkadaşlarım var,onları bırakamam... Yoksa ben gelmek istemez miyim? Burada tek başıma kalmak güzel sanıyorsun herhalde!"

"Arkadaşlarınla konuşuyor musun?" Dedi. Tamam,bunu söylemesinin sebebi bendim.

1 yıl önce ona fobimi yendiğimi ve insanlarla konuşmaya başladığımı hatta arkadaş edindiğimi söylemiştim...

"Konuşuyorum tabii! Hatta bugün dışarı bile çıktık,istersen arayayım bir tanesini!" Ablam fobimi yendiğime inanmak istiyordu. 'Ara' diyeceğine emindim.

"Ara bakalım şu arkadaşını." İşte dediğim olmuştu. Minho'yu arasam anlar mıydı? Numarasını almamıştım çünkü. Ama ablam şu an daha büyük bir tehlikeydi.

"Alo?" Diye açtı telefonu Minho. Hoparlöre aldım.

"Selam Minho,naber? Ritim ben."

"İyidir Ritim,senden?" Sesi yumuşamıştı.

"İyi. Bugün sence de çok güzel değil miydi?" Ablam beni dikkatle izliyordu.

"Gerçekten çok iyiydi. Bizimkiler çok eğlenceli insanlardır zaten,emin ol çok güzel şeyler yaparız daha birlikte." Ablam inanmış gibiydi. Ki aslında zaten doğrular bunlardı.

"Umarım. Yarın da yapalım bence."

"İyi fikir! Benim kedilerimle ilgilenmem gerekiyor,kusura bakmazsın değil mi? Böyle bırakmak istemezdim ama kedim Dori biraz hasta gibi." Dedi.

"Sorun olmaz tabii ki,Dori'yi benim için sev tamam mı? Görüşürüz!" Dedim ve kapattım. "Oldu mu canım abla bozuntusucuğum?"

"Bu çocuk sana yanık."

"Ne?"

"Sesini duyunca sesi yumuşadı resmen! Enişten de böyle olurdu! Ay eski günlere geri döndüm resmen!"

"Abla saçmalama,arkadaşım o benim."

"Şu an arkadaş,ama belki erkek arkadaş da olur. Bilemezsin..." Dedi. Fobimi yendiğim için sevinmiş gibiydi. Burada kalmak istiyordum ama bir yandan da gitmek istiyordum. Kalp ve beyin aynı işlemiyor işte...