Yıldızların Arkadaşları

8~

Bölüm şarkısı~ Gir Kanıma

"Ayperi şu pul biberi uzatır mısın kuzum?" Elime aldığım pul biberi Elya ablaya uzatırken aklım markette ki anda takılı kalmıştı. Tüm marketi Asrın abiyle sarılarak gezmiştik. Ayrıca ara sıra reyonlara bakarken kafasını omzuma koyup hiç hareket etmeden öylece beni izlemişti. Rahatsız değildim, olmamıştım da. Asrın abinin bana böyle kurduğu yakınlığı seviyordum ama kafam karışıyordu. Bugün oldukça kafam karışmıştı. "Kuzum?" Elya ablanın seslenmesi ile ona doğru baktım "Efendim Elya abla?"

"Ne düşünüyorsun öyle?"

"Hiiç... Ya aslında ben sana bir şey soracağım."

"Sor bakalım."

"Asrın abinin sevgilisi falan... Var mı?" dedikten sonra Elya abla olduğu yerde öksürüklere boğulurken panik yapıp sırtına vurdum. Elinde ki yemeği bırakıp, bana sırtını dönüp musluğa doğru yöneldi. Dolaptan bir bardak alıp su doldururken hala öksürüyordu. "İyisin dimi?" dedim ve onun bıraktığı yemeği karıştırmaya devam ederken önüme gelen saçımı geriye attım. Sudan bir yudum alırken kafasını olumlu bir şekilde salladı. Bu paniğin nedenini düşündükçe kaşlarım çatılıyordu.

"Aranızda bir şey mi var?" diye sordum. Kaşları bir an çatıldı ve bedeni gerildi "Saçmalama Ayperi!" diye çıkışınca daha çok kafam karışmıştı. Kendimi bir an yükselen sesimle konuşurken bulmuştum "O zaman niye panik yaptın!" aynı tepkiyle karşılık verdi bana Elya abla "Sen niye sinirlisin?!"

"B-ben- konu değiştiriyorsun Elya abla!"

"Benim değil, sizin aranı-"

"Noluyor burda?" Çınar abi içeri girerken ikimizde bir anda durulduk. Biz az önce kavga mı etmiştik? "Kimin kimle ne ilişkisi var?" diye sordu Çınar abi."Hiç kimsenin!" Elya abla cevap verirken, sinirle yemeğin başına geçti. Çınar abi Elya ablaya bakarak burnundan solumaya başlamıştı."Şimdi de sevgilerini mi saklamaya başladın- ah pardon. Sen bunu zaten yapmıştın değil mi?"

"Sana ne! Sana ne ya. Var ya da yok, SANA NE!"

"Elya!"

"Ne?" Çınar abi bir şey demeden mutfaktan çıkarken Elya abla sinirle kaşığı lavabonun içine atıp eliyle yüzünü sıvazladı. "Aptal! Yemin ederim aptal." arkamda ki tezgaha yaşlanmış, olduğum yere iyice sinmiştim. Şahsen az önce ki gerginliği kavrayamayacak kadar korkmuştum. "Elya abla?" diye sorarken sesim istemeden kısık çıkmıştı. Elleri ile kapattığı yüzünü kaldırırken gülümseyerek bana baktı. Tek sorun ağlıyor olmasıydı.

...

"Şimdi olayı toplamak gerekirsee... Siz- yani ikiniz... Birbirinizi öptünüz." hızla başını sallarken, gözünde ki yaşları da temizliyordu. "Ama sen Çınar abiyi kıskandırmak için birisyle çıkmaya başlamıştın... Yani birbirinizi öperken senin sevgilin vardı."

"Benim açıklamama bile izin vermedi!" diye yakınırken daha yeni temizlediği göz yaşlarına yenileri ekleniyordu.

"Sen... Onu sevdiğin için, seni öpmesini reddetmedin aksine kabul ettin."

"Sonra öğrendi..."

"Sonra ki gece senin sevgilin olduğunu öğrendi ve- kavga ettiniz."

"Onu sevdiğimi söyledim! Ama o söyleyemedi, korkak! Korkak aptalın teki!" Durum aşırı karışıktı. İçimizde en ayakta duran, soğukkanlı kişi depresyondaymış gibi hüngür hüngür ağlaması daha da karıştırıyordu. Sıkınca nefesimi dışarı verdim."Ayperi... Ayperi lütfen kimseye anlatma!"