Już nigdy cię nie zobaczę | 𝐷𝑟𝑒𝑎𝑚𝑁𝑎𝑝

~1~

Pov Sapnap

Dziś był zwykły dzień...Dream jak zawsze rozmawiał z George'm.Chłopak miał przylecieć za niedługo do nas,niestety.Ale przecież mogę się tylko cieszyć,prawda?Za niedługo Halloween czyli usunę się z życia Dream'a a on będzie miał więcej czasu do George'a

Dream skączył rozmowę z George'm i poszedł usiąść obok Sapnap'a

-Hej skarbie-powiedziałem smutny.
-Hej,czemu jesteś taki smutny?-zapytał zielono oki.
-Nie ważne...Kochasz mnie?
-Bardzo cię kocham

Po tych słowach mnie przytulił.
Ta kocha mnie?Do tego bardzo?Jakoś tego nie czuje,no ale cóż takie życie trzeba je skończyć i już wiem kiedy to zrobię,jestem z siebie naprawdę dumny

-Dobra ja idę do łazienki się umyć bo już 19

-Dobrze,będę czekał w pokoju-powiedział Clay i poszedł do naszego wspólnego pokoju.

Ja poszedłem do łazienki,umyłem się i usiadłem na podłogę myślałem nad tym że Dream mnie już nie kocha i to zrobiłem,sięgałem po żyletkę.
Zrobiłem dwa cięcia na ramieniu,nie były głębokie ale coraz więcej cięć to  coraz głębsze.Wytarłem krew i ubrałem bluzkę.
Poszedłem do pokoju w którym był Dream,oczywiście już spał.Ja położyłem się obok niego i po chwili zasnąłem.

         
                   ____skip time___

To już ten dzień,dzień w którym przylatuje George.
     Szybko wstałem i ubrałem zwykłą czarną bluzę i krótkie spodenki po tym poszedłem do kuchni,przygotowałem jajecznicę dla mnie i Dream'a.

-Dream,kochanie!!Zrobiłem śniadanie!!
-Nie chce mi się wstawać!!
-Szybko bo zaraz musimy jechać na lotnisko po George'a

Oczywiście chłopak po tych słowach jakimś cudem szybko się ubrał i przyszedł do kuchni i usiadł przy stole. Podałem nam śniadanie i usiadłem.
Ja zjadłem tylko trochę a Dream całe.

To już za 30 minut będzie tu Gogy....a ja będę pomijany ale przecież niedługo zniknę więc chyba nie powinienem się zamartwiać co będzie po moim samobójstwie?

   
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Witam moi drodzy,to moja pierwsza książka,mam nadzieję że wam się spodoba i sorki za błędy

Naciśnij gwiazdkę proszę, motywuje mnie to do dalszego pisania

Ps. Pisałam to na innym koncie ale na tamtym nikt tego nie czytał więc przełożyłam tom książkę tu więc mam nadzieję że tu się "wybije"

350 słów