TESADÜF

1. BÖLÜM - İLK TANIŞMA

Başroldekiler : Miray , Aras ve Göktuğ.

Miray sarı ,uzun saçlı güzel bir kız . Galatasaray lisesi'nde son sınıf . Sevgilisi okulun en popüler erkeği Göktuğ. Mirayın bir haftada hayatı çok değişiyor. Sevgilisi onu aldatıyor ve dostum dediği Arasın ona aşık olduğunun öğreniyor. Mirayın bu sürprizlerle dolu hayatına katılmak ister misiniz ?

Merhaba ben Miray. 18 yaşındayım. Ailemle küçük bir kasaba da yaşıyorum. Çok çalışkanım ve iyi bir puanla Galatasaray Lisesine gittim. Okulda pek çevrem yok . Sadece çok sevdiğim iki kişi ; Biri sevgilim Göktuğ biri en yakın dostum Buse. Okulum evime çok uzak olduğu için metroyla gidip geliyorum. Yine bir gün metroda giderken insanlar çarpa çarpa ilerliyorlar ;

'' Biraz önünüze baksanız ! ''

'' Dalgınımda kusura bakmayın. '' Her gün burdan geçiyorum ve her zaman böyle . Şu metroda önüne bakmayan insanladan nefret ediyorum. Liseye başladığımdan beri her gün bu metroya biniyorum ve şuan son senem kurtuluyorum. Ben bunları düşünürken birden bana çarpan çocuğun sesiyle irkildim.

'' Bakar mısınız ? kitaplarınız yere düştü . ''

'' Kitaplarımı düşüren sensin o zaman senin toplaman gerek ! dedim oldukça sinirlenerek.

Bana aldırış etmeden bekliyordu. Bu sabah güne kötü başlamıştım. Kitaplarımı toplayıp metronun gelmesini bekledim. Gözümün ucuyla da çocuğu kesiyordum. Oldukça yakışıklıydı hakkını yiyemezdim. Ama benim ondan daha da yakışıklı bir sevgilim vardı. Göktuğ. Okulun en yakışıklı ve popüler erkeğiydi. Tüm kızlar ona aşıktı ama o beni seçmişti. Şuan ona sarılıp kokusunu içime çekesim var . Okula gidice sıkı sıkı sarılacağım. Ben bunları düşünürken metro geldi. Yanıma döndüğümde ise çocuk yoktu . Zaten beni de ilgilendirmezdi. Metroya binip boş yer aramaya koyuldum. Arkamı döndüğümde o sinir çocukta oradaydı. Yüzüne bakmadan önüne oturdum. Metroda tek bir şeyi seviyordum o da kulaklıkla müzik dinlemekti. Müzik dinlerken tüm her şeyi unutuyordum . Ve bu beni mutlu ediyordu. Yolda neredeyse 30 dakika bekledik. Fazlasıyla trafik vardı. 1 saate çıkarız diye dua ediyordum ama fazla uzun sürmedi. Bir sonraki durakta inecektim. Ayağa kalkıp kırmızı düğmeye bastım. Benimle birlikte ayağa kalkan bir çok insan vardı. Durağımda indim okula 150 metre falan vardı ki yürümeye ihtiyacım vardı. Her sabah en az 100 metre yürüyordum. Arkamı döndüğümde çocuğunda indiğini gördüm acaba bizim Buseye mi ayarlasaydım ? Boşver ya tanımıyorum , etmiyorum. Biraz ilerledikten sonra çocuğun da peşimden geldiğini gördüm. O arkamda yokmuş gibi yürümeye devam ettim . Gittikçe arkamdan gelmesi beni rahatsız ediyordu. Okula çok az kalmıştı .Artık dayanamadım ve ;

'' Pardon da siz beni mi takip ediyorsunuz ? diye sordum.

Uzun bir kahkaha attıktan sonra siz anlamak istediğiniz gibi anlamışsınız dedi.

Nasıl yani beni takip etmiyormuydu . E o zaman neden benim gittiğim yollardan geliyordu ?

'' Öyleyse neden benim arkamdan geliyorsun ? diye sordum

'' Okuluma bu yoldan gidiliyor da ondan .

Hangi okul ?

Galatasaray Lisesi .

Ne Galatasaray lisesi mi ? Bu çocukla aynı lisedeydik. Sinir olmuştum bu çocuğa çünkü sabah sabah sinirlerimi bozmuştu. İkide bir çocuk diyordum adı neydi merak söz konusuydu. ''

- Adın ne ? ,diye sordum .

'' Aras dedi. ''

-Hım memnun oldum, dedim.