Σε πολλές ταινίες, ρομαντικές κυρίως, το να τρέξεις κοντά στην πληγωμένη ψυχή αποτελεί την θεραπεία της.
Συμβαίνει όμως αυτό στην πραγματική ζωή;
Η απάντηση είναι όχι. Κάτι που έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι όταν ένας άνθρωπος πονάει, θα πονάει μέχρι αυτός να αποφασίσει ότι δεν θέλει άλλο. Όσο σκληρό και αν ακούγεται,ο πόνος, η οργή και η θλίψη είναι συναισθήματα που αρνούνται να εγκαταλείψουν τον κάτοχο τους. Ριζώνουν στην ψυχή του κρατώντας την αιχμάλωτη μέχρι να την κατασπαράξουν.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Μα αν μαραζώσει τότε επικρατεί το χάος.
Δεν είναι τυχαία η έκφραση: «Για να αγαπήσεις κάποιον πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου.».
Αγάπη είναι ένα συναίσθημα, μια κατάσταση στην οποία μια ψυχή επιλέγει να δώσει ότι έχει και δεν έχει σε μια άλλη.
Ή καλύτερα, αγάπη είναι όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να κόψει ένα κομμάτι της καρδιάς του και να το μοιραστεί με κάποιον άλλον.
Ο δεύτερος ορισμός είναι πιο εύκολα κατανοητός καθώς οι περισσότεροι το έχουν ζήσει. Έχουν ζήσει τον χαμό του ατόμου που έδωσαν ένα κομμάτι της καρδιάς τους,γιατι εκεί αναγνωρίζεις ότι όλο εκείνο το διάστημα που ήσασταν κοντά κυριαρχούσε η αγάπη.
Μα φτάνει να αγαπάς μόνο εσύ; Φτάνει να δίνεις τα πάντα σου χωρίς να παίρνεις τα πάντα από τον άλλον;
Η απάντηση είναι ναι.
Μην με παρεξηγησετε, δεν υποστηρίζω να περιμένεις αντάλλαγμα, ούτε ίδια συναισθήματα με αυτά που εσύ νιώθεις. Υποστηρίζω όμως να αγαπάς κάποιον που μπορεί να αγαπήσει τον εαυτό του. Γιατί κάποιες φορές, ενώ εσύ περιμένεις αυτός που αγαπάς να σου δώσει τα πάντα του επίσης, δεν είσαι έτοιμος να τα δεχτείς. Για κάποιους τα πάντα τους είναι μιζέρια. Εσύ μοιράζεις αγάπη αλλά αυτοί δεν έχουν καθόλου μέσα τους. Όσο και να προσπαθούν να σε αγαπήσουν δεν μπορούν. Η αγάπη είναι εγκλωβισμένη από αρνητικά συναισθήματα. Είναι κλειδωμένη μέσα στα άδυτα της ψυχής τους. Αντέχεις να περιμένεις μέχρι να καταφέρουν να την ξεκλειδώσουν; Ή θα καταλήξεις και εσύ να κλειδώνεις την δικιά σου;Ο Brake ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους. Άνθρωπος που θέλει να δώσει αγάπη αλλά δεν μπορεί. Ίσως να έκανε τα πάντα για τον ή την αγαπημένο/η του, ίσως έδινε και το τελευταίο κομμάτι της καρδιάς του σε αυτό το άτομο,μα... Θα ήθελε αυτό το άτομο να το πάρει; Γνωρίζοντας ότι είναι το τελευταίο, γνωρίζοντας ότι ένας άνθρωπος που υποφέρει κρατιέται από αυτό το κομμάτι το οποίο δίνει σε αυτόν. Μπορεί να διαχειριστεί τέτοια ευθύνη; Όχι. Γιατί όταν αγαπάς σε νοιάζει ο άλλος να είναι καλά. Η αγάπη δεν έχει περιθώρια για εγωισμούς. Θες να βοηθήσεις την πληγωμένη ψυχή να μαζέψει τα κομμάτια της. Δίνοντας τα δικά σου.
YOU ARE READING
Παγιδευμένη Στα Χέρια Του
Teen FictionΌταν ένα γυαλί σπάσει δεν μπορεί ποτέ να ξανακολλησει και να αποκτήσει το αρχικό του σχήμα. Ακόμη κι αν μαζέψεις όλα τα κομματάκια που έπεσαν ποτέ δεν θα μπορέσεις να το επαναφέρεις εκεί που ήλπιζες. Έτσι και με τους ανθρώπους. Όταν κάποιος άνθρωπος...