Qur'on Birlashtirgan Qalblar ✍Fahriya_Yaqub

33

***
Anasning kayfiyati choĝ holda uyiga qaytib onasining qõllarini õpdi:
—Sizning kõnglingizni oĝritgan bõlsam uzr sõrayman onajonim. Ammo bilasiz-ku men ortiqcha isrofning javobidan qõrqaman. Ustiga ustak bõlajak qudalaringiz ham , keliningiz ham buni xohlamaydilar. Tõyni hammaga ma'qul keladigan islomiy tarzda õtkazsak, ortgan puliga pul qõshib haj safariga borib kelsak nima deysiz ona siz, men, keliningiz deb onasining kõnglini oldi Anas. Onasi õĝlining yelkasiga qoqib:
— Men har yili seni kõrgani  Madinaga borar, haj safarini ham ado etardim. Bu safar sen va kelin  borib kelasizlar inshaAlloh dedi kõzlaridagi yoshlarini berkitib.
***
Oyning oxirgi kunlari ham yaqinlashib qolgan, Sakiyna esa dadasidan qanday ruxsat sõrashni bilmasdi. Onasiga tõyga borishni xohlayotganini, islomiy tõy bõlishini  Xosiyat ham kelishini aytdi. Onasi otasi bilan gaplashib bir soatga ruxsat olib berdi. Sakiyna xursand bõldi va Sumayya uchun chiroyli libos bilan rõmol tikdi. Tõyga qaysi kõylagini kiyishni bilmay xonasidagi shkafni ochib turardi. Bilol xonaning eshigini taqillatib kirishga izn sõragach , Sakiyna Biloldan qaysi kõylagini kiysa yaxshi bõlishini sõradi.
Bilol:
— Kulirang keng  kõylagingiz bilan qora sharfingizni õrang. Sizga boshqacha yarashadi. Oppoq qizsiz oq durlar bilan bezatilgan kichkina tojingizni taqing, juda gõzal bõlib qolasiz dedi opasiga chaqnagan kõzlari bilan qarab.
Sakiyna Bilol aytgandek kiyinib, yuziga ozgina upa, qosh-kõziga nomiga qalam surdi. Uzun kiprikplariga tush, labiga esa pushti rang lab bõyoğini bilinar- bilinmas qilib qõydi. Oynaga bir daqiqa tikilib qolib:
« Suratimni gõzal qilib yaratgan Robbim, siyratim va axloqimni ham gõzal qilgin» deya duo qildi. Tõyxonaga  Aliy va Xosiyatning mashinasida bordi. Tõy xuddi Aliylarnikidek islomiy shukuhda õtar, Sakiyna esa yana mehr tõla nigohlar bilan qarshilangandi. Xaliyma honim bu gõzal qizga qarashdan kõzini tiyolmasdi. Sakiyna Xaliyma honimni tanigach, yoniga borib salomlashdi. Xaliyma Sakiynadan yonida õtirishni iltimos qildi. Sakiyna uyalib bazõr rozi bõldi.  Xaliyma honim:
— Juda gõzal tõy bõlyapti, iloyim ikki yosh baxtli bõlishsin dedi. Bir soat õtgandandan sõng Aliy Xosiyatni olib ketishga kelgan, Sakiyna ham ular bilan birga uyigacha borib olmoqchi bõlib õrnidan turdi, Xaliyma honim:
—Shoshma qizim yana bir soat õtir, keyin birga ketamiz, maylimi deb jilmaydi. Sakiyna Xaliymani yaxshi kõrgani uchun «yõq» deyolmadi. Oradan roppa rosa bir soat õtib shom payti tushgan edi. Xaliyma honim duo qilib turib, Anasning onasi bilan xayrlashdi. Sakiyna tomonga qarab:
— Ketdik qizim dedi. Sakiyna ham Xaliymaning ortidan borib tõyxonadan chiqdi. Xaliyma yonidan telefonini chiqarib Usmonga qõnĝiroq qildi:
— Bolajonim kelyapsanmi?! Biz tõyxonaning yonida turibmiz, hõp mayli deb sõzini tugatdi. Sakiyna Xaliymaning muomilasiga havas qildi.
«Bolajonim deyishlarini, õzi gõzal ayol tilidan ham bol tomadi-ya» deb qõydi ichida. Usmon ham mashinasida yetib keldi. Onasi va Sakiyna orqa õrindiqqa õtirdilar. Sakiyna indamay ketar, Usmonning onasi esa õĝlini unga  tanishtirgandek maqtab ketardi.
—Õĝlimni taniysanmi qizim, õn olti -õn yetti yoshlarida masjidda taroveh xatmini qilib berardi- der, Sakiyna esa tabassum bilan uning gaplarini tinglardi. Sakiyna mahallasiga yaqin qolgan yõlda:
—Shu yerda tushib qolaman dedi.
Usmon kulib:
—Hozir qoronĝu tushib qoldi uyingiz qayerdaligini aytsangiz tashlab qõyamiz hijolat bõlmang dedi. Xaliyma honim uning õrniga javob berib:
—Anvar amakingni eshigida tõxtaysan. Bu qiz Anvar amakingni qizi dedi. Usmon buni bilgach aytilgan manzilga Sakiynani tashlab qõydi.