အပိုင်း-၁၂

908 110 23
                                    

(ficကိုficလို႔ျမင္ေပးၾကပါ....)

............................................
....................

"အားးး! တူးၿပီ တူးၿပီ! "

"ပူတယ္ဟ! "

ညကေသာက္တာလြန္သြားလို႔မနက္အရက္နာက်ေနလို႔နိုးနိုးျခင္းသံပုရာရည္ေလးေဖ်ာ္ခိုင္းမိပါရဲ႕ ။
မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္ အသံေတပလုံဆီေအာင္ ထြက္ေနေသာသူ႕စီနီယာမင္ ။

ေနာက္ဆုံးမေနနိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံးကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲထေဖ်ာ္လိုက္ရေတာ့သည္ ။

"ဖယ္ဖယ္ သံပုရာရည္ကိုေရႏြေးနဲ႕ေဖ်ာ္ရမယ္လို႔ ဘယ္ရည္းစားေဟာင္းကေျပာခဲ့တုန္း စီနီယာမင္!"

"ဟာ ကေလးကလည္း! ကိုကႏြေးႏြေးေလးေသာက္ေစခ်င္တာပါ! ၿပီးေတာ့ေဆာ့ကီစားဖို႔ၾကက္ဉေလးပါေၾကာ္ေနတာ အဲ့တာ နဲနဲအၾကတ္လြန္သြားတာ ဟီး~ "

"တူးရင္တူးတယ္ေပါ့ အၾကတ္လြန္တယ္ပဲရွိရေသး သြားမ်က္ႏွာသစ္ခ်ည္ က်ေနာ္ေၾကာ္ထားလိုက္မယ္!"

"အိုက္ဂူး ကိုယ့္မဝေလး! မြ~ "

သြားမတိုက္ရေသးဘဲပါးတစ္ဖက္ကိုလာနမ္းတဲ့စီနီယာေၾကာင့္ဟိုေဆာ့မ်က္ေစာင္းမွာဒိုင္းခနဲ ။ စီနီယာ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ဝင္သြားမွဟို​ေဆာ့ပါးခြက္ေလး ေတေပၚေအာင္ၿပဳံးမိပါေသးသည္ ။

ဒါသူလိုခ်င္ေနတဲ့မနက္ခင္းမ်ိဳးေပါ့....။
ခ်စ္ရသူရဲ႕အနမ္းနဲ႕ကသူ႕တစ္ေန႕တာအတြက္အရာရာျပည့္စုံေစသည္ေလ ။

စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ျပင္ေနတာေၾကာင့္
ဟိုေဆာ့လည္းမ်က္ႏွာခုထိမသစ္ရေသးေပ ။ စီနီယာကေတာ့မ်က္ႏွာသစ္ၿပီးကတည္းကသူ႕ေနာက္ မွကူညီမယ္မရွိခါးကိုဖက္ရင္းေနာက္ကပက္က်ိ လိုလိုက္ကပ္ကာသြား​ေလရာလိုက္ေနသည္ ။

"စီနီယာမင္ရွီး ပြဲေတာ္တည္လို႔ရပါၿပီ! "

"စီနီယာမင္တဲ့ သစိမ္းဆန္လိုက္တာကြာ~ "

တကယ္တတ္လည္းတတ္နိုင္တဲ့စီနီယာရယ္ ။ သူ႕ကိုစီနီယာလို႔ေခၚလို႔ဆိုၿပီးမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖစ္ သြားပုံကတ္သနားစရာအတိ ။ သို႔ေပမဲ့ဟိုေဆာ့ မွာေတာ့မသနားနိုင္ ။အဲ့လိုတတ္နိုင္တဲ့သူစီနီယာ ကိုစာပြဲဝိုင္းတြင္တစ္ေယာက္တည္းထားခဲ့လိုက္
သည္ ။

Senior ' Min ' (Season-1)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora