Matcha Steam

Bölüm: 11

İyi okumalar.

Bakugou masaya doğru giderken tökezledi, yanakları kızarmıştı ve saçları terden ensesine yapışmıştı. Bütün ağırlığıyla tezgaha yaslandı ve hazırlıksız yakalanmış kadına bir şeyler gevelemeye başladı, sesi kalın ve ayarsızdı.

"Daha önce çok kaba olduğum için özür dilerim," dedi Alfa, kadının onu sakinleştirmeye çalışmasını umursamadan. "Sorun yok, o iyi, o zaman ben de iyiyim ve sen de iyisin; lanet olsun, sorun yok."

Kirishima irkildi ve hostesin gözlerine bakmaya çalıştı, utanmıştı. "Katsuki," seslendi ve Bakugou dönüp ona iri, meraklı gözlerle baktı. "Bence o meşgul." Bakugou'nun onu etkilemek için bu kadar çabalaması çok sevimliydi- Kirishima bunun sabahkinden farklı bir hostes olduğunu söylemedi bile, bu kafası karışık başka bir çalışandı.

"Sadece piçlik yaptığım için özür diliyordum," dedi Bakugou. Tekrar kadına döndü ve kadın tüm profesyonelliğiyle gülümsemesini saklamayı başardı. "İnanılmaz kaba filandım ama sorun yok çünkü Eijirou mutlu o yüzden sorun yok, anlarsın ya?"

"Mhm," kadın mırıldandı, nazikçe bir kalemliği Bakugou'nun sakar dirseğinden uzağa çekti. "Belki Omega'n odada daha mutlu olur?"

Farkındalık ona şimşek gibi çarptı ve Bakugou irkilerek geri çekildi. "Evet! Evet, olur, Eijirou odamızda- Eijirou!" Masadan çekildiği an hostesi unuttu ve kolunu Kirishima'nın beline dolayıp onu iyice kendisine çekti.

Şaşırtıcıydı ama tatsız değildi. Kirishima, Alfa'sının ona yaslanmasına ve onu çekiştirmesine izin verdi, zavallı çalışana mahcup mahcup kafa salladı. Onlar odalarına doğru giderken kadın güldü ve bu Kirishima'nın kalbindeki korkuyu biraz hafifletti. Alfa'dan korkmamıştı; onun sarhoş, kırmızı yanaklarından veya yüksek sesinden korkmamıştı.

Kirishima da korkmuyordu ama-

Alkol kokusu ona yabancı değildi. Kendisini içmeye veren insanları tanırdı; evde ve sokakta tatlıyı oynayıp, Güneş batınca varını yoğunu vodkaya veren adamlar. Kokularına da geçerdi, boyunlarındaki bezler yapış yapış olurdu. Havadan kokusunu alırdın ve dünyanın görmezden geldiği yerlerde dibine girip pis pis sırıtırlardı.

Kirishima kendisini sarhoş bir Alfa'yla aynı odaya kapattı ve geri dışarı koşmak istemedi. Gergindi ve rahatsızdı ve Bakugou'dan tatlı sakeyi boşvermesini istemediğine pişmandı ama bu duygulara alışıktı ve anlıyordu ve başa çıkabilirdi. Yapabilirdi. Yapabilirdi.

Derin bir nefes aldı.

Kahlua gibi kokuyordu. Kapı arkalarından kapanır kapanmaz Bakugou koku bantlarını çıkardı, yüzü hayvani bir içgüdüyle odaklanmıştı. Boynunun iki yanındaki bezler pembe pembe olmuştu ve kokusu odaya yayıldı, tatlı kahve ve kremaya karıştırılmış viski, rum, vodka gibiydi- Irish kahve gibi kokuyordu, tıpkı geceden kalma şekerli martiniyle karuştırılmış espresso ve vanilyalı dondurma gibi.

"Sarhoşsun," dedi ona Kirishima, odada ilerlerken Bakugou kapının etrafında dolanıyordu.

Alfa cevap vermedi, işiyle fazla meşguldü. Islak bantlarını kapının tahta kenarlarına sürüyordu, yağı her tarafına yaydı. Bileklerini de sürtecek kadar ileri gitmedi ama düşündüğü belliydi, parmakları kenarlarda dolaşıyordu.

Koku havada ağırdı ve Kirishima neredeyse bu yüzden birilerinin gelmesinden korkacaktı. Koridora sızıyor ve ryokanın üstünden diğer misafirlerin küvetlerine yayılıyordu ve biri gelip onlara bağıracaktı, kalabalık toplanacaktı ve Bakugou'yu kavga etmeye zorlayacaklardı-

Gergindi ve korkuyordu ve çenesi stresten sızladı. Kirishima kahveyi ciğerlerine çekti ve çantalarına doğru ilerledi.

Oda servisi gün içinde gelmişti ve nazikçe eşyalarını toparlamış, havlu ve bornozları değiştirmiş ve onlar için masayı silmişlerdi. Kirishima'nın rahat edebilmesi için çantasını kontrol etmesi gerekti, hiçbir şeyin çalınmadığından emin olması... Ve istemiyordu ama yine de omzu üstünden Bakugou'nun geçen gece onun için yaptığı yuvaya baktı.