Adeline:My Story

Chapter 4:<Life in Tianjin>

A few months later, In early 1942:

Wintertime

Before pa ako nagstart ng kindergarten sa St. Joseph's French Convent School, nag-aaral na dun si Jane every year at nasa fifth grade na siya. Parating nag-kocomplain si Jane sa palagian naming paglalakad sa school kaya napag-desisyunan ni Lola na ihatid kami back and forth.

Nabili ni Papa ang sasakyan 3 years ago dahil para daw mapuntahan ni Lola palagi ang kanyang mga kaibigan.

---

Every morning, nililinisan ni Manong Tado ang bawat upuan, tina-trapuhan bawat gilid at bina-brushan bawat gulong.

One time, "Manong, pwede po ba niyo kaming ihatid sa garden?" Paulit-ulit na utos ni Benjie kay Manong. Syempre si Manong, para sa ikabubuti rin namin ay 'di siya pumayag.

The next day, kasama namin sina Papa at Stepmother sa garden. Kami naman ni Jane ay humiwalay sa kanila. Sa may bandang labas ng gate may nakita kaming old woman beggar.

Everytime na i-open yun ni Manong Tado ay may palagi siyang sinisigaw. "Have pity on me!" Sigaw niya pagka-open ng gate ni Manong.

"Run Faster!" Sigaw ni Jane sa akin. Syempre ako 'di ko namalayan na malapit lang pala ako sa old woman beggar na yun kaya, "Ate!" napasigaw ako ng wala sa oras.

"Lumayo ka!" Panakot ni Manong sa kanya. "Pumunta ko dun sa Ate mo Adeline!" Sabay lingon niya sa old woman beggar pagkasabi niya nun.

---

Finally, monday na. "Adeline, malapit na tayo." Sabi ni Manong Lando sa akin na tuwang-tuwa dahil nakikita ko na ang wall ng school namin. "Opo, Manong."

Ngayon ay naka-uniform ako like the other students here. "Good Morning Mothers" Pagbati ko sa mga Mothers na naka-black-and-white na damit.

"Hi Adeline!" Pagbati ng kaklase ko sa akin. "Hello!" Ang sagot ko sa kanya sabay upo sa upuan ko.

"Recess Time!" Sabay-sabay kaming mga klase ko lumabas. Ang iba ay naglalaro. "Adeline, sali ka sa amin." Pagyayaya sa akin ng isa ko pang kaklase. Syempre ako hindi na nakapagtanggi.

"Mas feel ko pa dito na 'belonged' ako kesa dun sa bahay." Pabulong kong sinabi yun habang papunta na ako sa room ko. Natapos na ang recess time kaya pabalik na ako.

---

*krrrrrriiiiiiing!*

Signal yun na tapos na ang klase. "Bilis... Bilis..." Tumakbo ako palabas at nakita ko si Manong Tado. Nag-sisigarlyo siya habang naka-bandal ang katawan sa sasakyan.

"Akala ko mag-aantay pa ako ng ilang oras dito." With smile expression. "Ah.." Napa-nod lang ako pero alam ko kung ano yung gusto niyang iparating.

"Ang tagal naman ni Jane." Nakaka-irita talaga 'tong si Jane. Pagkatapos talaga ng klase ay siya yung palaging nahuhuli. "Siguro nakikipag-bonding pa yun sa mga kaklase niya." Pag-giguest ko habang naka-harap kay Manong Tado.

Ngayon, nag-antay na naman kami ulit dito sa labas, as usual. Malamig dito sa labas kaya pumunta muna kami sa malapit na tea shop. "Na-paka-lamig na-man." Sabi ko ng pautal-utal.

Finally, nakita ko siya sa may playground, nagtatawanan, nagbibiruan kasama ang kanyang mga kaibigan hanggan pina-alis sila ng mga Mother dahil nga uwian na. 

"Jane" Tinawag ko siya pero yung facial expression niya ay galit. "Tara na  po Manong."

*Sa Sasakyan*

"Ano ba ang tinuro ni Mother Agnes sa inyo?" Nagtanong siya ng biglaan. "Tinuruan niya kami tungkol kay God." Pagsasagot ko sa kanya proudly.

"Sige nga, masubukan nga," Pagsasalita ni Jane with confidence. "Sino ang gumawa sal  iyo?"