Tenefüs zili çaldı.Tenefüs boyunca ellerimiz hiç ayrılmadı.Pelin'i çok merak ediyordum.Sınıfa geldik.Pelin'in yanımdan kalkmış,en arka sırada tek başına oturduğunu gördüm.Belliki bana çok kızmıştı.Hemen yanına gittim.Ne kadar dil döksemde bana cevap vermedi.Neler dedim neler...Pelin hiç bir kelime söylemiyordu.Yağız'ın yanına gittim.Pelin'in benimle konuşmadığını söyledim.Yağız:
-Aşkım,Pelin'i biliyorsun.Bugün küser yarın barışır.Kafana takma.Ben derste yanına gelirim,dedi.Çantasını alıp yanıma geldi.Sık sık arkamı dönüp Pelin'e baktım.Gözünü kırpmadan bize bakıyordu.Zil çaldı okul bitti.Biz daha çantamızı hazırlarken,o çoktan okul kapısından çıkmıştı.Benim üzüldüğümü gören Yağız:
-Damla,üzme kendini.Sana dediklerimi unutma,dedi.Bende başımı salladım.Sonra Yağızla biz arkadan geldik.Herkez evine gitti.Ben hızlıca anahtarı çevirdim.Kapıyı açtım.Oturma odasında yoktu.Salona baktım ordada yoktu.Mutfağa baktım,banyoya baktım,kendi odasına baktım,lavaboya baktım.Pelin yoktu.Evde bağırmaya başladım."Pelin,Pelin,Pelin".Evde yoktu.Hemen Yağız'ın kapısını çaldım.Olayı anlattım.Üzerimize bir manto alıp hemen polise gittik.Hüngür hüngür ağlıyordum.Polis telefon numarasını istemişti.Olamazdı.Böyle bir şey olamazdı.Pelin benim yüzümden evde değildi.Polis,evimize dönmemizi ve en ufak bir haberde bizi bilgilendireceğini söyledi.Yağız bir yandan göz yaşlarımı silip,bir yandan da bana teselli veriyordu.Bana döndü ve şöyle dedi:
-Damlam,bugün sen kendi evinde kalma.Benim evime gel.Boş bir oda var orada yatarsın.Olur mu?
-Yok Yağız.Ben evde olmak istiyorum.Kendi evimde yatmak istiyorum,dedim.Sonra evin yolunu tuttuk.Tam o anda Pelin'in ailesinin bu haberi nasıl öğrenicegini bilmiyordum.Telefonumda annesinin numarası vardı.Elim titreyerek numarayı aradım.Telefondaki ses Çiğdem Teyzenin sesi değildi.Titrek ve ince bir sesti.Söze başladım:
-Kiminle görüşüyorum.
-Ben Çiğdem'in ablasıyım,siz kimsiniz?
-Ben Pelin'in ev arkadaşıyım.Çiğdem Teyzeyle görüşmem gerek.
-Üzgünüm.Pelin'in anne ve babası bugün trafik kazasında hayatını kaybetti.
-Olamaz,inanmıyorum.
-İnan yavrum.Pelin'e söyleyemedik.Aradık aradık ulaşamadık.Duyduğunda ortalığı yıkıcak.
-Bakın,Pelin kayboldu.Polise haber verdik.En kısa zamanda bulucaz.
-Yavrum sen ne diyorsun?Bu gerçek mi?
-Üzgünüm.
-Hemen geliyoruz,hemen.
-Peki.
Dedim ve telefonu kapattım.Camın kenarındaki koltuğa oturdum.Yağan yağmur damlası,önümdeki cama her isabet ettiğinde,kabime bir bıçak saplamışlar gibi hissettim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mühürlü Aşk
RomanceMerhaba arkadaşlar.Yeni kitap yazmaya başladım.Daha yeni yazdığım için çok az okuyucu olabilir.Fakat inşallah artar.Bu sizin elinizde.Kitabı okudukça içeriğini anlayacağınızı düşünüyorum.Sevgiler....
