Belalı Site

•üç' kahve•

Medya: Volkan Yılmaz

Merhaba! Belalı Sitenin 3. Bölümüyle karşınızdayım.

...

"Aybeni! Aybeni! Kız kime diyorum!"

Annemin evi birbirine katan bağırışlarına rağmen kafamı yastağa daha çok gömdüm. Sabah erken kalkmaktan nefret ediyordum.

Gelmeyecektim işte! Uyuyacaktım ben.

Evde annemden başka sesler de duymaya başladığımda kaşlarım çatıldı. Kim gelmişti ya! Bu bünye artık misafir kabul etmek istemiyordu.

Ayrıca şu günleri kim çıkardı? O günlerin...neyse terbiyemi onlar için bozmayacağım. Gün saçmalıklarından da nefret ediyordum işte. Birilerine hizmet et, para al, köşeye çekil. Günlerin özeti kesinlikle buydu.

İnşAllah gün saçmalığı bugün annemde değildir. Yoksa bu sinirle evdeki herkesi kovardım.

Sesler bir türlü uyutmayınca üstümdeki örtüyü çığlık atarak yere attım. Anında sesler kesilirken sırıttım. Madem bu kadar basitt-

Odama pat diye giren kişilerle gözlerim büyürken ağzım bir metre açıldı.

Bunların bizim evde ne işi vardı!?

Odaya girenlerde benim gibi donarken ilk şoktan çıkan annem oldu babamı, Songül teyzeyi ve adını yeni öğrendiğim Mustafa amcayı odadan çıkarttı ve bana o çok alıştığım bakışlarını gönderdi. 'Yine beni rezil ettin gerizekalı kızım.'

Ne yapayım canım. İnsan haber verir. Bugün kahvaltıya misafirlerimiz gelecek diye. Sonra ben suçlu oluyorum.

Odadan kapıyı kapatıp çıkan annemle hızla oturma pozisyonu aldım. Alparslan ve Gökçe hala odamdaydı.

Onlara gülümsedim. Ikiside boş boş bana bakıyordu.

"Hoşgeldiniz. Annem sizin geleceğinizden bahsetmemişti. Şöyle oturun, çekinmeyin lütfen."

Yatağımın karşısındaki ikili koltuğu gösterdiğimde ikiside oraya oturdu. Tabi Aslan'a göre koltuk küçük kalmıştı ama olsun.

"Eee nasılsınız?"

Gökçe gülümseyerek öne doğru eğildi ve sorumu cevapladı. O sırada Aslan bizi dinliyordu.

"Çok şükür iyiyiz. Sen nasılsın Aybeni?"

Oturduğum yerden neşeyle kalktım. Bugün kötü başlamış olabilirdi fakat ben güzel devam ettirecektim. İçimdeki adranalin buna izin vermiyordu.

Aynamın önüne gelip saçımı taramaya başladım. Sabah saçlarımla oynamak ve onları taramak hoşuma gidiyordu.

"Bende çok iyiyim. Sağol sorduğun için. Taşınacaksınız değil mi bu siteye?"

Gökçe abisine baktığında Aslan yerinde dikleşip bana bakarak sorumu o cevapladı.

"Taşınacağız."

Kısa ve öz cümlesiyle kaşlarım kalkarken saçımı balıksırtı örgüsü yapmaya başladım.

"Sevindim sizin adınıza. İnşAllah istediğiniz gibi olur herşey."

Sonunda yaptığım örgü biterken örgüme gururla bakıp gülümsedim.
Güzel olmuştu güzel. Saçım öyle çok uzun olmadığı ve alışık olduğum için çabuk bitirmiştim.