14.Bölüm:Bir Kız

5 1 0
                                    

Yalnızken insan doğruyu yanlışı daha çok ayırt ediyordu.Düşünmemeliydim. Gözümü açıp kapatıp önümden geçen kız grubuna baktım. Kız, arkadaşına bir çocuğu gösteriyordu. Kızlara bakmayıp yarım saattir oturduğum banka baktım.

Yanlış yapmıştık, düşüncesizdik ben kabul edebilirdim ama o arkadaşına bunu kabul edemezdi.

Yanımdaki ağırlığı hissedince duruşumu değiştirdim.

"Bak bu böyle olmaz tamam mı?" diyince ona dönmedim.

"Bir hafta oldu, bir haftadır benden kaçıyorsun, sen de beni öp." derken ona döndüm. "Sus tamam mı sus."

"Yok öyle bir şey olmadı tamam mı? Senle biz hiçbir şey değiliz. İkimizin yeni bir şeylere cesaretimiz kalmadı." diyip gidecekken kolumdan tuttup kulağıma yaklaştığında "Yapma."dedim kısık sesle.

"Seni istiyorum, seni çok istiyorum." dediğinde gözlerime baktı.

"Biri görecek kolumu bırak. "

"Söyleyeceğin bu mu? Sana ,ne dediğimin farkında..." kolumu ondan çekip "Bu, ben buyum" dediğimde yüzüme acı bir şekilde sırrıtı.

"Doğru." diyip elini cebine koydu. "Sen hep buydun,, herkes oyuncağın." diyip arkasını dönüp gittiğinde ona doğru bir adım attım. Sonra durdum yapamazdım en iyisi böyleydi sonra acısını benden çıkartırdı.Sen benim oyuncağım değil beni benden daha iyi tanıyan beni anlayan tek insansın diyemezdim.

...

"Afra yemek yiyeceğiz gel."

"Çizim yapıyorum." diyip kalemi biraz daha bastırdım.

"Kızım bir şey yemedin hadi gel"

"Aç değilim anne, lütfen ısrar etme." dediğimde karşımdaki kadın çaresizce kafasını sallayıp gittiğinde elimdeki kalemi bıraktım. Kafamı iki elimin arasına aldım. Düşünmemeliydim. Bir anlık öpmüştü beni, benim için kıymetliydi ama onun için değildi,vazgeçecekti.Bunu bana düşündüren birçok neden vardı. Birden benle konuşma isteği, bana yaklaşması kısacası artık bana birden insan gibi davranması başlıca sebeplerdi.Ben ona güvenmiyor olabilirdim ama nedenlerim vardı.
İkimizin oynadığı aptal oyun yüzünden ona güvenemezdim o da bana güvenemezdi, benimle olduğu sürece boyunca aklına gelecekti.
...

"Ya Uzay hadi." diyen Lara'ya baktım. Kıza hiç tepki vermemişti. Bana bakıp gözlerini ona çevirip "Olur." dediğinde kız ona sarılmış o da ona sarılmıştı. Lara mı ikna etmişti ben mi?!

"Fark eder mi?"
"Fark etmez iç ses "

Lara ve Uzay sarılıyordu niye ders zili çalmıyor? Niye hoca gelmiyordu? Kız ondan ayrılıp kravatını tuttuğunda gözlerimi ayırmaya çalıştım. Kulağına eğilip bir şeyler söyledi. Sabahtan beri gülümsemeyen Uzay şimdi sırıttıp ona yaklaştığında kalbim çıtırtısını duyuyordum. Uzayı kıskanmamalıydım, dün git diyip bugün ona bakmamalıydım.

Kuzey gelip yanıma oturduğunda ona döndüm. "Naber?" dediğinde kafamı sağa yatırıp "İyi, sen?" dediğimde biraz yaklaştı.

"Bugün dışarı çıkalım mı?" dediğinde yüzümü görmüş olacakki "Yani o anlamda değil, sadece arkadaş olarak."diyip başını eğip kafası kaşıdı.

"Ben seninle vakit geçirmeyi seviyordum."dediğinde gözlerine baktım." Ben de seviyordum."dediğimde ellerimi tuttuğunda sıcak beyaz ellerine baktım.

"O zaman arkadaş olarak geliyorsun?" dediğinde ben hala tutan eline baktım. Kafamı yana doğru çevirdiğimde beni izleyen Uzayı gördüm, gözlerini ayırıp kafasını boşluğa çevirdi. Elimi çekip gülümsedim. "Arkadaş olarak." dediğimde gülümseyip kafa salladı.

Kaybetmeye Hazır  Mısın? Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin