Hırsız /NaruSasu

17

Sasuke yeni anlamış olabilirdi; hız korkusu vardı. Özellikle Naruto'nun sürdüğü motora ayrı bir korkusu vardı.

İlk başta Sasuke'nin evinin deposuna giderek Naruto'nun kargo motorunu almışlardı. Sasuke yetimhaneye o motorla gideceklerini düşünürken, Naruto bunun sadece kargo motoru olduğunu söylemiş ve Konoha şubenin önündeki kendi motorunu almaya gitmeleri gerektiğini söylemişti.

Ve o kadar hızlı sürüyordu ki, Sasuke Naruto'ya koala gibi yapışmak zorunda kalmıştı. Elbette Naruto'nun planı buydu.

Beş kilometreyi üç dakikadan kısa sürede motorla gelmişlerdi. Naruto motordan indiğinde Sasuke'yi de düşmemesi için tutarak onu da indirdi. Çocuğun kusmayacağından emin olduğunda hemen geleceğini söyleyip koşarak yanından ayrıldı.

Sasuke motora tutunarak başının dönmesinin geçmesini bekledi ve önündeki koskocaman depoyu izledi. Japonya'nın başkenti Tokyo'nun en çok kullanılan yerel kargo şirketinin deposudaydı. Elbette kocaman olacaktı.

Sasuke bir kez daha acı ile Naruto'nun çok ama çok zengin olduğunu kabul etti.

Bu hissini arttıran, Naruto'nun önüne son model bir motorla gelmesiydi.

Simsiyah, tam da motor yarışlarında kullanılabilecek bir motordu. Sasuke motorlardan anlamazdı, ama çok çok pahalı ve çok çok iyi olduğunu anlamıştı. Anladığı tek şey motorun Harley Davidson markalı olmasıydı.

Ve Sasuke ne olduğunu anlamamıştı bile. Bir bakmıştı ki sert rüzgar kask takmış olsa bile kulaklarını uğuldatıyordu ve Naruto'nun depodan aldığı deri montuna tırnaklarını geçiriyordu. Bu seferki hız daha fazlaydı. Gürültü de öyle. Harley Davidson'un kendine has sesi Sasuke'yi hem korkutuyor hem de heyecanlandırıyordu.

Bu yolculuğu pek hatırlamıyordu. Sadece kendi çığlıkları ve Naruto'nun kahkahalarını duymuştu.

------------------

Uzun, ama hız yüzünden kısa olan yolculuk bittiğinde Naruto motoru yetimhanenin park alanına park etti ve düşmemesi bahanesi ile elini tuttuğu Sasuke ile bahçede yürümeye başladı.

"Sanırım kusacağım." Dedi Sasuke boş eli ile ağzını kapatırken. "Bunu tekrarlamayalım. Teşekkürler ama kalsın."

Naruto kahkaha attı. "Alışırsın."

"Kolay kolay değil." Diye itiraf etti Sasuke. "Denerim."

Denerim.

Sasuke, Naruto'nun en büyük tutkusuna kendi ilgi alanı olmasa bile alışmaya çalışacaktı.

Naruto gülümsedi ve Sasuke'yi çekeleyerek içeri girdi. İçeri girdikleri an bir sürü çocuk etraflarına toplanmıştı. "SASUKE ABİ! SASUKE ABİ!" Beş ile On dört yaş arası çocukların hepsi Sasuke'nin başındaydı şimdi. En az otuz tane çocuk vardı.

Sasuke tek tek hepsine sarılıp bir kaç kısa cümle ile muhabbet etti. Naruto ise bu sürede gülümseyerek Sasuke'yi ve çocukları izliyordu.

Sasuke sonunda çocukların ilgisinden kurtulabildiğinde hep beraber yemekhane gibi bir yere geçmişlerdi. Yerlerde bir sürü yastık benzeri renkli puf vardı.

"Üvey Babam Orochimaru buraya yüksek miktarda bağış yapıyor. Burada kırk tane çocuk var ve on beş tane de PlayStation var. Cihaz başına dört tane de konsol var Ben gelmeden önce haber veriyorum. Müdüre Tsunade'de PlayStation'ları ayarlıyor. Sen biraz çocuklarla tanış. Bende oyunu cihazlara yükleyip kurayım." Sonra minderlere oturup heyecanlı bir şekilde birbirleriyle konuşan çocuklara seslendi. "Çocuklar! Ben konsolları ayarlayana kadar Naruto ile tanışabilirsiniz!"