ჯონკუკი და თეჰიონი ოთახში გავიდნენ თუ არა ჯონკუკმა კარები დაკეტა
-თეჰიონ არაფრის თქმა არ გინდა ჩემთვის
-არა, რაიყო?
-საერთოდ არაფრის?
-მიყვარხარ?
თეჰიონმა გაიცინა
-თეჰიონ სერიოზულად გელაპარაკები
-რა დაგემართა?
-რა მოხდა შენსა და ჯიმინს შორის?
-რა?
-რა კოცნაზეა საუბარი?
-რაზე ლაპარაკობ?
-გავიგონე ჯიმინს რომ უთხარი იმ ღამის კოცნა ჩვენ შორის დარჩესო ეს რა ჯანდაბას ნიშნავს?
ჯონკუკმა იყვირა
-დამშვიდდი
-თეჰიონ ჯიმინს აკოცე?
-ჯონკუკ
-მიპასუხე
ჯონკუკი გაბრაზებას, ეჭვიანობას და განრისხებას ვერ მალავდა. ბოლო ხმაზე ყვიროდა
-ჯონკუკ დამშვიდდი
-დავმშვიდდე? მითხარი იმ ღამეს რა მოხდა შენსა და ჯიმინს შორის?
-ჯონკუკ დამშვიდდი და ვილაპარაკოთ
-თეჰიონ ნუ მშლი ჭკუიდან მითხარი. ჯიმინს აკოცე?
-კი ვაკოცე მაგრამ ეს არ ნიშნავდა არაფერს
გაბრაზებულმა ჯონკუკმა მუშტი კედელს მიარტყა
-რატო ეს რატო გააკეთე?
ჯონკუკმა ხმამაღლა დაიყვირა
-ჯონკუკ დამშვიდდი და ვილაპარაკოთ.
-დროზე მითხარი ეს რატომ გააკეთე?
-ჯონკუკ დამშვიდდი
-შენ ჯიმინს აკოცე შენს საუკეთესო მეგობარს და ჩემ მეგობარსაც.
-მისმინე ჯონკუკ აგიხსნი
ჯონკუკი სიმწრისგან ტიროდა. ძალიან ბრაზობდა
-ჯონკუკ ნუ ტირი
-თეჰიონ თუ არ გინდა ჭკუიდან შევიშალო მითხარი რატომ აკოცე ჯიმინს?
-ის ცუდად იყო ვერ მშვიდდებოდა
-მერე ეს არის მიზეზი?
-ჯონკუკ ჯიმინი ძლაიან ცუდად იყო
-და რა? ასე ამშვიდებთ ერთმანეთს?
-ჯონკუკ ეს არაფერს ნიშნავდა
-კი თეჰიონ ეს ძალიან ბევრს ნიშნავს ჩემთვის
-ჯონკუკ დამშვიდდი
-მომეცი სამაჯური
-რა?
-სამაჯური დამიბრუნე
დაიყვირა
თეჰიონი ჯონკუკთან მივიდა და
სახეზე ხელები მოხვია
-არა ჯონკუკ მომისმინე ეს არაფერს არ ნიშნავს. ჯიმინი უბრალოდ ძალიან ცუდად იყო. სხვანაირად მართლა ვერ დავამშვიდე. არ მინდოდა ამის გაკეთება მაგრამ ჯიმინი ჩემი მეგობარია და მას ჩემი დახმარება სჭირდებოდა
-შემდეგში რომ რამე მოხდეს მასთან უნდა დაწვე დასამშვიდებლად?
