My Life

Chapter Five

"youre kidding right??" napapatastikuhang sabi tanong ni jovilyn kay stephanie, may halong galit ang tinig nito, nanlalaki pa ang mga singkit na mga mata.

"i need this jov." walang siglang sabi nya sa kaibigan.

"so mag gagamitan lang kayo nang koreano na yon??" sarkastikong tanong ulit ng kabigan niya, tila konting maling sagot lang nya ay mapipingot na sya nito.

nang kailanganin si chi san sandali ng isa sa mga teachers ay iniwan sya nito at nangakong babalik agad. isa kase ito sa mga estudyante ng school nila na talagang maaasahan pag may mga aberyang nangyare, malaki man o maliit ang aberyang iyon ay nagagawa nitong resolbahin sa maikling panahon, kaya naman paborito ito ng mga teachers nila.

nang umalis nga si chi san ay walang sinayang na sandali ang kaibigan niya, iniwan nito ang kadate nito para intrigahin siya sa nakitang super sweet dance nila ng lalaki.

nang hindi sya sumagot ay lalong nanlaki ang mga mata nito.

"ano? hindi ka na nakasagot, babae ka??" galit na talaga na sabi nito

"ALAM MO BA YANG PINAPASOK MO?? GAANO MO NA BA KAKILALA SI CHI SAN PARA MAG PAGAMIT KA NG GANUN NA LANG??' halos pasigaw na na sabi pa nito.

"ikaw classmate ka nya, gano mo ba kakilala si chi san??" balik tanong nya dito. curious din naman sya sa buong pahkatao ni chi san.

"tingnan mo ikaw na babae ka, saakin mo pa ipapasa ang tanong." yamot pa rin na sabi nito

"please jovilyn, dont nag at me, hindi lang naman si chi san ang magbebenefit sa set up na ito, ako rin naman, i need some distractions." aniya.

"not this kind of distraction!" sigaw na nito. tila hindi na napigilan pa ang matinding inis

"im sorry, wala lang talaga siguro akong maisip na ibang paraan sa ngayon, pero give me some time, malay mo may magandang maidudulot ito.' mahinahong pahayag nya dito

"ehh paano kung masama ang maidulot nito sayo.." medyo mahinahon nang sabi ni jovilyn, alam naman nya na consern lang ito sakanya

"kung ano man ang kalabasan nito, handa naman akong panindigan ang lahat"

____________________________

matapos ang interogasyon ni jovilyn sakanya ay nagtungo sa likuran ng gymnasium si stephanie para lumanghap ng sariwang hangin, tila nag uulap ang isip nya sa mga naganap. 

paano nga pag may hindi magandang nangyari at makarma silang dalawa ni chi san sa mga pinag gagawa nila??

nang makadating sa likurang bahagi ay naupo sya sa damuhan sa ilalim nang malagong puno.

"anong ginagawa mo rito?? "malamig ang tinig na tanong sakanya ni miguel.

miguel.. kahit hindi nya lingunin ang may ari nang tinig na iyon ay makikilala nya ito saan man sya magpunta, lagyan man nya ng piring ang mga mata at takpan man nya ang tenga nya, alam nya.. dahil hindi bulag ang puso nya.

"bakit?? masama ba??" may kasungitang sagot nya dito. ramdam pa rin nya ang sakit sa tila pambabalewala nito sakanya at sa effort nyang ipagluto ito ang pagkain.

nadinig nya ang tila nang aasar na palatak nito.

"if you dont mind gusto ko sanang mapag isa" anito.

"i do mind" malamig na sagot nya dito.

"and why is that??"may halong inis na ang tono nang boses nito.

"wala naman kong nakikitang pangalang miguel sa punong ito, soo hindi mo pag aari ang lugar na ito, kaya wala kang karapatang pagbabawalan ang sinuman na tumambay dito." aniya. kung nung nakaraang linggo mangyayari ito ay siguradong hindi sya ganito kagaspang sa lalaki.

iba talaga ang nagagawa nang sawing puso.

"fine" sumusukong sabi nito. sandaling katahimikan ang namayani sakanila.

"why dont you just leave??' siya naman ang nagpapaalis dito. hindi nya gustong makasama sa iisang lugar ang lalaking nagpasakit sa puso nya.

"what is your problem woman??" nababagot na tanong nito sakanya.

"ayokong nandito ka." simpleng sabi nya dito.

kahit hindi nila nakikita ang mukhga ng isat isa ay alam nya magkasalubong na ang mga kilay nito.

"as far as i know, wala ding pangalang stephanie dito sa punong ito" pangagaya nito sa linyang ginamit nya kania."

"line stealer" aniya dito.

"para kang bata.." anito bago tila nauubusan ng pasensyang tumayo, natanaw na lang nya na papasok na ito sa loob.

natigilan sya, nun lang nya narealize na sa ikalawang pagkakataon ay binanggit nito ang pangalan niya, all this time kahit hindi sya nito nakikita ay alam pala nitong siya ang naupo sa kabilang ibayo nang punong iyo.

again, her heart beats faster.

"stay calm stephanie, it doesnt mean anything. wag ka na uling mag ilusyon, masasaktan ka na naman" sermon nya sa sarili.

sandali pa syang nanatili sa ilalim ng punong iyon, bago nagpasyang pumasok muli.