Addicted to you! (ON HOLD)

2.

P.O.V. Cheryl
"Jullie mogen naar Australië!" Hoorde ik mijn moeder zeggen. Ik moest eerst even beseffen wat ze net nou eigenlijk zei, toen flipte ik hem helemaal! Ik sprong op en gilde heel blij en omhelsde mijn mijn moeder en daarna Denise's moeder en toen knuffelde ik gaar helemaal plat. "Cheryl!! Adem!!" Riep ze uit. Ik lachte en liet haar los. We gingen weer zitten en toen begonnen de vragen op te borrelen.
"Wacht, hoeveel kostte dat wel niet?" Vroeg ik.
"Ja, en waar gaan we wonen?" Begon Denise.
"Hoe kunnen we onszelf daar redden met weinig geld?" Vervolgde ik haar weer.
"Waneer vertekken we?" Vroeg Denise weer.
"Hoe moet ik me redden met mevrouw ik spreek heel slecht Engels hier naast me?" Vroeg ik lachend.

Hee! Riep Denise en gaf me een duw waardoor ik van de bank af viel. "Auw!" "Haha karma is a bitch!" Zei ze tegen me. "Denise! Denk aan je taalgebruik!" Waarschuwde Denise's moeder haar.

"Maar goed, jullie gaan wonen in een boerderij van een oude man die naar het bejaardentehuis moest. Hij heeft nog wel wat dieren waar jullie voor moeten zorgen, maar ik neem aan dat dat geen probleem is aangezien Denise toch later iets met dieren wil gaan doen. En hij heeft echt heel veel geld dus hij gaan jullie de eerste paar maanden geld geven zodat jullie een beetje kunnen rondkomen in Australië totdat jullie Een baantje hebben gevonden." Vertelde Denise's moeder. "Whaaaat?!?!" Riepen Denise en ik in koor. "Dat is zo lief!" Zei Denise. "Oh ja! En jullie vertrekken over een maand." Vertelde mijn moeder. "Omg!! Jeeej! Dat is al best snel!" Zei ik heel enthousiast. "Jaa maar ga jullie nu maar doen waarvoor jullie afgesproken hebben." Zei mijn moeder lachend. Denise en ik liepen naar boven en we gingen nog uren praten over wat we allemaal kunnen doen in Australië.
We hebben ook meteen al onze vrienden laten weten dat we weg gaan en ze vonden het allemaal heel jammer en ze zouden ons heel erg gaan missen en al die shit.... Heel veel wouden ook nog voordat we weggingen nog een keertje afspreken. Dus we hebben nog veel te doen de aankomende maand.

*een maand later*

Ik zit in de auto samen met me moeder en heel veel koffers. Vandaag gaat het gebeuren. Jaa! We gaan echt naar Australië. Het visum aanvragen ging wel wat lastig omdat geen van ons nog 18 is maar daar zijn we gelukkig wel uit gekomen. (A/N volgensmij kan dat in het echt helemaal niet maarja, in dit boek even wel :p) We hoefde gelukkig zelf niet nog nieuwe meubels te halen, we mochten alles overnemen van die gepensioneerde boer. Hij heet trouwens Josh Crawford. We hebben 2 weken geleden al de sleutel van hem opgestuurd gekregen. We hebben er toen meteen eentje bij laten maken voor Denise. Mijn moeder vind wel dat we heel veel bij hem op bezoek moeten gaan. Daar heb ik zelf opzich geen probleem mee, lijkt me eigenlijk ook wel gezellig.

We rijden nu Denise's straat in en ik zie haar al buiten op een van haar koffers zitten te wachten. Ze heeft een gescheurde denim shortje aan met een zwart hempje erop waar een hartje is op afgedrukt met een galaxyprint. Ze heeft ook nog een zwarte beanie op en haar galaxyprint all stars. (Echt dat kind heeft iets met paarse kleuren :p) Zodra ze ons ziet springt ze van de koffer af en zwaait naar ons.

P.O.V. Denise

Ik zie ze aan komen rijden en spring op en zwaai naar ze. Ik roep snel mijn moeder en begin dan mijn koffers in de auto te laden. Zodra ik de laatste koffer erin heb komt mijn moeder buiten en vraagt: "Heb je hulp nodig met je koffers?" "Ja, daar ben je nou te laat voor. Ik heb alles al ingeladen." Antwoord ik terug. Ze Rolf met haar ogen en gaat voorin bij de moeder van Cheryl zitten. Ik ren nog snel even naar binnen om mijn handtas te pakken en stap dan ook in. Cheryl en ik geven elkaar een knuffel en praten de hele weg over hoe leuk Australië gaat zijn. Nu we nog ongeveer een half uurtje moeten rijden naar Schiphol, is het doodstil in de auto. Niemand praat en Cheryl en ik hebben oortjes in. We luisteren naar een paar bands die we allebei leuk vinden zoals fall out boy en all time low. Het is wel fijn dat we van dezelfde muziek houden, zo kunnen we samen ernaar luisteren. Cheryl heeft vroeger al veel meegemaakt, heel veel en ook gewoon te veel. Zeker voor op die leeftijd. Ik ken haar vanaf het 2de en we hebben de middelbare school al afgemaakt. We kennen elkaar nu dus al ongeveer zo'n 3jaar? Inelkgeval, zij weet alles van mij en ik alles van haar.

Ik ben een beetje er verzonken in mijn eigen gedachtes want ineens word ik door elkaar geschud en roept Cheryl heel blij: "Den! Den!! We zijn er! We zijn op motherfacking Schiphol!" Ik glimlach kort naar haar en rek me dan uit. We stappen uit en ik ren naar binnen om 2 kofferdraagkarretjes te halen. Het ging niet zo goed want ik knalde namelijk 2x tegen een bloembak aan... Maar dat maar nu even niet uit, ze zijn toch niet kapot. We doen al onze koffers op de karretjes en rijden naar binnen. We kijken op de grote borden waar we heen moeten maar dat valt niet echt mee, alles is heel klein en het zijn meteen ook zoveel balkjes.

Na 10 minuten gezocht te hebben hebben het gevonden. We komen bij de incheckbalie en dit is het moment om doei te zeggen tegen onze moeders, wetende wat we ze een hele tijd niet meer zullen zien. Mijn moeder krijgt tranen in haar ogen en geeft mee een grote bijna-wurgende beren knuffel. Ik knuffel haar hard terug en ik zie het zelfde gebeuren vanuit mijn ooghoek bij Cheryl en haar moeder. We gaan in de rij staan en zeggen ze voor een laatste keer gedag. We zwaaien net zo lang totdat ze uit het zicht zijn verdwenen. Nu is het onze beurt om in te checken. We geven onze paspoorten en tickets af en alles was in orde. Nu big 2 uur wachten in de wachtruimte totdat het vliegtuig zover is.
---------------------------------------------
Hee! De eerste 2 stukjes staan er nu op. Ik heb nog wel een heel stuk verhaal op papier staan maar ik merk nu zelf ook dat ik het toch heel anders typ dan dat ik het opgeschreven had. Volgensmij was dit een langer stuk dan de vorige. Mooizo! :p

Als jullie nog tips&tops hebben hoor ik die graag!

Bye! Xx