Part-1

5.9K 383 57
                                    

မင္းေနာင္တကို ေစတယ္။

အခန္း-၁

"မင္းေနာင္တ.. မင္းက ငါ့ကို သစၥာေဖာက္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္လုိက္ျပီ ဆိုမွေတာ့ မင္း ေသလမ္းကို မင္းေရြးထားျပီးတာပဲေပါ့"

ဦးစစ္ လက္ထဲက ေသနတ္က အတိုေလး၊ ျပီးေတာ့ ေရႊနဲ႔စီျခယ္ထားတာ။ ေျပာရရင္ ေရႊနဲ႔ စီျခယ္ထားခ်င္လို႔ ေရႊကို တျခားသတၳဳေတြလိုမ်ိဳး မာေအာင္ လုပ္လို႔ ရတဲ့နည္းလမ္းကို ကၽြန္ေတာ္ မနည္း ၾကိဳးစားျပီးေတာ့ ရွာထားခဲ့ရတာ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲဘက္အပိုင္းမွာ သိပ္မကၽြမ္းဘူးေလ။

အခုေတာ့ ဦးစစ္လက္ထဲက ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လုပ္ျပီး လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ေသနတ္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ိန္ရြယ္ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သဲ့သဲ့ေလး ျပံဳးလိုက္မိတယ္။

အခုေန အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ မေရမရာ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုကို သိနားလည္ခြင့္ ရလိုက္တယ္။ ဦးစစ္က မင္းေနာင္တဆိုတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္တုန္းကမွ ဘယ္ေသာအခါကမွ မယံုၾကည္ခဲ့ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ဒီအေၾကာင္းအရင္းကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မပ်က္သြားဘူး။ မယံုၾကည္ဘူး ဆိုမွေတာ့ မယံုၾကည္တာပဲေပါ့။ ဦးစစ္ကိုယ္တိုင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို သတ္ပစ္ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္က ၾကီးမားသြားမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့ရံုတင္ေလးတင္။

"ကၽြန္ေတာ္ သစၥာမေဖာက္ခဲ့ဘူး"

စကားေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ရွင္းလင္း ေျပာျပဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစားလုိက္ေပမဲ့ လည္ေခ်ာင္းကေန ဆန္တက္လာခဲ့တာက စကားတစ္ခြန္းတည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ တျခားအရာေတြကို ရွင္းလင္း ေျပာျပဖို႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ မတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ဒါေပမဲ့ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အရာထင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ရွင္းျပေနတာက အပိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေလာကမွာ က်င္လည္ေနခဲ့တာ သိပ္ၾကာျပီးသား။ ေသခါနီး ရွင္းျပခ်က္ေတြက အသံုးမဝင္မွန္း ကၽြန္ေတာ္ သိေသးတယ္။

"ထုတ္.."

ဦးစစ္ လက္ထဲက ေသနတ္ေလးက မီးတစ္ခ်က္ ပြင့္သြားတယ္။ အင္း.. ဟုတ္တယ္။ ဒီေသနတ္က အသံလံုေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ အနီးကပ္ ပစ္ရတဲ့ ေသနတ္အမ်ိဳးအစား။ ဒီေသနတ္ကို သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ထားေပးတာ။ ဒီေသနတ္ရဲ႕ စြမ္းရည္ေတြ အားလံုးကို သူ ေသခ်ာသိတာေပါ့။

မင်းကို မချစ်တော့ဘူး ဆိုတာ ငါညာတာ/မင္းကို မခ်စ္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ ငါညာတာWhere stories live. Discover now