My Idol in Disguise (MID)

Chap25

Lois' POV

"Jan ka sa couch matulog! At wag na wag kang magkakamaling lumapit o kausapin ako." I said.

"Yes madame." He said habang inaayos yung higaan niya.

Syempre dahil mabait ako, binigyan ko siya ng Unan at kumot. Mabait ako eh.

Oh? Tinatanong niyo kung ano nangyari nung nag dinner kami?

*flashback*

"So gusto mo na ba dito sa Korea princess?" Tanong ni mama sakin.

"Oo medyo. Napakalamig na kasi ng weather dito. Pero okay naman po dito." Sabi ko sabay subo ng Chicken curry.

"Eh di maayos! Ipapatransfer na kita dito. Total nandito naman si JB na kasama mo tsaka si Ellyne. Tsk si Ellyne di man lang umuwi para magkita kami."

O_____O transfer? Dito?!

"I'd like too Ma." Sabi ko.

Ay shet! Ano yung sinabi ko?! Pumayag ba ako? Ay shet shet!

"Well thats good! So JB you will take responsibility sa anak namin ah? Okay?" Masayang sabi ni Mama.

"No prob Ma. I will take care of her kasi she's my everything." Then he held my hand and look straight to my eyes.

Di ako makagalaw. Iba yung sinasabi ng utak ko sa kinikilos ng katawan ko.

Kinuha ko na yung kamay ko na hawak niya at kunyari kukunin ko yung kutsara.

Kasi naman yung puso ko di na naman mapakali eh. Jusko magkaka-heart attack na yata ako. T^T

Pagkatapos nun pinagpatuloy na namin ang pagkain at parang ako lang yata ang naawkward sa lahat ng nangyayari.

Ba't ba kasi di ko masabi-sabi kina Mama at Papa na hindi na kami?! Aish! -___- Nasasapian na yata ako ng engkanto, dewende, kapre at kung ano-ano pa kasi di ko na talaga maintindihan ang sarili ko. T^T

*end of flashback*

Yun nga dito na 'ko maninirahan for good. Oh diba ang saya! Napakaliit na ng mundo namin ni JB. -____-+

"Uhm, Lois? Tulog ka na ba?" Sabi niya bigla..

Nag-pretend nalang ako na tulog ako. O sige kausapin mo ang tulog.

"Siguro tulog ka na. Haay, alam mo ba kung gaano ko hinintay ang makasama ka ng ganito? Yung totoo ako sayo at medyo nawawala yung guilt sa puso ko. Pero yung guilt nung iniwan kita kasi naging duwag ako, hinding hindi mawawala yun." Sabi niya. Hindi parin siya nagbabago, kinakausap niya parin ang mga tulog. Tsk. He's JB but he's more Jacob.

"Kaya nga gagawin ko lahat para bigyan mo pa ako ng chance para ipakita sayo na mahal kita. At hindi nagbago yun. At hinding hindi magbabago yun Lois. I won't give up Lois kahit na pahirapan mo 'ko basta palagi lang kitang makikita at maka-usap okay lang saakin yun." He said.

"Alam mo kanina, masaya ako kasi dito ka na titira at di ka na lalayo pa sakin. At umaasa ako na isa ako sa mga rason kung bakit gusto mo dito.I still hope na mahal mo pa ako kasi mahal na mahal kita eh.. Good Night Lois." Dagdag niya.

*sigh* hindi ko din alam kung ano yung nararamdaman ko JB. Hindi naman kasi basta-basta nabibigay ang tiwala pag minsan na itong nasira..

JB's POV

Maaga akong nagising, grabe ang liit naman kasi ng couch eh. Pero okay lang magdamag ko namang nabantayan si Lois. Ang lakas lakas parin humilik ng babaeng 'to.

Mga bandang 6am, nagluto na ako ng breakfast.

"Oh iho, gising ka na pala! At nag-abala ka pang magluto!" Sabi ni Mama pababa ng hagdan.