ေရွာင္က်န္႔မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ေတာ့ အလင္းေရာင္ကစူးကနဲ
"သားသတိရလာပီလား"
"ဟုတ္ မား'
"သားဒီမွာ ဟြားဟြားနဲ႔ခဏေနခဲ့အံုးအေမဆရာဝန္ဆီသြားလိုက္အံုးမယ္"
ဆရာဝန္ရိွရာအခန္းထဲကိုေရွာင္မားသားအေၾကာင္းေမးဖို႔ထြက္လာခဲ့တယ္
"ဆရာ သားကဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဟုတ္ကဲ့အန္တီ လူနာကနွလံုးေရာဂါျဖစ္ခ်င္ေနတယ္ ေရာဂါရဲ႕အစလို႔ေျပာလို႔ရတယ္ လူနာကိုေပ်ာ္႐ႊင္စရာ ၀မ္းနည္းစရာ စတဲ့လူနာရဲ႕စိတ္နဲ႔ပတ္သတ္တာေတြကိုတတ္နိုင္သမ်ွေရွာင္ေပးပါ အခုလဲမိခင္ျဖစ္သူကဒဏ္ရာနဲ႔ဆိုေတာ့ေရွာ႔ျဖစ္သြားတာပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါဆရာ"
ဆရာ၀န္ဆီကစကားသံကိုၾကားပီးေရွာင္မားလံုး၀စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး သားရယ္လို႔သာပဲေျပာနိုင္တယ္ သားအခန္းဆီေရာက္ေတာ့
"သားေရမားတို႔ျပန္ၾကမယ္"
"မားဟြားဟြားကိုသားတို႔ပဲလိုက္ပို႔လုိက္မယ္ေနာ္"
"အင္း သားသေဘာ"
"မဟုတ္တာအန္တီရပါတယ္ က်န္႔က်န္႔ရယ္နင့္ဘာသာနင္သာျပန္ပီးအနားယူလိုက္ ငါကိုယ့္ဘာသာကိုျပန္လိုက္မယ္ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္"
"ေအးပါအဲ့ဒါဆိုလဲ"
ဘယ့္နယ့္ေတာ္ေနမေကာင္းတဲ့ဟာကိုအိမ္မွာျပန္မနားဘဲနဲ႔ သားအမိနွစ္ေယာက္ေျပာေနတာကို ဟြားကပဲ၀င္ေျပာလိုက္ေတာ့တယ္
ဒီလိုနဲ႔အိမ္ကို ကိုယ္စီကိုယ္စီျပန္သြားၾကသတဲ့
ဝမ္အိမ္တြင္
ညေနေစာင္းေတာ့ၿခံထဲကဆိုင္ကယ္သံခပ္ၾကမ္းၾကမ္းၾကားလိုက္တယ္ စီးလာသူကေတာ့နွစ္ေယာက္မရိွတဲ့ ၀မ္တစ္လံုးေပၚ ၀မ္ရိေပၚတဲ့ အိမ္ထဲကမိဘေတြကဆိုင္ကယ္သံၾကားပီး
"သားကလဲကြယ္ ေျဖးေျဖးစီးပါလို႔ေျပာထားရဲ႕သားနဲ႔"
"မားကလဲသားဘာမွမျဖစ္ပါဘူး စီးေနၾကပဲကို "
အဲ့ဒါပဲ၀မ္ရိေပၚဆိုတာ မိဘကလဲသဲသဲလႈပ္သူ႔တစ္ခြန္းပဲ ခ်မ္းလဲခ်မ္းသာတယ္ လူကလဲေခ်ာတယ္ မေကာင္းတဲ့တစ္ခ်က္ေတာ့ရိွတယ္ နဲနဲတာ့ဆိုးတယ္ နဲနဲပါ
YOU ARE READING
R I N G (Zawgyi,Unisode) Ongoing
Fanfictionဒီလက္စြပ္ေလးကိုမင္းမွတ္မိေကာင္းပါရဲ႕ ေရွာင္က်န္႔❤️ ကိုယ့္ကိုခြင့္မလြတ္ပါနဲ႔ ဝမ္ရိေပၚ💚 6 Oct 2021 ..... ဒီလက်စွပ်လေးကိုမင်းမှတ်မိကောင်းပါရဲ့ ရှောင်ကျန့်❤️ ကိုယ့်ကိုခွင့်မလွတ်ပါနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်💚 6 Oct 2021
