The Last Hope

The Last Hope Chapter Sixteen

"A Last stand."

Chapter Sixteen

Tristan's P.O.V

Kinaumagahan nagising akong naka higa sa chest ko si Trisha kaya ibinaba ko ito at nag suot ng damit. Napansin wala si Ella kaya napaisip akong di kaya nakita nya yung ngyari..

Nagising si Trisha.

"Good morning..sarap ng gising ah" patawang sabi nya

"wag ka ngang anu jan" namumulang pinsnge na banggit ko

"Asan si Ella?"tanong nya

"Hindi ko nga alam eh, nagising nga lang akong wala siya sa hinihigaan nya" sabi ko

Nung hinahanap na namin siya bigla na lng itong bumulaga

"Hi Guys seems you've been wake up already" Sabi ni Ella

"Duh...anu sa palagay mo tulog kami?" Pag tataray ni Trisha

"ahm.. What did she say?" tanong ni Ella

"No She said let's go now" palusot ko

Kaya nag impaki na kami ulit at nag lakad. Patuloy kami sa paglakbay patungo sa sinasabi ni Ella na labasan sa isla nato

"Guys get ready we're almost at the dangerous point" Sabi ni Ella

Kaya inantay ko si Trisha ng makalakad sa tabi ko at. Nung asatabi ko na siya hinawakan ko kamay niya, Maginaw at nanginginig.

Kaya nag bigay ako ng salita sa kanya para ma imbasan ang takot nya..

"You know Babe, naranasan ko naring matakot,"

Sabi ko...

"Anu yun?" sabi nya

"Nung bata pa ako takot akung maiwan ng magulang kung saan saan" naka ngiti kong sabi

"eh lahat naman ng bata natatakot maiwan eh" sabi ni Trisha

"What i Mean to say is.. Iniiwan ako ng magulang ko nung bata pa ako sa tita ko, at akala nila di ko silang nakikitang nag aaway lagi at tungkol ito sa hiwalayan"

sabi ko habang naka luha yung mata ko

"ilang beses na nila akung iniwan at di na binalikan, hanggang sa lumaki naku sa tita ko. Pero ngayun di nako natatakot mas gusto kona ngang lumayas na lang, my kaya nga kami wala namang kwenta kung di kasa yung pamilya.."

Sabi ko...

"in other words takot akong maiwan nuon, pero ngayun. Bahala na yung aalis. umalis at yung mag iistay sakin Yun na lng, wala nakong ibang hinihiling kundi ang maging kompleto kami, pero ang hiling nayun di na pwedeng mahiling, sapagkat wala ng pag asa.."

"fight Trisha. Learn how to handle, and learn how to be you on your own way" sabi ko ky Trisha

Yumuko ito at tumulo ang luha

"Tristan. Don't you ever dare to leave me okay?" sabi nya

"I won't .."sinabi ko habang naka ngiti

"Guys are you two crying?" agaw pansin ni Ella

"Yes...but Never mind that" ssabi ni Trisha

habang nag lalakad kami unti unti itong nag kakausok at mas lalong nangingilabot

"Afraid of walking in?"

Tanong ni Ella..

" we're not afraid. Now let's Hurry up" Sabi ko

Madaming mga bungo ang naka kalat sa daan at yung daan nakakalansang tignan kase puno ito ng mga dugo ng tao at hayop

Maya maya lng my nakita kaming mga taong gubat, kaya nag tago kami sa malaking bato

"Okay here's the plan..I'm gonna disturb them and let them chase me okay?" sabi ni Ella

"But what if you can't go back to us?" Tanong ko

"Then Leave me.."

Sabi nya..

"No we are not leaving you here.."
Sabi ko

"If you see the red arrow pointing up Begin to Run and never Look back just keep running till you find the sea side"

Sabi nya..

"but what about you.." sabi ni Trisha

"It's okay I'm fine don't you worry about me I'm gonna be safe.." sabi ni Ella

" I'm so glad to have you guys you're the best, and thank you for helping me" Sabi nya

"I'm Happy seeing you guys are safe and I'm glad to meet you..Keep loving each other and never give up I'm leaving now.. ^=^"

Good bye Trisha..^_^
Good bye Tristan..^=^

"Untill We meet Again Guys
I love you guys <\3"

Nakaka lumong sabi nya at ngumiti.
At umalis..

BYE..